Francesco Antonio Finy

Francesco Antonio Finy
Kardynał prezbiter
Data i miejsce urodzenia

6 maja 1669
Minervino Murge

Data i miejsce śmierci

5 kwietnia 1743
Neapol

Biskup Avellino
Okres sprawowania

1722–1726

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

31 maja 1692

Sakra biskupia

15 listopada 1722

Kreacja kardynalska

9 czerwca 1726
Benedykt XIII

Kościół tytularny

S. Maria in Via
S. Sisto
S. Maria in Trastevere
S. Pietro in Vincoli

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

15 listopada 1722

Konsekrator

Pietro Francesco Orsini de Gravina

Konsekrowani biskupi
Pietro Abbondio Battiloro 1724
Gaetano de Paulis 1726
Lazzaro Sangiovanni 1729
Francesco Antonio Leonardis 1733
Francesco Agnello Fragianni 1733
Egidio Antonio Isabelli 1735
Giuseppe Campanile 1737
Domenico Angelo de Pace 1739
Domenico Anelli 1739
Współkonsekrowani biskupi
Domenico Rossi 1724
Domenico Antonio Manfredi 1724
Giovanni Battista Chiappé 1724
Bartolomeo Pucci Franceschi 1724
Antonio Fonseca 1725
Vincenzo Maria d’Aragona 1725
Francesco Federico Giordani 1725
Giovanni Battista Gamberucci 1725
Giusto Fontanini 1725
Valerio Bellati 1725
Benedetto De Luca 1725
Placido Pezzancheri 1726
Carlo Francesco Airoldi 1726
Giovanni Ghirardi 1726
Nicola Jorio 1726
Nicolas Gervaise 1726
Cherubino Tommaso Nobilione 1726
Nicolas-Xavier Santamarie 1726
Giovanni Pietro Faccolli 1726
Łukasz Krzysztof Wielewiejski 1726
Girolamo Maria Allegri 1726
Giovanni Minotto Ottoboni 1726
Nicola Saverio Albini 1727
Bernard-Antoine Pizzella 1727
Maffeo Niccolò Farsetti 1727
Giovanni Todone 1727
Giovanni Silvio Nicola 1727
Giovanni Battista Rotario da Pralormo 1727
Clemens August Maria von Bayern 1727
Cristoforo Lorenzo Baratta 1727
Jacques Rambert 1727
Raimundo Rubí 1727

Francesco Antonio Finy (ur. 6 maja 1669 w Minervino Murge, zm. 5 kwietnia 1743 w Neapolu) – włoski kardynał.

Życiorys

Urodził się 6 maja 1669 roku w Minervino Murge, jako syn Angela Finy’ego i Cinzii Troisi[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. 31 maja 1692 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. 6 lipca 1722 roku został wybrany biskupem Avellino, a 15 listopada przyjął sakrę[2]. Dwa lata później został tytularnym arcybiskupem Damaszku, a w 1726 roku zrezygnował z zarządzania diecezją Avellino. 9 czerwca 1726 roku został kreowany kardynałem in pectore[2]. W 1727 roku został asystentem Tronu Papieskiego[1]. Jego nominacja na kardynała prezbitera została ogłoszona 26 stycznia 1728 roku i nadano mu kościół tytularny Santa Maria in Via[2]. Zmarł 5 kwietnia 1743 roku w Neapolu[1].

Przypisy

  1. a b c d Francesco Antonio Finy. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-05-01]. (ang.).
  2. a b c d Francesco Antonio Finy. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-05-01]. (ang.).
  • ISNI: 0000000121429226
  • VIAF: 88997936
  • GND: 1052519822
  • BnF: 14563853b
  • NKC: ola2011651607
  • PLWABN: 9810646647805606
  • WorldCat: viaf-88997936