Hunald II : Wikipedia, wolna encyklopedia

Hunald II

Hunald II (zm. 769) – książę Akwitanii, najprawdopodobniej syn księcia Waifera i Adeli, córki księcia Gaskonii Lupusa.

Księciem Akwitanii został po zamordowaniu Waifera. Kontynuował walkę przeciwko królowi Franków Pepinowi Krótkiemu i jego synom - Karlomanowi i Karolowi. Pokonany przez wojska braci ratował się ucieczką na dwór Lupusa Gaskońskiego. Lupus początkowo wspomagał Hunalda, później jednak pojmał księcia i jego żonę i wydał ich Karolowi. Hunald zmarł jeszego tego samego 769 r.

Władcy Akwitanii

Królowie Akwitanii

Merowingowie	Chram (555–560) Dezyderiusz (583–587) Bladast (od 583) Astrobald (587–589) Sereusz (589–592) Charibert II (629–632) Chilperyk (632–632) Dagobert I (632–639) Boggis (632–660) Feliks (660–676) Lupus I (676–700) Odon Wielki (700–735) Hunald I (735–744) Waifer (748–767) Hunald II (767–769) Lupus II (769–778)
Karolingowie	Ludwik I Pobożny (781–817) Pepin I (817–838) Pepin II (838–852) Ludwik II Młodszy (852–855) Pepin II (855–864) Karol Dziecię (855–866) Ludwik III Jąkała (866–879) Karloman II (879–884) Karol Otyły (884–887)

Książęta Akwitanii

Dynastia z Poitiers	Ranulf I (852–866) Ranulf II (887–890) Ebalus Bękart (890–893)
Dynastia z Owernii	Wilhelm I Pobożny (893–918)
Dynastia z Razes	Wilhelm II Młodszy (918–926) Akfryd (926–927)
Dynastia z Poitiers	Ebalus Bękart (927–935) Wilhelm III Jasnowłosy (935–963) Wilhelm IV Żelazne Ramię (963–995) Wilhelm V Wielki (995–1030) Wilhelm VI Gruby (1030–1038) Odon (1038–1039) Wilhelm VII Śmiały (1039–1058) Wilhelm VIII (1058–1086) Wilhelm IX Trubadur (1086–1126) Wilhelm X Święty (1126–1137) Eleonora Akwitańska (1137–1172)
Kapetyngowie	Ludwik Młodszy (1137–1152)
Plantageneci	Henryk I (1152–1172) Ryszard I Lwie Serce (1172–1184) Eleonora Akwitańska (1184–1204) Ryszard I Lwie Serce (1189–1199) Jan bez Ziemi (1199–1216) Henryk II (1216–1254) Edward I Długonogi (1254–1306) Edward II (1306–1325) Edward III (1325–1339)