Gaetano Baluffi
| Kardynał prezbiter | |||
 | |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 28 marca 1788 | ||
| Data i miejsce śmierci | 11 grudnia 1866 | ||
| Arcybiskup ad personam Imoli | |||
| Okres sprawowania | 1846–1866 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Prezbiterat | 9 marca 1811 | ||
| Sakra biskupia | 18 sierpnia 1833 | ||
| Kreacja kardynalska | 21 grudnia 1846 | ||
| Kościół tytularny | Santi Marcellino e Pietro | ||
| |||
| Data konsekracji | 18 sierpnia 1833 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | Carlo Odescalchi | ||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Costantino Patrizi Naro | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Gaetano Baluffi (ur. 28 marca 1788 w Ankonie, zm. 11 listopada 1866 w Imoli) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 28 marca 1788 roku w Ankonie, jako syn Pietra Baluffiego i Paoli Micheletti[1]. Studiował na Uniwersytecie w Fano, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. 9 marca 1811 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. 29 lipca 1833 roku został biskupem Bagnoregio, a dwadzieścia dni później przyjął sakrę[2]. W latach 1836–1842 był internuncjuszem w Nowej Granadzie, a po rezygnacji został arcybiskupem Camerino[1]. W 1845 roku został tytularnym arcybiskupem Perge, a rok później – arcybiskupem ad personam Imoli[2]. 21 grudnia 1846 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santi Marcellino e Pietro[2]. Zmarł 11 grudnia 1866 roku w Imoli[1].
