Kościół św. Szczepana w Moguncji

Kościół św. Szczepana
w Moguncji
St. Stephan Mainz
Kościół parafialny
Ilustracja
Kościół św. Szczepana w Moguncji, widok na dzwonnicę i nawę środkową
Państwo

 Niemcy

Miejscowość

Moguncja

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Katholische Pfarrgemeinde St. Stephan Mainz

Wezwanie

św. Szczepan

Historia
Data rozpoczęcia budowy

1267

Data zakończenia budowy

1340

Dane świątyni
Styl

gotycki

Wieża kościelna
• liczba wież


1

Liczba naw

3

Położenie na mapie Nadrenii-Palatynatu
Mapa konturowa Nadrenii-Palatynatu, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Szczepanaw Moguncji”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Szczepanaw Moguncji”
Ziemia49°59′44″N 8°16′07″E/49,995556 8,268611
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kościół św. Szczepana w Moguncji (niem. St. Stephan zu Mainz) – gotycki kościół 1267-1340, wcześniej romański z 990.

Historia

Kościół farny wybudowano w 990 roku według historycznych podań na zlecenie wdowy po cesarzu Ottonie II – Teofano. Arcybiskup Moguncji Willigis chciał, aby stał się on miejscem modlitwy dla cesarstwa i postawił świątynię na najwyższym wzniesieniu miasta[1]. Wskazuje na to też wybór imienia; Stephan (pol. Szczepan) – w starogreckim (Στέφανος) jest to wieniec lub korona – korona cesarstwa[2].

Budynek użytkowany dzisiaj pochodzi z późniejszego okresu. Budowa części w stylu gotyckim trwała od 1267 r. do 1340 r.[3]. Pierwotnie w kościele mieścił się klasztor[3]. Do 1803 r. był kolegiatą[3].

Witraże Chagalla

W absydzie nawy głównej znajdują się witraże Marca Chagalla. Artysta zaprojektował dziewięć witraży o tematyce biblijnej. Zostały tam umieszczone w 1978. Twórca traktował swoje dzieło jako wkład w żydowsko-niemieckie pojednanie. Kościół św. Szczepana wybrał, ze względu na przyjaźń z ówczesnym proboszczem tej parafii Monsignore Klausem Mayerem. Nad witrażami pracował do śmierci w 1985. Wykonał ich 9, w tym najbardziej znany epizod – wygnanie z raju. Projekty kolejnych wykonali jego uczniowie.

Relikwie

Od roku 1212 do renowacji kościoła w 1500, przechowywano w świątyni jako relikwie, szczątki czaszki przypisywane św. Annie. Fragment ludzkiej czaszki wielkości dłoni, w srebrnym relikwiarzu hermowym z XIV w. Dzisiaj relikwia znajduje się w Düren.

Dzwony

Z warsztatu Konrada Gobela pochodziły dwa dzwony z 1544 i 1545. W czasie pożaru dzwonnicy, po wielkim nalocie aliantów, w czasie II wojny światowej, wszystkie pięć ówczesnych dzwonów uległo stopieniu. Jako zastępczy służył długie lata dzwon Beatrix pochodzący ze zburzonego kościoła św. Emerana w Moguncji. Ten trzeci co do starszeństwa dzwon w mieście został odlany w 1493 i nosi napis:

"+ Anno + domini + M + CCCC + XCIII + jar + sant + beadrix + glocke + heis + ich + peter + zur + glocken + zu + spier + gos + mich +"

Dzięki fundacji koncernu technologicznego Schott, kościół otrzymał w roku 2008 trzy nowe dzwony. 27 lutego 2009, w dniu upamiętniającym bombardowanie Moguncji w czasie II wojny światowej (Gedenktag der Bombardierung von Mainz im Zweiten Weltkrieg), wszystkie dzwony zabrzmiały razem[4].

