Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Malborku

Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Malborku
207/N z dnia 29.03.1962 r.[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Widok od strony południowo-wschodniej
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Miejscowość

Malbork

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Malborku

Wezwanie

Matki Bożej Nieustającej Pomocy

Historia
Data powołania

1403

Data rozpoczęcia budowy

1712

Data zakończenia budowy

1714

Data poświęcenia

1714

Poprzednie wyznanie

luteranizm (do 1945)

Dane świątyni
Styl

barok

Świątynia
• materiał bud.


• ściana szkieletowa (korpus)
cegła (wieża i szczyt)

Wieża kościelna
• liczba wież


1

Liczba naw

3

Organy
• liczba głosów
• liczba manuałów


28
3

Położenie na mapie Malborka
Mapa konturowa Malborka, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Malborku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Malborku”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Malborku”
Położenie na mapie powiatu malborskiego
Mapa konturowa powiatu malborskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Malborku”
Ziemia54°01′57″N 19°01′23″E/54,032500 19,023056
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Malborku – rzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w Malborku, w województwie pomorskim. Należy do dekanatu Malbork I diecezji elbląskiej.

Budowla została wzniesiona w latach 1712-1714 w stylu barokowym jako świątynia ewangelicka pod wezwaniem świętego Jerzego. Poświęcona została w dniu 25 marca 1714 roku. Kościół szczęśliwie przetrwał okres II wojny światowej. Po zakończeniu wojny świątynię przejęli katolicy. Pierwsze polskie nabożeństwo w kościele zostało odprawione we wrześniu 1945 roku. W dniu 16 maja 1958 zmieniono jego wezwanie na Matki Bożej Nieustającej Pomocy[2].

Jest to trzynawowy kościół halowy, orientowany, wybudowany na planie krzyża łacińskiego - wydłużonego prostokąta. Od strony zachodniej jest dostawiona wieża, natomiast od strony północnej jest dostawiony budynek katechetyczny. We wnętrzu znajduje się drewniany strop imitujący sklepienie krzyżowe z cegły, a także ławy i empory służące dawniej ewangelickim nabożeństwom.

Do starszego wyposażenia świątyni należą m.in.: chrzcielnica ufundowana w 1685 roku, rzeźbiona scena Pasji z 1687 roku, ambona wykonana w latach 1713-1714, ołtarz główny pochodzący z około 1718 roku, barokowe marmurowe epitafium Jana Gerharda Denhoffa i jego żony Marianny, pochodzące z około XVII wieku[3].

Na miejscowym cmentarzu (ob. nieistniejącym) pochowany został Conrad Steinbrecht oraz kartograf W. Suchodolec (1687-1751).

  • Widok od strony południowo-zachodniej
    Widok od strony południowo-zachodniej
  • Wnętrze kościoła
    Wnętrze kościoła

Przypisy

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2014-07-24] .
  2. ↑ Kościół p.w. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Malborku, dawny Kościół św. Jerzego. Serwis internetowy Urzędu Miasta Malborka. [dostęp 2014-07-24]. (pol.).
  3. ↑ Barokowy Kościół p.w. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Malborku. Profesor.pl Serwis edukacyjny. [dostęp 2014-07-24]. (pol.).