Hileozaur

Ten artykuł od 2010-10 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Hileozaur

Hylaeosaurus
Mantell, 1833
Tkwiące w skale kości hileozaura
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Podgromada	diapsydy
Infragromada	archozauromorfy
Nadrząd	dinozaury
Rząd	dinozaury ptasiomiedniczne
Podrząd	tyreofory
Infrarząd	ankylozaury
Rodzina	Ankylosauridae/Nodosauridae?
Rodzaj	hileozaur
Gatunki
Hylaeosaurus armatus

Hileozaur (Hylaeosaurus) – czworonożny, roślinożerny dinozaur z grupy Ankylosauria. Rodzaj ten obejmuje jeden gatunek – Hylaeosaurus armatus. Hylaeosaurus oznacza „leśny jaszczur”, armatus oznacza uzbrojony. Nadana została przez angielskiego paleontologa, Gideona Mantella.

Jego pozycja filogenetyczna w obrębie Ankylosauria jest niepewna. Kirkland (1998) uznał go za możliwego przedstawiciela rodziny Ankylosauridae i wchodzącej w jej skład podrodziny Polacanthinae, co czyniłoby go bliskim krewnym rodzajów Polacanthus, Gastonia, Mymoorapelta i Hoplitosaurus^[1]. Także Carpenter (2001) uznał hileozaura za przedstawiciela Polacanthinae (z tym, że autor ten podnosił tę podrodzinę do rangi odrębnej rodziny Polacanthidae, siostrzanej do Ankylosauridae); z przeprowadzonej przez niego analizy kladystycznej wynika, że hileozaur był taksonem siostrzanym do rodzaju Mymoorapelta^[2]. Z kolei z analizy kladystycznej przeprowadzonej przez Richarda Thompsona i współpracowników (2012) wynika, że taksony zaliczane do Polacanthinae/Polacanthidae, w tym hileozaur, należały do rodziny Nodosauridae. Na drzewie ścisłej zgodności wygenerowanym na podstawie 4248 najbardziej oszczędnych drzew Hylaeosaurus jest w nierozwikłanej politomii z wszystkimi innymi przedstawicielami Nodosauridae. Z kolei na drzewie zgodności wygenerowanym metodą 50% majority rule consensus hileozaur nie jest blisko spokrewniony z innymi taksonami wcześniej zaliczanymi do Polacanthinae/Polacanthidae, lecz jest jednym z najbardziej bazalnych znanych nodozaurów i taksonem siostrzanym do rodzaju Anoplosaurus^[3].

Opis

Hileozaur był pokryty od grzbietu aż po ogon licznymi płytami kostnymi, które miały różne kształty i wielkości.

Wielkość

Długość ciała 3-6 m. Ważył około 1,5 tony.

Pożywienie

Rośliny.
Hileozaur prawdopodobnie pasł się w niskiej roślinności lasów.

Występowanie

Żył około 140-131 milionów lat temu w okresie kredy (walanżyn/berrias). Zamieszkiwał tereny dzisiejszej Wielkiej Brytanii.

Odkrycie

Skamieniałości hileozaura zostały znalezione w 1832 na południu Anglii w hrabstwie Sussex przez robotników pracujących w kamieniołomie. Okaz ten został zbadany przez Gideona Mantella. Dotychczas udało się odnaleźć dwa niekompletne szkielety tego dinozaura oraz wiele pojedynczych kości i płytek pancerza.

Przypisy