Leon II (cesarz bizantyński)

Leon II

Flavius Leo

Ilustracja przedstawiająca Leona II (po prawej) z jego dziadkiem Leonem I (po lewej) oparta na monetach rzymskich

Cesarz bizantyński

Okres

od październik 473
do 17 listopada 474

Poprzednik

Leon I

Następca

Zenon Izauryjczyk

Dane biograficzne

Dynastia

leońska

Data urodzenia

467

Data i miejsce śmierci

17 listopada 474
Konstantynopol

Ojciec

Zenon Izauryjczyk

Matka

Ariadna

Moneta

Multimedia w Wikimedia Commons

Leon II, Leo II (ur. 467, zm. 17 listopada 474) – cesarz wschodniorzymski 473–474. Wnuk Leona I. Syn Zenona Izauryjczyka i Ariadny.

Życiorys

Leon II był bezwolnym narzędziem w grach politycznych ojca i dziadka. W październiku 473 Leon I zdecydował się wyznaczyć swoim następcą Zenona. Zięć cesarza nie był jednak osobą popularną w Konstantynopolu ze względu na swoje pochodzenie i wyznanie. Nie chcąc narażać się na gniew ludności miasta Leon I postanowił wyznaczyć cezarem Leona II. Sześcioletni chłopiec nie mógł samodzielnie sprawować władzy dlatego regencję powierzono Zenonowi. Gdy Leon I zmarł 18 stycznia 474 Leon II został cesarzem. Jego rządy nie trwały jednak długo. 9 lutego 474 koterie dworskie przygotowały uroczystą ceremonię, w której młody cesarz przekazał symbolicznie pełnię władzy swojemu ojcu jako augustowi. Leon II odsunięty został w cień i pozostawał tylko koregentem – następcą tronu. Zmarł nagle późną jesienią 474. Po jego śmierci jedynym cesarzem wschodniorzymskim pozostał Zenon.

Bibliografia

AleksanderA. Krawczuk AleksanderA., Poczet cesarzy bizantyjskich, Warszawa: „Iskry”, 1996, ISBN 83-207-1530-X, OCLC 316536018 .

Cesarze bizantyńscy

gwiazdką^*oznaczono monarchów nienależących do dynastii

Dynastia teodozjańska 395–457	Arkadiusz (395–408) Teodozjusz II (408–450) Pulcheria Marcjan (450–457)
Dynastia leońska 457–518	Leon I (457–474) Leon II (474) Zenon Izauryjczyk (474–491) Bazyliskus (475–476)^* Anastazjusz I (491–518)
Dynastia justyniańska 518–602	Justyn I (518–527) Justynian I Wielki (527–565) Justyn II (565–578) Tyberiusz II Konstantyn (578–582) Maurycjusz (582–602) Fokas (602–610)^*
Dynastia heraklijska 610–711	Herakliusz (610–641) Konstantyn III (641) Herakleonas (641) Konstans II (641–668) Konstantyn IV (668–685) Justynian II Rhinotmetos (685–695) Leoncjusz II (695–698)^* Tyberiusz III (698–705)^* Justynian II Rhinotmetos (705–711) Filipikos Bardanes (711–713)^* Anastazjusz II (713–715)^* Teodozjusz III (715–717)^*
Dynastia izauryjska 717–802	Leon III Izauryjczyk (717–741) Artabasdes (741–743) Konstantyn V Kopronim (741–775) Leon IV Chazar (775–780) Konstantyn VI (780–797) Irena (797–802)
Dynastia Niceforów 802–813	Nicefor I Genik (802–811) Staurakios (811) Michał I Rangabe (811–813) Leon V Armeńczyk (813–820)^*
Dynastia amoryjska 820–867	Michał II Amoryjczyk (820–829) Teofil (829–842) Michał III Metystes (842–867)
Dynastia macedońska 867–1057	Bazyli I (867–886) Leon VI Filozof (886–912) Aleksander (912–913) Konstantyn VII Porfirogeneta (913–959) Roman I Lekapen (920–944) Roman II (959–963) Nicefor II Fokas (963–969) Jan I Tzimiskes (969–976) Bazyli II Bułgarobójca (976–1025) Konstantyn VIII (1025–1028) Roman III Argyros (1028–1034) Michał IV Paflagończyk (1034–1041) Michał V Kalafates (1041–1042) Zoe (1042) Konstantyn IX Monomach (1042–1055) Teodora (1055–1056) Michał VI Stratiotikos (1056–1057) Izaak I Komnen (1057–1059)^*
Dynastia Dukasów 1059–1081	Konstantyn X Dukas (1059–1067) Roman IV Diogenes (1068–1071) Michał VII Dukas (1071–1078) Nicefor III Botaniates (1078–1081)
Dynastia Komnenów 1081–1185	Aleksy I Komnen (1081–1118) Jan II Komnen (1118–1143) Manuel I Komnen (1143–1180) Aleksy II Komnen (1180–1183) Andronik I Komnen (1183–1185)
Dynastia Angelosów 1185–1204	Izaak II Angelos (1185–1195 i 1203–1204) Aleksy III Angelos (1195–1203) Aleksy IV Angelos (1203–1204) Mikołaj Kanabos (1204)* Aleksy V Murzuflos (1204)*
Dynastia Laskarysów 1204–1261	Teodor I Laskarys (1204–1221) Jan III Dukas Watatzes (1221–1254) Teodor II Laskarys (1254–1258) Jan IV Laskarys (1258–1261)
Dynastia Paleologów 1259–1453	Michał VIII Paleolog (1259–1282) Andronik II Paleolog (1282–1328) Andronik III Paleolog (1328–1341) Jan V Paleolog (1341–1391) Jan VI Kantakuzen (1347–1354)* Mateusz Kantakuzen (1353–1357)* Andronik IV Paleolog (1376–1379) Jan VII Paleolog (1390) Manuel II Paleolog (1391–1425) Jan VIII Paleolog (1425–1448) Konstantyn XI Paleolog (1448–1453)