Eugeniusz Koecher
porucznik | |||
Data i miejsce urodzenia | 10 listopada 1920 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 8 sierpnia 1944 | ||
Przebieg służby | |||
Siły zbrojne | Armia Krajowa | ||
Formacja | Szare Szeregi | ||
Jednostki | |||
Stanowiska | dowódca plutonu „Alek” kompanii „Rudy” batalionu „Zośka” | ||
Główne wojny i bitwy | II wojna światowa | ||
Odznaczenia | |||
|
Eugeniusz Koecher ps. „Kołczan” (ur. 10 listopada 1920 w Warszawie, zm. 8 sierpnia 1944 tamże) – podharcmistrz, porucznik Armii Krajowej, dowódca plutonu „Alek” kompanii „Rudy” batalionu „Zośka”, uczestnik powstania warszawskiego.
Lata młodzieńcze
Był synem kierowcy samochodowego. Uczył się w szkole zawodowej. Należał do 42. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej, która weszła do Hufca „Mokotów” (Okręg Południe).
Konspiracja
Członek Grup Szturmowych Szarych Szeregów. Działał w Organizacji Małego Sabotażu „Wawer”.
8 maja 1941 roku Gestapo dostało się do mieszkania Ryszarda Jaworowskiego, gdzie przebywał „Kołczan”. Cudem uniknął aresztowania dzięki ucieczce przez okno. Po zdradzie Mieczysława Wiącka, który współpracował z Gestapo, musiał opuścić stolicę. Starał przedostać się do Wojska Polskiego na Zachodzie, lecz został zatrzymany w Rzeszy i skierowany na roboty przymusowe, skąd po krótkim czasie uciekł. Aresztowany kolejny raz, tym razem na granicy Generalnego Gubernatorstwa, został skierowany do Arbeitsamtu. Stamtąd również udało mu się zbiec i ponownie dołączył do Szarych Szeregów.
Brał udział w wykonaniu wyroku na Oberscharführerze SS Herbercie Schultzu, jednym z funkcjonariuszy warszawskiego Gestapo, który torturował Jana Bytnara podczas przesłuchań.
Akcje
- Akcja pod Arsenałem (członek sekcji „Sten I”, za udział w tej akcji otrzymał w maju 1943 Krzyż Walecznych[1])
- Akcja w Celestynowie (celowniczy rkm-u)
- Akcja Sieczychy (dowódca grupy „Atak II”, atakującej strażnicę z lewej strony)
- Akcja Wilanów (dowódca grupy „Posterunek I”, likwidującej żandarmerię niemiecką oraz policję granatową)
- akcja na trasie Tłuszcz–Urle (d-ca akcji; wykolejenie i ostrzelanie niemieckiego pociągu)
- akcja Par. I (baza leśna)
Powstanie warszawskie
Walczył na Woli, jako dowódca plutonu „Alek” kompanii „Rudy” batalionu „Zośka”. Brał udział w wyzwoleniu Gęsiówki.
Zginął 8 sierpnia, trafiony kulą w głowę, podczas obrony cmentarza ewangelickiego na Woli.
Odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Stanisław Broniewski: Akcja pod Arsenałem. Wrocław: KRIS Ltd., 1993, s. 147. ISBN 83-900931-1-1.
Bibliografia
- Anna Borkiewicz-Celińska: Batalion „Zośka”. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1990. ISBN 83-06-01851-6.
Linki zewnętrzne
- Eugeniusz Koecher na Wirtualnym Murze Pamięci
- Muzeum Powstania Warszawskiego. Powstańcze biogramy. Eugeniusz Koecher ps. Kołczan