Brunon Sikorski
 Brunon Sikorski ok. 1935 roku | |||
| Data i miejsce urodzenia | 19 września 1896 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 7 marca 1976 | ||
| Poseł na Sejm IV i V kadencji (II Rzeczypospolitej) | |||
| Okres | od 1935 | ||
| Odznaczenia | |||
    | |||
| |||
Brunon Andrzej Sikorski (ur. 19 września 1896 w Berlinie, zm. 7 marca 1976 w Warszawie) – polski działacz gospodarczy i społeczny, poseł na Sejm IV kadencji (1935–1938) w II Rzeczypospolitej, członek Zarządu Koła Parlamentarnego Obozu Zjednoczenia Narodowego w 1938 roku[1].
Życiorys
Ukończył gimnazjum humanistyczne i Wydział Prawno-Ekonomiczny Uniwersytetu Poznańskiego w 1931 roku. Pracował od 1923 roku w Wielkopolskim Związku Towarzystw Kupieckich w Poznaniu. W latach 30. był m.in. wiceprezesem Związku Zakładów Ubezpieczeń Pracowników Umysłowych w Warszawie, wicekomisarzem Giełdy Zbożowej i Towarowej w Poznaniu, radcą Izby Przemysłowo-Handlowej w Poznaniu (od 1928 roku) oraz członkiem Rady Państwowego Instytutu Eksportowego, Państwowej Rady Komunikacyjnej i Sądu Kartelowego, Komisji dla spraw handlu przy Ministrze Przemysłu i Handlu, Wojewódzkiego Urzędu Rozjemczego dla wielkiej własności rolnej.
Zajmował się również dziennikarstwem ekonomicznym.
W wyborach parlamentarnych w 1935 roku został wybrany posłem na Sejm IV kadencji (1935–1938) 11 445 głosami z okręgu nr 93, obejmującego obwody I, III, IV i V Poznania[2]. W kadencji tej był wiceprzewodniczącym komisji przemysłowo-handlowej, pracował też w komisjach: budżetowej, spraw zagranicznych, skarbowej oraz w komisji specjalnej do rozważenia projektu ustawy o upoważnieniu Prezydenta RP do wydawania dekretów[3][4].
W wyborach parlamentarnych w 1938 roku został wybrany posłem na Sejm V kadencji (1938–1939) z listy OZN z okręgu nr 94, obejmującego II, VI, VII i VIII Poznania[2]. W kadencji tej został ponownie wiceprzewodniczącym komisji przemysłowo-handlowej, przewodniczył komisji skarbowej, pracował też w komisjach: budżetowej, inwestycyjnej, spraw zagranicznych i zmiany ordynacji wyborczej[4][5].
W okresie okupacji niemieckiej przebywał w Warszawie. Prowadził w konspiracji agendy Naczelnej Rady Kupieckiej.
Po wojnie pracował przy odbudowie struktur samorządu kupieckiego. Należał do Stronnictwa Pracy, w którym kierował sekcją przemysłowo-handlową w Komisji Społeczno-Gospodarczej SP. Do 1965 roku był dyrektorem Naczelnej Rady Zrzeszeń Kupieckich oraz Naczelnej Rady Zrzeszeń Prywatnego Handlu i Usług (PHiU). Przez wiele lat pracował w redakcjach kolejnych organów prasowych Naczelnej Rady Zrzeszeń PHiU.
Życie rodzinne
Był synem Andrzeja i Balbiny z domu Szatkowskiej. Ożenił się z Zofią Żytowiecką, miał co najmniej 2 synów.
Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 154b-5-28)[6][4].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1933)[7]
- Srebrny Krzyż Zasługi[4]
Przypisy
- ↑ Prace parlamentarne O.Z.N. 1938/39 r., Warszawa 1939, s. 39.
- ↑ a b Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 278.
- ↑ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 665. reprint Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa, 1984
- ↑ a b c d Antoni Dudek: Sikorski Brunon. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 37: Sierakowski Zygmunt – Silberschein Adolf. Warszawa – Kraków: Polska Akademia Nauk – Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla, 1997, s. 431–432. ISBN 83-86301-42-2.
- ↑ Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP: Brunon Sikorski. [dostęp 2012-07-14].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: MARIANNA ŻYTOWIECKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-22] .
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu organizacji handlu i kupiectwa polskiego”.
Kontrola autorytatywna (osoba):
