Karl Maramorosch

Karl Maramorosch
Ilustracja
Karl Maramorosch, 2009
Data i miejsce urodzenia

16 stycznia 1915
Wiedeń

Data i miejsce śmierci

9 maja 2016
Warszawa

Multimedia w Wikimedia Commons

Karl Maramorosch (ur. 16 stycznia 1915 w Wiedniu, zm. 9 maja 2016[1] w Warszawie) – amerykański wirusolog, entomolog i fitopatolog.

Życiorys

Wzrastał w Kołomyi, gdzie ukończył szkołę powszechną i gimnazjum im. Kazimierza Jagiellończyka. Od siódmego roku życia przez 12 lat uczył się gry na fortepianie, uzyskując w 1934 średnie wykształcenie muzyczne w konserwatorium im. Stanisława Moniuszki w Stanisławowie. W 1938 ukończył z tytułem inżyniera studia wyższe na SGGW w Warszawie.

Wirusologią zainteresował się w wieku 13 lat, zainspirowany osiągnięciami prof. Rudolfa Weigla, u którego studiował na Uniwersytecie Lwowskim jego starszy brat. W 1939, po niemieckiej inwazji na Polskę, wraz z żoną Ireną (z domu Ludwinowską) przedostał się do Rumunii, gdzie w obozie dla internowanych spędził kolejne 4 lata.

Po zajęciu Rumunii przez Armię Czerwoną kontynuował studia na politechnice w Bukareszcie, wybierając fitopatologię jako główny kierunek studiów. W 1947 wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie w 1949 uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku. Jego kariera naukowa zaczęła się w 1947 w brooklyńskim ogrodzie botanicznym, następnie przez 12 lat pracy w Uniwersytecie Rockefellera w Nowym Jorku. Zmodyfikował nowatorską procedurę Weigla – sztucznego zarażania wszy odzieżowych – w celu mikro-injekcji owadów.

Kariera naukowa

Hodowla tkanek i komórek bezkręgowców

Był pierwszym naukowcem, który w 1956 zastosował hodowlę tkanek i komórek owadów do hodowli wirusów zwierzęcych i zarazków roślinnych. Jego badania stały się podstawą obecnych biotechnologicznych zastosowań hodowli komórek owadów w medycynie, farmakologii i rolnictwie.

Dalsze badania naukowe

W 1960 Maramorosch pracował przez 6 miesięcy na Filipinach, badając groźną chorobę Kadang-Kadang, która zniszczyła ponad 30 milionów palm kokosowych. Od 1961 do 1973 był dyrektorem programu wirusologii w Boyce Thompson Institute w Yonkers k. Nowego Jorku. Zgromadził tam współpracowników z Ameryki, Europy, Azji i Australii, z którymi za pomocą mikroskopii elektronowej charakteryzował nowe wirusy i inne zarazki owadów i roślin. W 1974 przyjął zaproszenie do objęcia stanowiska profesora (tenured Distinguished Professor) w Uniwersytecie Stanowym Rutgers (stan New Jersey), w Instytucie Mikrobiologii im. Waksmana. Kontynuował tam badania w dziedzinie wirusologii i hodowli komórek owadów.

Jego zainteresowania obejmowały biotechnologię, wirusologię porównawczą, hodowlę tkanek owadów i innych bezkręgowców, badania nowo powstających chorób zwierząt i roślin, parazytologię oraz współpracę naukową.

Nagrody i odznaczenia

W 1980 został odznaczony najwyższą międzynarodową nagrodą w rolnictwie Wolf Prize in Agriculture za naukowe osiągnięcia w dziedzinie wirusologii, entomologii i fitopatologii. Wśród wielu innych odznaczeń otrzymał w 1981 nagrodę Fundacji Jurzykowskiego, odznaczenie Amerykańskiego Instytutu Biologicznych Nauk (AIBS, 1983) i dwukrotnie profesurę Fulbrighta. Jako wykładowca lub uczestnik kongresów naukowych był m.in. w Argentynie, Armenii, Chinach, Kostaryce, Egipcie, Holandii, Hondurasie, Indiach, Izraelu, Japonii, Jugosławii, Kanadzie, Kenii, Meksyku, Nigerii, Polsce, Rosji, Sri Lance, Szwecji, Uzbekistanie i Wenezueli.

Dnia 24 października 2014 r. w Auli Kryształowej SGGW odbyła się uroczystość nadania tytułu doktora honoris causa profesorowi Maramoroschowi. Otrzymał ten tytuł na wniosek Wydziałów: Rolnictwa i Biologii oraz Medycyny Weterynaryjnej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.

