Juana de Ibarbourou
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 8 marca 1892 lub 1895 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 15 lipca 1979 | ||
| Dziedzina sztuki | poezja | ||
| |||
Juana de Ibarbourou, właśc. Juanita Fernández Morales (ur. 8 marca 1892[a] w Melo, zm. 15 lipca 1979 w Montevideo)[1][2] – urugwajska poetka.
Była samoukiem. Wyszła za mąż w 1914, a w 1918 wraz z rodziną przeniosła się do Montevideo. Pisała wiersze głównie na temat miłości i przyrody, bogate w zmysłowe opisy i wyrażane prostym językiem. Jej wczesna twórczość, m.in. zbiory Las lenguas de diamente (1919), Raíz salvaje (1922), była pełna szczerości i bezpośredniości, w późniejszej (zbiór Romances del destino z 1954) przeważały motywy smutku i mistycyzmu. W 1950 została przewodniczącą Sociedad Uruguaya de Escritores (związku pisarzy urugwajskich)[3].
Uwagi
- ↑ Część źródeł podaje rok 1895
Przypisy
- ↑ Fernanda González: Museo Histórico Nacional - Biografía de Juana de Ibarbourou. museohistorico.gub.uy, 2015-03-19. [dostęp 2016-12-22]. (hiszp.).
- ↑ Biografia de Juana de Ibarbourou. biografiasyvidas.com. [dostęp 2016-12-22]. (hiszp.).
- ↑ Juana de Ibarbourou, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2019-12-22] (ang.).
Bibliografia
- Nowa encyklopedia powszechna PWN t. 3, Warszawa 1998.
Kontrola autorytatywna (osoba):
- ISNI: 0000000114960406
- VIAF: 100257812
- LCCN: n81086812
- GND: 123040574
- BnF: 12175938f
- SUDOC: 030319064
- NLA: 35669021
- BNE: XX926912
- NTA: 067873537
- BIBSYS: 90137982
- CiNii: DA08850552
- Open Library: OL73446A
- PLWABN: 9810595919805606
- J9U: 987007307695805171
- PTBNP: 226765
- CANTIC: a19958286
- LNB: 000188538
- BNA: 000067095
- BNC: 000044241
- BLBNB: 000241202
- LIH: LNB:BETn;=Bf
- Britannica: biography/Juana-de-Ibarbourou
- Treccani: juana-de-ibarbourou
- Universalis: juana-de-ibarbourou
- NE.se: juana-de-ibarbourou
- SNL: Juana_de_Ibarbourou
- VLE: juana-de-ibarbourou
- Catalana: 0033315
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 26823
