Justyna Szafran

Justyna Szafran

Data i miejsce urodzenia	14 marca 1974 Poznań
Gatunki	poezja śpiewana, piosenka aktorska
Zawód	piosenkarka, aktorka
Aktywność	Od 1996
Powiązania	Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Justyna Szafran (ur. 14 marca 1974 w Poznaniu) – polska aktorka i piosenkarka, wykonawczyni poezji śpiewanej i piosenki aktorskiej.

Życiorys

Jest absolwentką Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie^[1], poznańskiego Studium Piosenkarskiego oraz Wydziału Aktorskiego Akademii Sztuk Wizualnych w Poznaniu. W 1996 roku na XVII Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu zdobyła wszystkie możliwe nagrody (I Nagrodę, Nagrodę Publiczności, Nagrodę Dziennikarzy). W tym samym roku została uznana za "Indywidualność Roku '96" w kategorii piosenka aktorska. Władze miasta Poznania przyznały jej Stypendium Artystyczne i uhonorowały Medalem Młodej Sztuki w kategorii osobowość sceniczna.

Występuje na deskach Teatru Muzycznego Capitol.

Nagrody

• Laureatka Festiwalu Piosenki Studenckiej i konkursu "Śpiewać każdy może", 1995, 1996
• I Nagroda, Nagroda Publiczności oraz Nagroda Dziennikarzy w XVII Przeglądzie Piosenki Aktorskiej, 1996
• Wyróżnienie na Festiwalu "Fama" w Świnoujściu, 1996
• Tytuł "Indywidualność Roku '96" przyznawany przez TVP1
• Medal Młodej Sztuki w kategorii osobowość sceniczna przyznany przez władze Poznania, 1999
• Nagroda przyznana przez władze Kalisza za rolę Edith Paif, 2001
• Nagroda Publiczności na Kaliskich Spotkaniach Teatralnych za rolę Piaf, 2001
• Specjalna Nagroda Organizatora na 7. Ogólnopolskim Przeglądzie Monodramu Współczesnego w Warszawie za spektakl Rzecze Budda Chinaski, 2009
• Nagroda Jurora, Krzysztofa Kulińskiego na 38. Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora za spektakl Rzecze Budda Chinaski,
• Srebrna Odznaka Honorowa Wrocławia, 2018^[2]
• Emocje 2023 (Nagroda Radia Wrocław Kultura) za rolę tytułową w spektaklu „Fedra, czyli historia flanelowego wstydu” w reż. Agaty Dudy-Gracz (Teatr Układ Formalny), 2023^[3]
• Nagroda Marszałka Województwa Dolnośląskiego za wybitne osiągnięcia w dziedzinie kultury, 2024^[4]
• Arlekin 2024, nagroda za rolę Fedry w spektaklu „Fedra, czyli historia flanelowego wstydu” w reżyserii Agaty Dudy-Gracz (Teatr Układ Formalny), 2024^[5]

Dyskografia

Albumy solowe

• Łagodna, Music Collection Agency, 2007
• Nie ma. Osiecka/Satanowski, 2020^[6]

Składanki i płyty innych wykonawców z udziałem Justyny Szafran

• Moje kolędy na koniec wieku – Zbigniew Preisner
• Nie żałuję – Jerzy Satanowski, Agnieszka Osiecka
• Złota kolekcja – Jan Wołek
• Satanorium – Jerzy Satanowski
• Janczarski – Kofta-Kreczmar
• Tango z Lady M. – muzyka Leszek Możdżer
• Bal w operze – Julian Tuwim, Leszek Możdżer

Filmografia

• 1999: Niech no tylko zakwitną jabłonie^[7]
• 2000: Żółty szalik jako piosenkarka na cocktailu, reż. Janusz Morgenstern^[7]
• 2014: Wielka płyta jako Nina, żona Pikosia, reż. Agata Duda - Gracz^[7]
• 2018: Ślad (serial) jako Wiktoria Szymańska^[7]
• 2018 - 2022: Sprawiedliwi - Wydział Kryminalny (serial) jako Lucyna / Prof. Woźniacka / Justyna Kwiatkowska^[8]
• 2019 - 2023 Lombard. Życie pod zastaw jako Iwona (mama Patrycji)
• 2022: Bez słów jako Donata, reż. Yousseff Ouarrak^[9]

