Konstanty Janicki

Konstanty Janicki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 listopada 1876
Moskwa

Data i miejsce śmierci

25 października 1932
Warszawa

profesor nauk zoologii
Doktorat

1906
Uniwersytet Bazylejski

Profesura

1919

Polska Akademia Umiejętności
Status

członek krajowy czynny

Uczelnia

Uniwersytet Bazylejski
Uniwersytet Warszawski

Multimedia w Wikimedia Commons
Grób zoologa Konstantego Janickiego na Starych Powązkach w Warszawie

Konstanty Stanisław Janicki (ur. 4 listopada?/16 listopada 1876[1] w Moskwie[2], zm. 25 października 1932 w Warszawie) – polski zoolog, parazytolog i cytolog. Twórca polskiej szkoły parazytologicznej, profesor na Uniwersytecie Warszawskim.

Życiorys

Był synem inżyniera Stanisława Janickiego i Emilii z domu Pelizzaro, córki spolonizowanego kupca Pawła Pelizzaro. Jego dziadkiem był Stanisław Janicki, profesor Szkoły Politechnicznej w Warszawie.

Ukończył Szkołę Realną Wojciecha Górskiego w Warszawie w 1893 roku. W 1894 roku rozpoczął naukę na Uniwersytecie w Lipsku[1]. Studia kontynuował na Uniwersytecie we Fryburgu[1] i Uniwersytecie w Bazylei, gdzie w 1906 roku otrzymał tytuł doktora filozofii. Przez pięć lat pracował w laboratorium Giovanniego Battisty Grassiego w Rzymie. Od 1911 pracował w Instytucie Zoologicznym w Bazylei jako asystent, a od 1912 jako docent prywatny. Z emigracji powrócił w 1919 roku i został profesorem zoologii na Uniwersytecie Warszawskim. Był członkiem Akademii Umiejętności, Polskiej Akademii Umiejętności[1] i Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Popełnił samobójstwo w 1932 roku. Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim[3] (kwatera 172-2-12/13)[4].

Dorobek naukowy

Janicki jako pierwszy opisał, wspólnie z Feliksem Rosenem, cykl rozwojowy bruzdogłowca szerokiego[5][6]. Badał też pierwotniaki pasożytnicze, u których opisał aparat parabazalny. Zajmował się również parazytologią ewolucyjną. Autor koncepcji powstania i rozwoju pasożytnictwa.

Przypisy

  1. ↑ a b c d StanisławS. Zieliński StanisławS., Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich : podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci - pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933, s. 177 .
  2. ↑ StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 284 .
  3. ↑ Leszek Pawłowski: Janicki Konstanty Stanisław (1876-1932). W: Stanisław Feliksiak (red.): Słownik biologów polskich. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 224-225. ISBN 83-01-00656-0.
  4. ↑ Cmentarz Stare Powązki: JANICCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-06] .
  5. ↑ David I. Grove: A History Of Human Helminthology. C.A.B International, s. 397-421, 801. ISBN 0-85198-689-7.
  6. ↑ Cox F.E.. History of Human Parasitology. „Clinical Microbiology Reviews”. 15 (4), s. 595-612, 2002. PMID: 12364371. 

Bibliografia

  • Jan Tur. Ś.p. Konstanty Janicki jako uczony i człowiek. Wszechświat 6, s. 163–164, 1932
  • Welc-Falęciak R., Doligalska M. Konstanty Stanisław Janicki (1876-1932) – o bezgraniczności widnokręgów, na które się porywamy. Kosmos 66, s. 145–151, 2017

Linki zewnętrzne

  • Publikacje Konstantego Janickiego w bibliotece Polona
  • PWN: 3916772