Analizator gazu alfa-jonizujący
| Ten artykuł od 2021-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Analizator gazu alfa-jonizujący – przyrząd wykorzystujący emisję i pochłanianie cząstek α w celu wykazywania różnic w składzie dwóch mieszanin gazowych (wzorcowej i badanej). Zbudowany jest z dwóch oddzielnych komór jonizacyjnych, źródła (źródeł) promieniowania i części rejestrującej. Jedną z komór, hermetyczną, wypełnia mieszanka wzorcowa, czyli o znanym składzie. Drugą, mieszanina badana. Wyjścia komór pracują w układzie kompensacyjnym, tzn. prąd rejestrowany jest równy zeru, gdy oba gazy są jednakowe – obie komory są jonizowane tak samo przez cząstki α. Gdy zmieni się skład mieszanki badanej, zmieni się także wielkość jonizacji powodowanej przez cząstki α, a to pociągnie za sobą wygenerowanie sygnału przez układ kompensacyjny (prądy jonizacji z komór nie będą sobie równe).
Analizatory takie najczęściej służą do wykrywania dymu, lub innych gazów (np. metanu) w powietrzu. Najczęściej stosowanym źródłem cząstek α jest radioizotop Ameryk-241.