Józef Herman

Józef Herman
(Josef Herman)
Data i miejsce urodzenia

3 stycznia 1911
Warszawa

Data i miejsce śmierci

19 lutego 2000
Londyn, Wielka Brytania

Narodowość

polska/brytyjska

Alma Mater

Szkoła Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

malarstwo

Odznaczenia
Oficer Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Józef Herman (ur. 3 stycznia 1911 w Warszawie, zm. 19 lutego 2000 w Londynie) – polsko-brytyjski malarz realista, który wywarł istotny wpływ na sztukę współczesną, szczególnie w Wielkiej Brytanii. Jego prace często przedstawiały robotników, posiadało przez to wydźwięk polityczny. Herman był jednym z ponad pokolenia wschodnioeuropejskich artystów żydowskich, którzy wyemigrowali, aby uniknąć prześladowań w ojczyźnie i pracować za granicą. Przez jedenaście lat mieszkał w Południowej Walii.

Życiorys

Wczesne życie i edukacja

Herman urodził się w Warszawie w żydowskiej rodzinie 3 stycznia 1911[1][2]. Uczęszczał do warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych przez dwa lata, następnie krótko pracował jako grafik.

Kariera

W 1938 mając 27 lat wyjechał z Polski do Brukseli uciekając przed narastającym antysemityzmem, został przedstawiony wielu wybitnym artystom pracującym wówczas w tym mieście. Po wybuchu II wojny światowej i niemieckiej inwazji na Belgię uciekł do Francji, a następnie do Wielkiej Brytanii. Początkowo mieszkał w Glasgow, gdzie poznał pochodzącego z Polski Jankela Adlera, a w latach 1940–1943 przyczynił się do niezwykłego wojennego renesansu artystycznego w mieście. Następnie przeniósł się do Londynu, gdzie spotkał wielu innych europejskich emigrantów, takich jak Węgier Michael Peto, z którym się zaprzyjaźnił. Kiedy po wojnie Peto postanowił zająć się fotografią, Józef Herman zachęcił go do nowego przedsięwzięcia i wsparł jego postępy jako fotoreportera. W 1942 Herman dowiedział się za pośrednictwem Czerwonego Krzyża, że cała jego rodzina zginęła w warszawskim getcie. W 1943 roku zorganizował swoją pierwszą wystawę w Londynie z L.S. Lowrym[3]. Własny styl Hermana był odważny i charakterystyczny, charakteryzował się mocnymi kształtami i minimalnymi detalami.

Okres powojenny

Herman przedstawiał studium ludzi pracy jako przedmiotów swojej sztuki, byli to zbieracze winogron, rybacy, a przede wszystkim górnicy. Ten ostatni motyw stał się szczególnie interesujący dla Hermana w ciągu jedenastu lat, kiedy mieszkał w Ystradgynlais, osadzie górniczej w Południowej Walii. Mieszkał tam od 1944[4], szybko stał się częścią lokalnej społeczności, gdzie czule nazywano go Joe Bach (Mały Joe)[5]. Wśród jego twórczych współpracowników i przyjaciół w Walii był artysta Will Roberts, który mieszkał w Neath[6].

Gdy w 1951 otrzymał zlecenie namalowania muralu na Festiwal Wielkiej Brytanii, postanowił jego tematem pracy uczynić górników. Jego praca "Górnicy" (1951) ukazywała sześciu mężczyzn odpoczywających na ziemi po pracy. Herman powiedział: „Myślę, że to jedna z moich kluczowych prac, najważniejsza z tych, jakie zrobiłem w Walii”[5]. Mural znajduje się w stałej ekspozycji Glynn Vivian Art Gallery, która jest powiązana ze Swansea Museum.

Niektóre prace Hermana zostały zebrane przez siostry Davies, brytyjskie mecenaski sztuki i kolekcjonerki w Walii w ramach ich XX-wiecznych zbiorów. Przekazały kolekcję 260 dzieł, szczególnie impresjonistycznych i postimpresjonistycznych obrazów i rzeźb, do Muzeum Narodowego Walii w połowie XX wieku, znacznie poszerzając ich kolekcję[7].

W 1955 Herman opuszczał Walię, spowodowane to było faktem, że wilgotność klimatu wpłynęła negatywnie na jego zdrowie. Wyjechał na krótko do Hiszpanii, a następnie powrócił do Wielkiej Brytanii i zamieszkał w Londynie. Mimo to zdobył złoty medal na National Eisteddfod w Walii w 1962 roku[8]. Pod koniec 1955 przeprowadził się do Suffolk ze swoją partnerką Nini Ettlinger, którą poślubił w 1961. Tragiczna śmierć ich małej córki skłoniła ich do wyprowadzki, w 1972 Herman zamieszkał w domu w zachodnim Londynie. W 1981 Herman otrzymał Order Imperium Brytyjskiego IV klasy (OBE) za zasługi dla sztuki brytyjskiej i został wybrany do Royal Academy of Arts w 1990. Zmarł w lutym 2000.

Nagrody i wyróżnienia

W 2004 w Ystradgynlais założono Fundację Józefa Hermana, aby uhonorować artystę i jego dziedzictwo oraz zachęcić do studiowania jego pracy, a także inicjatyw artystycznych w Południowej Walii. W 2010 została wystawiona sztuka Michaela Watersa "The Secret of Belonging" o Józefie Hermanie i latach spędzonych przez niego w Ystradgynlais, została wyprodukowana przez National Theatre Wales. Sztuka zawierała współczesną muzykę ludową Swansea Andy'ego Jonesa, kompozytora Andy'ego Jonesa, a wykonała ją Antic Theatre. Najpierw wystąpili w Swansea, a następnie wzięli udział w trasie po Południowej Walii w kwietniu i maju 2010[9].

Przypisy

  1. BBC - Wales - Arts - Josef Herman - Josef Herman, 25.02.2009
  2. Josef Herman, Tate British
  3. Josef Herman - Josef Herman Foundation
  4. Sonia Williams, Welsh Arts Archive
  5. a b "Miners, 1951 - Josef Herman" Archived 2011-09-27 at the Wayback Machine, Swansea Heritage. [dostęp 2020-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-27)].
  6. "Will Roberts RCA Memorial Exhibition - A National Library of Wales touring exhibition", National Museum Wales, 2001. [dostęp 2020-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-07)].
  7. Art: "Davies Sisters Collection" Archived at the Wayback Machine, National Museum Wales. [dostęp 2020-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-09)].
  8. Laura Chamberlain (26.06.2011) "Archbishop of Canterbury to present Eisteddfod art award", BBC Wales
  9. "The Secret of Belonging", Community, National Theatre Wales
  • ISNI: 0000000118389809
  • VIAF: 82852078
  • ULAN: 500010677
  • LCCN: n50034975
  • GND: 119244934
  • BnF: 12006425b
  • SUDOC: 080533841
  • NTA: 07268240X
  • Open Library: OL1020310A
  • PLWABN: 9810625617205606
  • NUKAT: n2010121350
  • OBIN: 60571
  • J9U: 987007262395505171
  • PWN: 3911250