Al-Kamil Muhammad

Ten artykuł dotyczy ajjubidzkiego sułtana Majjafarikinu. Zobacz też: artykuł dotyczący ajjubidzkiego sułtana Egiptu o tym samym imieniu.

Al-Kamil Muhammad, arab. الكامل محمد pełne imię: al-Malik al-Kamil Nasir ad-Din Abu al-Ma'ali Muhammad ibn Ghazi (zm. 1260) – ostatni ajjubidzki sułtan Majjafarikinu, panujący w latach 1247-1260.

Był synem Al-Muzaffara Ghaziego (1220 - 1247), po którym objął władzę w roku 1247. Jeszcze w tym samym roku musiał odpierać atak Mongołów, po którym to wydarzeniu odwiedził swojego kuzyna, sułtana Aleppo i Damaszku An-Nasira (1236 - 1260), chcąc go przekonać do wspólnej akcji przeciwko zagrożeniu ze wschodu. An-Nasir jednak odmówił, miał bowiem nadzieję na porozumienie się z Mongołami za pomocą swojej dyplomacji. W maju/czerwcu 1252 roku Majjafarikin zaatakował Bajdżu. Al-Kamil zdążył uciec niedługo przed atakiem do Hisn Kajfy (dzis. Hasankeyf) i wysłał swojego brata Al-Aszrafa Musę do Batu-chana (1227 - 1255). Batu zgodził się by Bajdżu odstąpił od oblężenia, jednak pod warunkiem że Al-Kamil osobiście uda się do Karakorum by złożyć hołd Wielkiemu Chanowi. Bajdżu zgodnie z wolą Batu natychmiast odstąpił od miasta, jednak według niektórych źródeł pozostawił po sobie 20 tys. zabitych w spustoszonej okolicy. Al-Kamil wyruszył do Karakorum pod koniec lutego 1253 roku i uznał władzę Möngkego (1251 - 1259)[1][2].

Po powrocie do swoich posiadłości na początku 1257 roku Al-Kamil natychmiast zrzucił zwierzchnictwo mongolskie[3]. W lutym 1258 roku Hulagu-chan (1256 - 1265) zdobył Bagdad, a w październiku/listopadzie tego samego roku jego syn Taszmut rozpoczął oblężenie Majjafarikinu. Pomimo dzielnego oporu obrońców miasto padło 7 kwietnia 1260 roku. Al-Kamil i jego brat Al-Aszraf zostali dostarczeni Hulagu, który zabił osobiście ich obu. Podobno ciało Al-Kamila było obwożone po kilku miastach Al-Dżaziry i Syrii dopóki ostatecznie nie zostało powieszone w bramie Damaszku. Zostało pochowane tutaj w meczecie Husajna kiedy miasto zostało odbite przez muzułmanów[1][4].

Przypisy

Bibliografia

  • Reuven Amitai-Preiss: Mongols and Mamluks. The Mamluk - Ilkhanid War, 1260-1281. Cambridge University Press, 1995. ISBN 0-521-46226-6.
  • H. L. Gottschalk: Al-Kāmil. W: E. Van Donzel, B. Lewis, Ch. Pellat: The Encyclopaedia of Islam. New Edition. Volume IV. Leiden: E.J. Brill, 1997, s. 520 - 521. ISBN 90-04-05745-5.
  • R. Stephen Humphreys: From Saladin to the Mongols. The Ayyubids of Damascus, 1193 - 1260. Albany: State University of New York Press, 1977. ISBN 0-87395-263-4.
  • p
  • d
  • e
Ajjubidzi
Egipt (1174–1254)
Damaszek (1186–1260)
Aleppo (1186–1260)
  • Az-Zahir Ghazi
  • Al-Aziz Muhammad
  • An-Nasir Jusuf
Hims (1175–1263)
Hama (1175–1342)
  • Al-Muzaffar Umar
  • Al-Mansur Muhammad
  • An-Nasir Kilidż Arslan
  • Al-Muzaffar Mahmud
  • Al-Mansur Muhammad II
  • Al-Muzaffar Mahmud II
  • Abu al-Fida
  • Al-Afdal Muhammad
Al-Dżazira (1192–1260)
Baalbek (1178–1260)
Zajordanie (1187–1263)
Jemen (1173–1228)
  • Turan Szah
  • Tughtakin
  • Al-Mu’izz Isma’il
  • An-Nasir Ajjub
  • Al-Muzaffar Sulajman
  • Al-Masud Jusuf