Józef Dyląg
 sierżant | |
| Data i miejsce urodzenia | 26 grudnia 1896 |
|---|---|
| Data śmierci | 22 maja 1915 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1914-1915 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja |
|
| Jednostki | 1 pułk piechoty LP |
| Stanowiska | komendant plutonu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   | |
Józef Dyląg (ur. 26 grudnia 1896 w Sieborowicach, zm. 22 maja 1915) – podoficer Legionów Polskich, kawaler orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się w Sieborowicach w rodzinie Józefa, obywatela ziemskiego, i Franciszki z Wcisłów[1][2]. Uczeń gimnazjum w Krakowie, a od 1912 student Akademii Rolniczej w Dublanach. W tym czasie należał do „Zarzewia” i Związku Strzeleckiego.
6 sierpnia 1914 wstąpił do Legionów Polskich. W stopniu sierżanta walczył w 3. kompanii III batalionu 1 pułku piechoty w bitwie pod Konarami. Dowodząc II plutonem w walce o lasek kozinkowski, pod silnym ogniem karabinów maszynowych, prowadził oddział do walki na bagnety, dając swoją postawą przykład młodym i niedoświadczonym żołnierzom. Za czyn ten został pośmiertnie odznaczony Orderem Virtuti Militari 5 klasy[3][2]. Zmarł z odniesionych ran w drodze do szpitala. Został pochowany na cmentarzu w Pęcławicach Górnych[1].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 7217 – pośmiertnie 17 maja 1922[4]
- Krzyż Niepodległości – 19 grudnia 1930 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[5]
- Srebrny Medal Waleczności 1 klasy[1]
Przypisy
- ↑ a b c Z karty żałobnej Legionów ↓.
- ↑ a b Polak (red.) 1993 ↓, s. 51.
- ↑ Pomarański 1931 ↓, s. 103.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 4 stycznia 1923 roku, s. 5.
- ↑ M.P. z 1930 r. nr 300, poz. 423.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Stefan Pomarański: Zarys historii wojennej 1-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1931, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Z karty żałobnej Legionów. „Wiedeński Kuryer Polski”. 271, s. 4, 1915-08-24. Wiedeń: Antoni Chmurski.
