Edmund Smakulski

Edmund Smakulski

generał brygady w st. spocz.
Data i miejsce urodzenia	11 października 1951 Pniewite
Przebieg służby
Lata służby	1969–?
Siły zbrojne	Siły Zbrojne PRL Siły Zbrojne RP
Jednostki	• 9 pułku łączności • CDO • 9 pułk łączności • 20 Brygada Łączności • MON więcej patrz tekst
Stanowiska	• dowódca plutonu podchorążych • dowódca kompanii podchorążych • wykładowca w WSOWŁ • inżynier sekcji systemów w pułku łączności • szef sztabu - zastępca dowódcy pułku łączności więcej patrz tekst
Późniejsza praca	Prezes Zarządu Głównego Światowego Związku Polskich Żołnierzy Łączności (2012–2018)[1][2][3]
Odznaczenia

Edmund Antoni Smakulski^[4] (ur. 11 października 1951 w Pniewitach) – generał brygady Wojska Polskiego, doktor nauk o obronności (1993); dowódca 20 Brygady Łączności (1989–1991); szef Generalnego Zarządu Dowodzenia i Łączności SG WP.

Życiorys

Edmund Smakulski syn Edmunda^[4] urodził się 11 października w 1951 w Pniewitach. W 1969 rozpoczął studia w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Łączności w Zegrzu. W 1973 promowany na stopień podporucznika przez gen. broni Józefa Urbanowicza. W tym samym roku otrzymał przydział służbowy na stanowisko dowódcy plutonu w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Łączności, a w latach 1976–1978 był dowódcą kompanii podchorążych w WSOWŁ. W 1981 ukończył Akademię Wojsk Łączności ZSSR w Leningradzie i został wykładowcą w macierzystej uczelni. W roku 1982 został wyznaczony na funkcję inżyniera sekcji systemów w 9 pułku łączności w Białobrzegach, a przez kolejne lata kierował sekcją systemów łączności. W 1984 ukończył specjalistyczny kurs w Centrum Doskonalenia Oficerów i został wyznaczony na szefa sztabu – zastępcę dowódcy 9 pułku łączności. W latach 1986–1989 sprawował obowiązki dowódcy 9 pułku łączności. W latach 1989–1991 dowodził 20 Brygadą Łączności Wojsk Obrony Wewnętrznej w Kielcach. Od 1991 był zastępcą szefa Wojsk Łączności MON. W 1993 ukończył studia doktoranckie w Akademii Obrony Narodowej, praca naukowa była w temacie systemowi cyfrowej łączności korpusu zmechanizowanego^[5].

W latach 1997–1999 zastępca szefa Zarządu Łączności i Informatyki Sztabu Generalnego WP. W roku 1999 został wyznaczony na szefa Wojsk Łączności i Informatyki Wojsk Lądowych, a w 2000 objął funkcję szefa Zarządu Dowodzenia i Łączności Dowództwa Wojsk Lądowych. W roku 2001 był awansowany do stopnia generała brygady przez prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego^[5][6]. Następnie pełnił służbę na stanowisku szefa Generalnego Zarządu Dowodzenia i Łączności SG WP (P-6)^[7]. 18 października 2006 w Warszawie był przewodniczącym uroczystości z okazji Święta Wojsk Łączności i Informatyki, w tym seminarium nt. „Kierunki rozwoju systemów dowodzenia, łączności i informatyki w procesie osiągania zdolności sieciocentrycznych przez SZ”^[8]. Jest jednym z autorów projektu zautomatyzowanego systemu łączności szczebla taktycznego Wojsk Lądowych „Szafran”^[9]. Na emeryturze działa społecznie w Zarządzie Głównym Światowego Związku Polskich Żołnierzy Łączności^[1], od 2018 prezes honorowy Związku^[10].

Awanse^[5]

• podporucznik – 1973
• porucznik – 1976
• kapitan – 1980
• major – 1984
• podpułkownik – 1987
• pułkownik – 1991
• generał brygady – 2001^[11][12]

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 2005^[4]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 1998^[13]
• Złoty Krzyż Zasługi^[14]
• Złoty Krzyż Zasługi ZWiR WP – 2018^[15]
• Wyróżnienie wpisem do „Honorowej Księgi Zasłużonych dla Związku”^[16]

i inne

Przypisy

Bibliografia

• Mariusz Jędrzejko, Mariusz Krogulski, Marek Paszkowski: Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej (1989-2002). Warszawa: Von Borowiecky, 2002. ISBN 83-87689-46-7.
• KrzysztofK. Komorowski KrzysztofK. (red.), Kronika Wojska Polskiego 2006, Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej – Wojskowe Biuro Badań Historycznych, 2007, 9; 248, ISSN 1734-2317 .
• Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” z 1998, 2001, 2005

Linki zewnętrzne

• gen. bryg. w st. spocz. Edmund Smakulski – fotografia (2014)