Aleksandr Gorczakow (polityk)
| Ten artykuł od 2022-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Pełne imię i nazwisko | Aleksandr Michajłowicz Gorczakow | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 15 lipca 1798 | ||
Data i miejsce śmierci | 11 marca 1883 | ||
Minister spraw zagranicznych Imperium Rosyjskiego | |||
Okres | od 1856 | ||
Poprzednik | Ioannis Kapodistrias i Karl Nesselrode | ||
Następca | |||
Ambasador Imperium Rosyjskiego w Cesarstwie Austriackim | |||
Okres | od 1854 | ||
Poprzednik | Aleksandr Kurakin | ||
Następca | Awierkij Aristow | ||
Odznaczenia | |||
| |||
|
Aleksandr Michajłowicz Gorczakow (ros. Александр Михайлович Горчаков) (ur. 15 lipca 1798 w Haapsalu, zm. 11 marca 1883 w Baden-Baden) – rosyjski polityk i dyplomata[1]. Pochodził z książęcego rodu Gorczakowów.
Karierę polityczną rozpoczął w 1841 roku, będąc posłem w Stuttgarcie, gdzie zaprzyjaźnił się z Ottonem von Bismarckiem, później od roku 1854 w Wiedniu. W latach 1856–1882 minister spraw zagranicznych, uzyskał na politykę rosyjską wpływ wszechwładny, kierując ją na tory zbliżenia z Prusami i Francją.
W stosunku do Królestwa Kongresowego popierał program Aleksandra Wielopolskiego, ale w roku 1863 odparł interwencję państw zachodnich. Od roku 1866 kanclerz. Pełniąc ten urząd w roku 1870 oznajmił mocarstwom, że Rosja nie uznaje postanowionej w traktacie paryskim w 1856 roku neutralności Morza Czarnego. Spowodowało to sprzeciw pozostałych stron traktatu paryskiego (jego art. 14 zabraniał zmian bez zgody ich wszystkich, zaś porozumienie austro-brytyjsko-francuskie z 15 kwietnia 1856 uznawało naruszenie zakazu za casus belli), ich przedstawiciele przybyli do Londynu i zawarli Traktat londyński (1871), w którym dokonano stosownych zmian.
Prowadząc politykę zagraniczną, w roku 1875 zażegnał naprężenie wojenne między Niemcami a Francją, po kongresie berlińskim (1878) zwrócił się przeciw Ottonowi von Bismarckowi.
Zmarł w Baden-Baden, pochowany został w Nadmorskiej Pustelni Trójcy Świętej i św. Sergiusza; grób zachował się do dzisiaj.
Przypisy
- ↑ Gorczakow Aleksandr M., [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-09-12] .
- p
- d
- e
Posolsky Prikaz, przewodniczący (1549–1699) |
|
---|---|
Kanclerze i wicekanclerze Carstwa Rosyjskiego i Imperium Rosyjskiego (1699–1801) |
|
MSZ Imperium Rosyjskiego (1801–1917) |
|
MSZ Rządu Tymczasowego Rosji |
|
Ludowy Komisariat Spraw Zagranicznych RFSRR |
|
Ludowy Komisariat Spraw Zagranicznych ZSRR (1922–1946) |
|
Ministerstwo Spraw Zagranicznych ZSRR (1946–1991) |
|
Ministerstwo Spraw Zagranicznych Federacji Rosyjskiej |
|
- PWN: 3906750
- Britannica: biography/Aleksandr-Mikhaylovich-Prince-Gorchakov
- Treccani: gorcakov-aleksandr-michajlovic-principe
- БРЭ: 2372181
- NE.se: aleksandr-gortjakov
- SNL: Aleksandr_Mikhajlovitsj_Gortsjakov
- DSDE: Aleksandr_Gortjakov
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 22685