Maria Straszewska

Maria Straszewska

Data i miejsce urodzenia	28 kwietnia 1919 Warszawa
Data i miejsce śmierci	1 sierpnia 2021 Piaseczno
profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia literatury
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski
Odznaczenia

Maria Julia Straszewska, ps. Emma (ur. 28 kwietnia 1919 w Warszawie^[1], zm. 1 sierpnia 2021 w Piasecznie^[2]) – polska historyk literatury, zajmująca się literaturą polską XIX wieku.

Życiorys

Od 1936 studiowała polonistykę i socjologię na Uniwersytecie Warszawskim. Gdy wybuchła II wojna światowa, kontynuowała studia na tajnych kompletach. Podczas okupacji należała do Związku Walki Zbrojnej, następnie do Armii Krajowej; działała także w Szarych Szeregach. W latach 1940–1944 pełniła funkcję sekretarza redakcji Biuletynu Informacyjnego, od 1942 była także sekretarzem Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej Armii Krajowej. Uczestniczyła w powstaniu warszawskim^[1]. Po nim przebywała w obozie jenieckim^[1]. Po wyjściu z niego była kierownikiem działu wydawniczego ZHP. Od 1954 roku związana z Uniwersytetem Warszawskim. Habilitowała się na mocy uchwały z 27 czerwca 1961 roku na Uniwersytecie Warszawskim na podstawie pracy pt. Czasopisma literackie w Królestwie Polskim w latach 1832–1848 (tom I i II)^[3]. Tytuł profesora otrzymała w roku 1973^[4]. Była dyrektorem Polonicum – Instytutu Języka Polskiego dla cudzoziemców. Od 1989 r. członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.

W 2012 prezydent Bronisław Komorowski odznaczył ją Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za oddanie dla sprawy przemian demokratycznych w kraju, za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej^[5][6].

Publikacje

• 1985 – Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny (współautorka)
• 1988 – Romantyzm
• 1953–1959 – Czasopisma literackie w Królestwie Polskim w latach 1832–1848
• 1970 – Życie literackie Wielkiej Emigracji we Francji 1831–1840
• 1973 – Harcerki 1939–45

Przypisy