Catahoula Leopard Dog

Catahoula Leopard Dog
Ilustracja
Catahoula Leopard Dog, Catahoula Hog Dog
Inne nazwy

Catahoula Hog Dog

Kraj pochodzenia

USA

Wymiary
Wysokość

55-65 (pies) cm,
50-60 (suka) cm

Masa

18-23 kg

Klasyfikacja
UKC

Herding Dog

Wzorce rasy
  • UKC
Multimedia w Wikimedia Commons

Catahoula Leopard Dog – rasa psa, należąca do grupy psów użytkowych. Jest zarówno psem gończym, pasterskim jak i obronnym.

Rys historyczny

W 1539 r. Hiszpanie przywieźli swe dogi i charty do obecnej Luizjany. Indianie przygarnęli te pozostawione przez Hiszpanów psy. Prawdopodobnie wymieszały się one z płowymi wilkami wałęsającymi się wokół obozowisk. Gdy w roku 1700 przybyli tam Francuzi, zastali osobliwe łaciate psy o jasnych oczach. Sami natomiast przywieźli beaucerony, które służyły wtedy do polowania na dziki. Miały też chronić osadników przed Indianami. Z pewnością wymieszały się one z rodzimymi psami. To one wniosły czynnik marmurkowatości oraz niebieskie, plamiste oczy. Francuzi nazwali pewne plemię indiańskie catahoula. Słowo to jednoznacznie z psem używane było jako przekleństwo.

Wygląd

Budowa

Catahoula jest psem mocno zbudowanym, ale bardzo lekkim. Jego sylwetka jest kwadratowa. Ma grube, mocne i bardzo silne łapy. Ma średnio suchą głowę. Ma budowę bardzo podobną do Beaucerona, ale większą od niego głowę. Niektóre osobniki przypominają nieco labradory.

Szata

Sierść tych psów jest krótka, gruba i gęsta.

Umaszczenie

Umaszczenie plamiste (marmurkowe), preferowane niebieskie, szare, czarne, wątrobiane, czerwone, białe i w łaty; jednolite, preferowane czarne, pręgowane, czerwone, czekoladowe i żółte.

Zachowanie i charakter

Catahoula Leopard Dog, to pies bardzo odważny, czujny i wesoły. Uwielbia bawić się z właścicielem, a niektóre suki są bardzo dobrymi opiekunkami dzieci. Psy te mają bardzo dobrą pamięć. Niezwykle rzadko zdarza się u nich poważna dysplazja.

Użytkowość

Pies bardzo wszechstronnie użytkowy: poluje, zagania, ochrania, pilnuje i uczestniczy w psich sportach.

Popularność

Poza swoją ojczyzną prawie nieznana. Po jednym lub kilku osobnikach znajduje się Holandii, Czechach, Irlandii i Włoszech. Wg stanu na 2019 r. w Polsce występuje mniej niż 10 osobników tej rasy.


Bibliografia

  • David Alderton "Psy", Wiedza i życie, Warszawa 2006
  • Eva-Maria Krämer "Rasy psów", Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 2003