Reza Abbasi : Wikipedia, de vrije encyclopedie

Reza Abbasi

Agha Reza Abbasi of voluit Reza Reza-e Abbasi (Perzisch: رضا عباسی) (1565 - 1635) was een Perzische schilder, kalligraaf uit de Isfahan school Isfahan, Perzië (Iran). Hij was de belangrijkste kunstenaar en favoriete kunstenaar van sjah Abbas I de Grote.

Hij was de zoon van 'Ali Asghar van Kashān, die schilderde aan het hof van prins Ibrāhīm Mīrzā, de Safawidische onderkoning in Mashhad, dat toen (1556-1577) het leidende Iraanse centrum van de cultuur van de kunsten was. Toen Rezā nog jong was, bracht zijn virtuositeit hem onder de aandacht van Sjah 'Abbās in Isfahān, en in 1596 werd hij beschouwd als iemand die geen rivaal had. Kort daarna raakte hij in laag gezelschap, bracht veel van zijn tijd door met atleten en worstelaars, en besteedde weinig aandacht aan zijn kunst. Ondanks de vriendelijkheid en gunst van de sjah, zou hij altijd in financiële problemen zijn geweest. Hij voerde geen koninklijke opdrachten meer uit en zijn belangrijkste werk bestond uit tekeningen en schilderijen die blijkbaar op de bazaar werden verkocht om hem in fondsen te houden.

Hij kon zich enigszins herstellen en origineel en voortvarend produceren tot aan zijn dood in 1635. Zijn zeer gemanierde stijl kenmerkt zich door mollige, uitgeklede figuren in kunstmatige poses getekend met een heerlijk vloeiende lijn en ingekleurd op een expressionistische, niet-realistische manier. Het blijft fris en opmerkelijk, maar de schilderijen uit de tweede periode (na 1605) zijn ontegensprekelijk grover en meer aangetast.