Spektakle teatralne

• Znikanie w czterech odsłonach, reż. Laco Adamik, muz. Jerzy Satanowski dla TVP1, 1996
• Nieporozumienie Alberta Camusa, reż. Janusz Andrzejewski, 1998
• Panna Julia Augusta Strindberga, reż. Waldemar Szczepaniak, 1998
• Grzeszna miłość Williama Szekspira, reż. Bogusław Kierc, 1998
• La Boheme, reż. B. Żyłkowski, sł. Agnieszka Osiecka, 1998
• Nie żałuję – piosenki Agnieszki Osieckiej, 1998
• Życie światowe, reż. Wojciech Kościelniak dla TVP, 1999
• Niech no tylko zakwitną jabłonie, reż. Wojciech Kościelniak dla TVP, 1999
• Wielki spacer Kasiarzy, reż. Wojciech Kościelniak dla TVP, 1999
• Hair, reż. Wojciech Kościelniak, Teatr Muzyczny w Gdyni, 1999
• To miał być żart, sł. Grażyna Orlińska, muz. Ewa Kornecka, Teatr Atelier w Sopocie, 1999
• Piaf, reż. Jan Szurmiej, 2000
• Dwoje na jednośladzie z Piotrem Machalicą, sł. Jan Wołek, muz. Janusz Strobel, reż. Maciej Wojtyszko, 2002
• Satanorium, reż. Laco Adamik, 2002
• Gorączka, reż. Wojciech Kościelniak dla TVP2, 2003
• Bal w operze – reż. Wojciech Kościelniak, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, dla TVP2, 2003
• Wielka woda – spektakl muzyczny piosenek Agnieszki Osieckiej, Teatr Rampa w Warszawie 2003
• Stop klatka – spektakl muzyczny piosenek Jonasza Kofty, Teatr Atelier w Sopocie, 2005
• Śmierdź w górach - drużynowa, reż. Konrad Imiela, Cezary Studniak, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2006^[2]
• Swing! Duke Ellington Show – Zagmatwana, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2006^[2]
• Rzecze Budda Chinaski – monodram, reż. Cezary Studniak^[2], Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2007
• Operetka - matka, reż. Michał Zadara, Teatr Muzyczny we Wrocławiu, 2007^[2]
• Dzieje grzechu - Ewa Pobratyńska, reż. Anna Kękuś-Poks, Teatr Muzyczny we Wrocławiu, 2008^[2]
• Anty-Szanty, reż. J. Satanowski, Teatr Atelier, Sopot, 2008^[10]
• Czarnoksiężnik z Krainy Oz - Bezgłowa, reż. Jerzy Bielunas, Teatr Muzyczny we Wrocławiu, 2010^[2]
• Świat wg Barda, reż. J. Satanowski, Teatr Atelier, Sopot, 2010^[11]
• Frankenstein - Matka Wiktora, reż. Wojciech Kościelniak, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2011 (wznowienie 2018)
• Ścigając zło, reż. Wojciech Kościelniak) – piosenka Świat nie wystarczy nam wg The World Is Not Enough, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2011^[2]
• Sex machine, matka, reż. Tomasz Man, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2012^[2]
• Satanorium, reż. J. Satanowski, Teatr Atelier im. Agnieszki Osieckiej Sopot, 2012^[12]
• Ja, Piotr Rivière, skorom już zaszlachtował siekierom swoją matkę, swojego ojca, siostry swoje, braci swoich i wszystkich sąsiadów swoich… – Rivièrowa, reż. Agata Duda-Gracz), Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2012^[2]
• Mistrz i Małgorzata - kobieta, reż. Wojciech Kościelniak, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2013^[2]
• Nine - Luisa Contini, żona Guida, reż. Pia Partum, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2014^[2]
• Trzej muszkieterowie - Milady de Winter, reż. Konrad Imiela, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2015^[2]
• Melancholia. Violetta Villas, A. Pałyga, reż. T. Wygoda, Teatr Nowy, Łódź 2015^[13]
• Po "Burzy" Szekspira - Miranda, reż. Agata Duda-Gracz, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2016^[2]
• Liżę twoje serce - Stara Cyganka, reż. A. Glińska, Teatr Muzyczny Capitol Wrocław, 2016^[2]
• Makbet - Lady Macduff, reż. Agata Duda-Gracz, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2017
• Blaszany bębenek - Anna, reż. Wojciech Kościelniak, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2018^[14]
• “Nie ma”. Osiecka/Satanowski. Recital Justyny Szafran, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2019^[15]
• Alicja - Matka / Czerwona Królowa Złamanych Serc, reż. Martyna Majewska, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2021^[16]
• Judy, na końcu tęczy - Judy Garland, reż. Wojciech Dąbrowski, Wrocławski Teatr Komedia, 2021^[17]
• Priscilla, Królowa Pustyni. Musical - Bernadette, reż. Cezary Tomaszewski, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2021^[18]
• Fedra, czyli historia flanelowego wstydu - Fedra, reż. Agata Duda-Gracz, Teatr Układ Formalny we Wrocławiu (gościnnie), 2023^[19]

Przypisy

Bibliografia

• Justyna Szafran – oficjalna strona artystki. [dostęp 2012-01-02].
• Justyna Szafran, łagodna?. 2009-08-09. [dostęp 2012-01-02].