Demmin

Demmin

Herb Flaga
Państwo	Niemcy
Kraj związkowy	Meklemburgia-Pomorze Przednie
Powiat	Mecklenburgische Seenplatte
Burmistrz	Thomas Witkowski
Powierzchnia	81,56 km²
Wysokość	4 m n.p.m.
Populacja (31.12.2008) • liczba ludności • gęstość	12 219 150 os./km²
Nr kierunkowy	03998
Kod pocztowy	17109
Tablice rejestracyjne	MSE, AT, DM, MC, MST, MÜR, NZ, RM, WRN
Położenie na mapie Meklemburgii-Pomorza Przedniego Demmin
Położenie na mapie Niemiec Demmin
53°54′N 13°02′E/53,900000 13,033333
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Demmin, Hansestadt Demmin – miasto w północno-wschodnich Niemczech, w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie, w powiecie Mecklenburgische Seenplatte, siedziba Związku Gmin Demmin-Land. Do 3 września 2011 siedziba powiatu Demmin. Leży nad rzekami Peene, Tollense i Trebel.

Toponimia

Nazwa miasta zapisywana była w źródłach średniowiecznych jako Dimmine (1180), Demin (1236), Demmin (1320). Pochodzi od połabskiego słowa dym, oznaczającego dym, mgłę^[1]. Spolszczana jako Dymin^[2], Damin^[3], ew. Tymin^[4].

Historia

Demmin był jednym z najstarszym grodów słowiańskich na terenach Pomorza Zachodniego. Stanowił ważny węzeł komunikacyjny ziem wieleckich leżąc na przecięciu rzek i dróg. Pierwsze wzmianki pochodzą z X wieku. Jego dogodne położenie nad rzekami dodawało mu walorów obronnych. Wielokrotnie wspominany w źródłach historycznych jako ważny punkt obronny podczas najazdów feudałów niemieckich i Duńczyków. Gród spełniał także rolę fortecy granicznej Pomorza po utworzeniu państwa Meklemburgii.

W XII wieku Demmin stał się jedną ze stolic Pomorza Zachodniego i w latach 1156–1180 oraz 1211–1264 był siedzibą młodszego z braci z dynastii Gryfitów, któremu przypadała zachodnia część księstwa. W dzielnicy ze stolicą w Dyminie panowali Kazimierz I – młodszy brat Bogusława I, Kazimierz II – młodszy brat Bogusława II oraz Warcisław III – syn Kazimierza II.

W XIII wieku Demmin otrzymał prawa miejskie i stał się ośrodkiem rzemieślniczo-handlowym. Miasto było członkiem Związku Hanzeatyckiego, co przyciągało kupców oraz osadników niemieckich. W XIV wieku należało do Księstwa Wołogoskiego, zaś od 1478 roku znalazło się w granicach zjednoczonego księstwa pomorskiego. Demmin ucierpiał podczas wojny trzydziestoletniej. Po pokoju westfalskim w 1648 roku został przyznany Szwecji. Od 1701 należał do Prus.

W 1945 roku około 900 mieszkańców Demmina popełniło zbiorowe samobójstwo na wieść o wkroczeniu Armii Czerwonej.

W latach 1949–1990 miasto znajdowało się w granicach Niemieckiej Republiki Demokratycznej.

Zabytki

• kościół św. Bartłomieja budowany w stylu gotyckim od 1 ćw. XIV wieku do 1359 r. Kościół został regotyzowany w latach 1826 i 1862–1867, gdy zbudowano nowe zwieńczenie wieży oraz szczyt wschodni.
• kościół św. Marii i Różanego Krzyża
• barokowe domy mieszkalne,
• brama Luisentor
• Czerwona Szkoła.
• na wyspie przy ujściu rzeki Tollense do rzeki Piany znajdują się ruiny średniowiecznego zamku książąt dymińskich, jednej z linii książąt pomorskich.

 Osobny artykuł: Zamek Książąt Pomorskich w Demmin.

Współpraca

Miejscowości partnerskie^[5]:

• Dolna Saksonia: Bad Bevensen
• Polska: Bobolice
• Nadrenia Północna-Westfalia: Lünen, Porta Westfalica

Przypisy

Bibliografia

Bibliografia: O. Baranowska „Pomorze Zachodnie – moja mała ojczyzna”, wyd. „Ines”, Szczecin 2001

Linki zewnętrzne

• Wspomnienia (niem.). ndr1radiomv.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-28)].