Nr.   Imię   Rok odlania   Ludwisarnia   Przekrój (w mm) waga (w kg)
1 Maria Magdalena 2008 A. Bachert, Karlsruhe 1450 1900
2 Stephanus 2008 A. Bachert, Karlsruhe 1280 1400
3 Beatrix 1493 Peter zur Glocken, Spira 1180 1100
4 Willigis 2008 A. Bachert, Karlsruhe 1080 800

Przypisy

  1. ↑ MartaM. Trojniar MartaM., Witraże Marca Chagalla w kościele św. Szczepana w Moguncji [online], Barwy Szkła, 14 stycznia 2020 [dostęp 2022-08-01]  (pol.).
  2. ↑ Kościół św. Szczepana w Moguncji | Mainz | Christian Church | Placedigger.com [online], Place Digger - Entdecken Sie beliebte Orte in Deutschland [dostęp 2022-08-01]  (ang.).
  3. ↑ a b c Kirche Pfarrei St. Stephan Mainz [online], bistummainz.de [dostęp 2022-08-01] .
  4. ↑ Pressestelle Bistum Mainz [online], www.bistummainz.de [dostęp 2017-11-24]  (niem.).

Bibliografia

  • Helmut Hinkel (Hrsg.): 1000 Jahre St. Stephan in Mainz. Festschrift. Quellen und Abhandlungen der mittelrheinischen Kirchengeschichte, Band 63. Pfarrei Sankt Stephan und Gesellschaft für Mittelrheinische Kirchengeschichte, Mainz 1990, 566 S.
  • Klaus Mayer, Marc Chagall: Die Chagall-Fenster zu St. Stephan in Mainz. Echter, Würzburg
    • Tom 1: Der Gott der Väter. Das Mittelfenster. 10. Auflage 1993, 53 S., ISBN 3-429-00573-6
    • Tom 2: Ich stelle meinen Bogen in die Wolken. Die flankierenden Mittelfenster. 9. Auflage 1994, 81 S., ISBN 3-429-00616-3
    • Tom 3: Herr, mein Gott, wie groß bist du!. Die seitlichen Fenster. 6. Auflage 1994, 73 S., ISBN 3-429-00739-9
    • Tom 4: Die Himmel der Himmel fassen dich nicht. Die Querhausfenster. Brief an meinen Freund. 3. Auflage 1995, 61 S., ISBN 3-429-01001-2
  • Klaus Mayer: St. Stephan in Mainz. Kleine Kunstführer Nr. 523. 15., erweiterte Auflage. Schnell & Steiner, Regensburg 2009, 59 S., ISBN 978-3-7954-4311-5; Englisch: 6. Aufl. 2007, ISBN 978-3-7954-4310-8; Französisch: 3. Aufl. 2002, ISBN 978-3-7954-6042-6
  • Josef Heinzelmann: Spuren der Frühgeschichte von St. Stephan in Mainz. Ein Beitrag zu einer noch nicht geführten Diskussion. In: Archiv für mittelrheinische Kirchengeschichte 56. 2004, S. 89–100.
  • Rolf Dörrlamm, Susanne Feick, Hartmut Fischer, Hans Kersting: Mainzer Zeitzeugen aus Stein. Baustile erzählen 1000 Jahre Geschichte. Verlag Hermann Schmidt, Mainz 2001, ISBN 3-87439-525-1
  • Helmut Mathy: Tausend Jahre St. Stephan in Mainz. Ein Kapitel deutscher Reichs- und Kirchengeschichte. Mit einem Anhang über die letzte Visitation des Stiftes 1780/1781. Aurea Moguntia (Band 4). von Zabern, Mainz 1990, 184 S., ISBN 3-8053-1189-3
  • Alois Gerlich: Das Stift St. Stephan zu Mainz. Beiträge zur Verfassungs-, Wirtschafts- und Territorialgeschichte des Erzbistums Mainz. Ergänzungsbände zum Jahrbuch für das Bistum Mainz (Band 4). Matthias-Grünewald-Verlag, Mainz 1954, 194 S.

Linki zewnętrzne

  • Strona parafii na serwerze biskupstwa mogunckiego