Alex Olmedo

Alex Olmedo

Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	24 marca 1936 Arequipa
Data i miejsce śmierci	9 grudnia 2020 Los Angeles
Wzrost	179 cm
Gra	praworęczny
Status profesjonalny	1960
Zakończenie kariery	1977
Gra pojedyncza
Australian Open	W (1959)
Roland Garros	2R (1972)
Wimbledon	W (1959)
US Open	F (1959)
Gra podwójna
Australian Open	SF (1959)
Roland Garros	3R (1969)
Wimbledon	3R (1968)
US Open	W (1958)

Alex Olmedo, właśc. Alejandro Rodríguez Olmedo (ur. 24 marca 1936 w Arequipie, zm. 9 grudnia 2020 w Los Angeles^[1]) – peruwiański tenisista, reprezentujący pod koniec lat 50. Stany Zjednoczone w Pucharze Davisa.

Jego córka, Amy Olmedo, w latach 70. zdobywała tytuły mistrzowskie w USA w kategoriach juniorskich.

Kariera tenisowa

Studiował w USA (Uniwersytet Południowej Kalifornii) i zdobywał tytuły w mistrzostwach międzyuczelnianych (1956 i 1958 mistrz zarówno w singlu, jak i w deblu).

Olmedo jest jednym z najbardziej utytułowanych sportowców w historii Peru. W 1959 roku został zwycięzcą gry pojedynczej Australian Championships, po pokonaniu w finale Neale’a Frasera oraz Wimbledonu, po pokonaniu w finale Roda Lavera. W tym samym roku awansował do finału U.S. National Championships, lecz poniósł porażkę z Neale’em Fraserem.

W 1958 roku Olmedo zdobył tytuł deblowy w U.S. National Championships, razem z Hamiltonem Richardsonem, a rok później dotarł do finału w parze z Butchem Buchholzem. W 1958 roku był również uczestnikiem finału w zmaganiach gry mieszanej, u boku Marii Bueno.

W 1959 roku The Daily Telegraph sklasyfikował go na drugim miejscu listy najlepszych aktywnych tenisistów. W 1959 był liderem wśród amerykańskich tenisistów.

Jako rezydent USA został powołany do reprezentacji Stanów Zjednoczonych w Pucharze Davisa przez jej kapitana Perry’ego Jonesa. Jones argumentował to powołanie m.in. tym, że nie brała wówczas udziału w rozgrywkach reprezentacja Peru. Olmedo miał udział w zdobyciu Pucharu Davisa w 1958 roku, występował także w kolejnym roku, jednak Amerykanie nie sprostali w obronie trofeum Australijczykom.

W 1987 roku został wpisany do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.

Finały w turniejach wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (2–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1959	Australian Championships, Adelaide	Trawiasta	Neale Fraser	6:1, 6:2, 3:6, 6:3
Zwycięzca	2.	1959	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Rod Laver	6:4, 6:3, 6:4
Finalista	1.	1959	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	Neale Fraser	3:6, 7:5, 2:6, 4:6

Gra podwójna (1–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1958	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	Hamilton Richardson	Sam Giammalva Barry MacKay	3:6, 6:3, 6:4, 6:4
Finalista	1.	1959	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	Butch Buchholz	Roy Emerson Neale Fraser	6:3, 3:6, 7:5, 4:6, 5:7

Gra mieszana (0–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	1958	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	Maria Bueno	Margaret Osborne DuPont Neale Fraser	3:6, 6:3, 7:9

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-20]  (ang.).
• Profil na stronie International Tennis Hall of Fame