Emmerich Bjelik
 | |||
| Kraj działania | Austro-Węgry | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 22 lub 24 lipca 1860 | ||
| Data i miejsce śmierci | 9 maja 1927 | ||
| Administrator apostolski diecezji wielkowaradyńskiej | |||
| Okres sprawowania | 1923–1927 | ||
| Apostolski wikariusz polowy Austro-Węgier | |||
| Okres sprawowania | 1911–1918 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Prezbiterat | 1883 | ||
| Nominacja biskupia | 8 stycznia 1913 | ||
| Sakra biskupia | 22 lutego 1913 | ||
| Odznaczenia | |||
      | |||
| |||
| Data konsekracji | 22 lutego 1913 |
|---|---|
| Konsekrator | Kalman Belopotoczky |
| Współkonsekratorzy | Augustín Fischer-Colbrie |
 Emmerich Bjelik, apostolski wikariusz polowy (1916) | |
| Apostolischer Feldvikar[1] | |
| Data i miejsce urodzenia | 24 lipca 1860 |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1888–1918 |
| Stanowiska | apostolski wikariusz polowy |
| Główne wojny i bitwy | |
Emmerich Bjelik[2] (także: Emerich Bielik, Bjielik, Imre Bjelik, ur. 22[3] lub 24 lipca[4] 1860 w Ilavie, zm. 9 maja 1927 w Oradei) – duchowny rzymskokatolicki, biskup tytularny Thasus (1913–1927), apostolski wikariusz polowy c. i k. Armii (1911–1918), administrator apostolski diecezji wielkowaradyńskiej (1923–1927.
Życiorys
Emmerich Bjelik miał pochodzenie słowackie[5]. został wyświęcony na kapłana w 4 października 1883 r. Był kapelanem wojskowym w rezerwie. Od 1 kwietnia 1888 r. jako kapelan w służbie czynnej pracował w Sarajewie (1888[3]) i Bratysławie (1891[3]), gdzie na swój koszt opublikował modlitewnik „Od srdca k srdcu” dla habsburskich żołnierzy pochodzenia słowackiego[4]. Kolejno otrzymał tytuły szambelana papieskiego, protonotariusz apostolskiego i prałata Jego Świątobliwości. 1 maja 1894 r. został drugim sekretarzem konsystorza polowego armii Austro-Węgier[6], 1 maja 1898 – pierwszym, a 1 listopada 1903 r. awansował na stanowisko dyrektora konsystorza polowego (Feldkonsistorialdirektor), a w 1911 r. został mianowany apostolskim wikariuszem polowym (niem. Apostolischer Feldvikar) i kanonikiem katedralnym w Wielkim Waradynie (dziś Oradea)[4].
8 stycznia 1913 papież Pius X mianował go biskupem tytularnym Thasus. 22 lutego 1913 z rąk biskupa Kalmana Belopotoczkiego przyjął sakrę biskupią.
W okresie I wojny światowej jako apostolski wikariusz polowy Emmerich Bjelik wykazywał się niezwykłą gorliwością[2]: przeprowadzał comiesięczne kontrole duchowieństwa polowego na linii frontu i na tyłach, odwiedzał żołnierzy na froncie, a chorych i rannych w szpitalach polowych. Wizytował także obozy jenieckie, organizował zbiórki finansowe oraz przyczynił się do poprawy życia żołnierzy na froncie[4].
W związku z rozpadem Austro-Węgier na ręce papieża Benedykta XV 11 listopada 1918[4] r. złożył rezygnację z zajmowanej funkcji.
Po śmierci biskupa Széchenyi'ego (1923) Bjelik został administratorem apostolskim diecezji wielkowaradyńskiej.
Zmarł w Oradei 9 maja 1927 r.
Publikacje
Dr[5] Emmerich Bjelik był m.in.[3] autorem utworów poświęconych historii ordynariatu polowego w monarchii Habsburgów (Bjelik Emmerich, Geschichte der k. u. k. Militär – Seelsorge und des apostolisches Feldvicariates. Wien: Selbstverlag, 1901[7]) oraz podręcznika dla kapelanów polowych (Bjelik Emmerich, Handbucg für die k. u. k. Militärgeistlichkeit. Wien: St. Norbertus, 1905)[4][8].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Godność równoważna ze stopniem Generalmajor; por. K vojenským hodnostem a funkcím. [w:] Rakousko Uherská armáda [on-line]. svejkmuseum.cz. [dostęp 2019-07-03]. (cz.).
- ↑ a b Patrick J. Houlihan: Catholicism and the Great War: Religion and Everyday Life in Germany and Austria-Hungary, 1914-1922 (Studies in the Social and Cultural History of Modern Warfare). Cambridge: Cambridge University Press, 2005, s. 89. ISBN 1-107-03514-7. [dostęp 2019-07-03].
- ↑ a b c d Bjelik Imre. [w:] Magyar Katolikus Lexikon [on-line]. lexikon.katolikus.hu. [dostęp 2019-07-03]. (węg.).
- ↑ a b c d e f Juraj Červenka: História vojenského duchovenstva v habsburskej monarchii I.. Klub vojenskej histórie Beskydy, 2009-01-09. [dostęp 2019-07-03]. (słow.).
- ↑ a b Peter Broucek: Ein General im Zwielicht. Die Erinnerungen Edmund Glaises von Horstenau. Wiedeń: Böhlau, 2005, s. 120. ISBN 3-205-77316-0. [dostęp 2019-07-03].
- ↑ Bjelik, Emmerich (1860-1927), Bischof. [w:] Österreichischen Biographischen Lexikon [on-line]. biographien.ac.at. [dostęp 2019-07-03]. (niem.).
- ↑ Emerich Bielik: Handbuch für die k. u. k. katholische Militärgeistlichkeit. archive.org. [dostęp 2019-07-03].
- ↑ Rudolf Zháněl: Handbuch für die k. u. k. katholische Militärgeistlichkeit... Emmerich Bjelik. depositum.cz. [dostęp 2019-07-03]. (cz.).
Linki zewnętrzne
- Emmerich Bjelik [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2015-05-15] (ang.).
- p
- d
- e
|
