Linia kolejowa Tapa – Tartu

Linia kolejowa
Tapa – Tartu
Mapa przebiegu linii kolejowej
Dane podstawowe
Zarządca

EVR Infra

Długość

112,5 km

Rozstaw szyn

1520 mm

Zdjęcie LK
Linia pomiędzy stacjami Nõmmküla i Tamsalu
Historia
Rok otwarcia

21 sierpnia 1876

Przebieg
Legenda
eksploatowana / istniejąca
  zlikwidowana / rozebrana lub planowana
kolej metro lub kolej lekka
stacja kolejowa/stacja metra
przystanek
stacja bez ruchu pasażerskiego
ładownia, posterunek ruchu itp
przystanek częściowo używany
koniec linii
odcinek
odcinek w tunelu
odcinek na estakadzie
wiadukt
most
tunel pod wodą
zmiana kilometrażu
granica państwowa / inna
mijanka
przejazd kolejowo-drogowy
przeprawa promowa


    odcinek zelektryfikowany
 
Tallinn – Narwa ↑Tallinn
315,0 Tapa
Tallinn – Narwa →Narwa
5
323,8 Nõmmküla
329,9 Tamsalu
339,2 Kiltsi
351,1 Rakke
360,4 Vägeva
370,4 Pedja
380,0 Jõgeva
rzeka Pedja
387,1 Kalevi
391,9 Kaarepere
396,1 Nava
400,0 Mullavere
405,7 Tabivere
412,3 Sootaga
416,3 Kärkna
418,1 Vasula
most Jänese, rz. Emajõgi
420,1 Emajõe
421,5 Vorbuse
427,5 Tartu
Tartu – Koidula
Tartu – Valga
Multimedia w Wikimedia Commons

Linia kolejowa Tapa – Tartu – linia kolejowa w Estonii łącząca stację Tapa ze stacją Tartu.

Linia na całej długości jest niezelektryfikowana i jednotorowa. Planowana elektryfikacja linii ma zakończyć się w 2025 roku[1].

Historia

Linia została otwarta 21 sierpnia 1876. Połączyła ona linię Petersburg - Rewel z Tartu, gdzie początkowo kończyła bieg. Ze względu na to, że linia była ślepa i przewidywano na niej jedynie ruch lokalny, na budowę znajdujących się przy niej dworców, przeznaczono znacznie mniejsze kwoty niż na linii Petersburg - Rewel. Jeszcze w XIX w. linia otrzymała połączenie od południa, co pozwoliło prowadzić na niej ruch tranzytowy[2][3].

Początkowo linia leżała w Imperium Rosyjskim, w latach 1918 - 1940 położona była w Estonii, następnie w Związku Sowieckim (1940 - 1991). Od 1991 ponownie znajduje się w granicach niepodległej Estonii.

Przypisy

  1. HelenH. Wright HelenH., Estonia buys 10 more electric trains [online], ERR, 6 września 2022 [dostęp 2022-09-06] .
  2. Tapalt Tartusse. Estonica. [dostęp 2022-08-02]. (est.).
  3. Schemat dróg żelaznych europejskiej części Rosji (1912). [dostęp 2022-08-02]. (ros.).

Bibliografia

  • Участок Тапа — Тарту. railwayz.info. [dostęp 2022-08-02]. (ros.).
  • Google Maps
  • 1990 Карта СССР 1:200К. [dostęp 2022-08-02]. (ros.).