Publikacje

W ciągu ponad 60-letniej kariery naukowej opublikował ponad 800 artykułów naukowych i 100 książek, między innymi:

  • Biological Transmission of Disease Agents, 1962.
  • Comparative Symptomatology of Coconut Diseases of Unknown Etiology, 1964.
  • Insect Viruses, 1968.
  • Viruses, Vectors, and Vegetation, 1969.
  • Comparative Virology, 1971.
  • Mycoplasma Diseases, 1973.
  • Viruses, Evolution, and Cancer, 1974.
  • Invertebrate Immunity,1975.
  • Legume Diseases in the Tropics, 1975.
  • Invertebrate Tissue Culture-Research Application, 1976.
  • Invertebrate Tissue Culture- Applications in Medicine, Biology and Agriculture, 1979
  • Aphids as Virus Vector, 1977.
  • Insect and Plant Viruses-An Atlas, 1977.
  • Viruses and Environment, 1978.
  • Practical Tissue Culture Applications, 1979.
  • Leafhopper Vectors of Plant Disease Agents, 1979.
  • Vectors of Plant Pathogens, 1980.
  • Invertebrate Systems in Vitro, 1980.
  • Vectors of Disease Agents, 1981.
  • Mycoplasma Diseases of Trees and Shrubs, 1981.
  • Mycoplasma and Allied Pathogens of Plants, Animals and Humans, 1981.
  • Plant Diseases and Vectors-Ecology and Epidemiology, 1981.
  • Invertebrate Cell Culture Applications, 1982.
  • Pathogens, Vectors and Plant Diseases- Approaches to Control, 1982.
  • Subviral Pathogens of Plants and Animals, 1985.
  • Viral Insecticides for Biological Control, 1985.
  • Biotechnology Advances in Insect Pathology and Cell Culture, 1987.
  • Mycoplasma diseases of Crops, 1988.
  • Invertebrate and Fish Tissue Culture, 1988.
  • Biotechnology for Biological Control of Pests and Vectors, 1991.
  • Viroids and Satellites-Molecular Parasites at the Fronteer of Life, 1991.
  • Plant Diseases of Uncertain Etiology, 1992.
  • Insect Cell Biotechnology, 1994.
  • Arthropod Cell culture Systems, 1994.
  • Forest Trees and Palms- Diseases and Control, 1996.
  • Invertebrate Cell Culture-Novel Directions and Biotechnology Applications, 1997.
  • Invertebrate Cell Culture- Looking Toward the XXI Century, 1997.
  • Biotechnology and Plant Protection in Forestry, 1998.
  • Maintenance of Human, Animal and Plant Pathogen Vectors, 1999.
  • Methods in Virology, 8 vols. 1967 – 1984.
  • Advances in Cell Culture, 7 vols., 1981-1989.
  • Advances in Virus Research, 56 vols. 1973-2009.

Przypisy

  1. Rutgers: Celebrating 100 Years: Karl Maramorosch

Bibliografia

  • PIASA zaprasza na wykład dr. Karla Maramoroscha. poland.us. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. – portal Poland.us [dostęp 2013-12-17]
  • Rutgers, The State University of New Jersey. entomology.rutgers.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-26)]. [dostęp 2013-12-17]
  • Zoom info o prof. Karlu Maramoroschu [dostęp 2013-12-17]
  • p
  • d
  • e
Laureaci Nagrody Wolfa w dziedzinie rolnictwa
XX wiek
  • 1978: George F. Sprague, John C. Walker
  • 1979: Jay L. Lush, sir Kenneth Blaxter
  • 1980: Karl Maramorosch
  • 1981: John O. Almquist, Henry A. Lardy, Glenn W. Salisbury
  • 1982: Wendell L. Roelofs
  • 1983/1984: Don Kirkham, Cornellis T. de Witt
  • 1984/1985: Robert H. Burris
  • 1986: sir Ralph Riley, Ernest R. Sears
  • 1987: Theodor O. Diener
  • 1988: Charles Thibault, Ernest John Christopher Polge
  • 1989: Peter M. Biggs, Michael Elliott
  • 1990: Jozef Stefaan Schell
  • 1991: Shang-Fa Yang
  • 1992: nie przyznano
  • 1993: John E. Casida
  • 1994/1995: Carl B. Huffaker, Perry L. Adkisson
  • 1995/1996: Morris Schnitzer, Frank J. Stevenson
  • 1996/1997: Neal L. First
  • 1998: Ilan Chet, Baldur R. Stefansson
  • 1999: nie przyznano
  • 2000: Gurdev S. Khush
XXI wiek
  • 2001: Roger N. Beachy, James E. Womack
  • 2002/2003: R. Michael Roberts, Fuller W. Bazer
  • 2004: Yuan Longping, Steven D. Tanksley
  • 2005: nie przyznano
  • 2006/2007: Ronald L. Phillips, Michel A.J. Georges
  • 2008: John Pickett, James Tumlinson, W. Joe Lewis
  • 2009: nie przyznano
  • 2010: David Baulcombe
  • 2011: Harris A. Lewin, James R. Cook
  • 2012: nie przyznano
  • 2013: Joachim Messing, Jared Diamond
  • 2014: Jorge Dubcovsky, Leif Andersson
  • 2015: Linda Saif
  • 2016: Trudy Mackay
  • 2017: nie przyznano
  • 2018: Gene E. Robinson
  • 2019: David Zilberman
  • 2020: Caroline Dean
  • 2021: nie przyznano
  • 2022: Pamela Ronald
  • ISNI: 0000000116156796
  • VIAF: 32058079
  • LCCN: n79059016
  • GND: 109001144X
  • BnF: 122789328
  • SUDOC: 031607020
  • NKC: mzk2013783458
  • NTA: 068829736
  • BIBSYS: 90140993
  • Open Library: OL2145210A
  • PLWABN: 9810696872005606
  • NUKAT: n96106325
  • J9U: 987007279883505171