Mattia Preti

Il Cavaliere Calabrese

Data i miejsce urodzenia

24 lutego 1613
Taverna

Data i miejsce śmierci

3 stycznia 1699
Valletta

Narodowość

włoska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

barok

Multimedia w Wikimedia Commons

Mattia Preti, zw. Il Cavaliere Calabrese (ur. 24 lutego 1613 w Tavernie, zm. 3 stycznia 1699 w Valletcie) – włoski malarz i freskant okresu baroku, caravaggionista.

Życie i twórczość

Młodość spędził w Neapolu. W 1630 wyjechał do Rzymu, gdzie współpracował ze swoim bratem Gregoriem. W 1642 otrzymał tytuł kawalera zakonu maltańskiego. W latach 1656–1660 mieszkał w Neapolu. Odbył wiele podróży do północnych Włoch. W 1661 przeniósł się na Maltę, gdzie mieszkał do końca życia.

Początkowo malował sceny rodzajowe, później przede wszystkim obrazy religijne. Łączył w oryginalny sposób luminizm Caravaggia i bogaty koloryt Tycjana i Veronesego, dokonując przełomu w malarstwie neapolitańskim.

Był wybitnym freskantem. Wykonał malowidła ścienne m.in. w kościołach Sant’Andrea della Valle w Rzymie, San Bagio w Modenie, San Pietro a Maitella w Neapolu.

Do jego uczniów należała maltańska malarka Maria de Dominici^[1].

Dzieła

Chrystus przed Herodem (ok. 1660) – Treviso, San Martino,
Chrystus w glorii (ok. 1660) – Madryt, Prado,
Dżuma w 1656 r. – Neapol, Museo di Capodimonte,
Gra w kości (ok. 1630) – Rostów, Muzeum Sztuk Pięknych,
Grający w kości – Kraków, Kolekcja „Europeum” Muzeum Narodowego w Krakowie,
Judyta i Holofernes (1656) – Neapol, Museo di Capodimonte,
Koncert (ok. 1630) – Madryt, Muzeum Thyssen-Bornemisza,
Koncert (ok. 1630) – St. Petersburg, Ermitaż,
Królowa Tomyris odbiera głowę Cyrusa, króla Persji (1670-72), kolekcja prywatna,
Niedowierzanie św. Tomasza (ok. 1656-60) – Wiedeń, Kunsthistorisches Museum,
Partia tryktraka (ok. 1635) - Warszawa, Zamek Królewski w Warszawie,
Piłat umywający ręce (1663) – Nowy Jork, Metropolitan Museum of Art,
Pokłon pasterzy (ok. 1645) – Warszawa, Muzeum Narodowe,
Powrót syna marnotrawnego – Neapol, Palazzo Reale,
Ścięcie św. Jana Chrzciciela (ok. 1650) – Dublin, Narodowa Galeria Irlandii,
Sofonisba przyjmująca truciznę (ok. 1670) – Lyon, Musée des Beaux-Arts,
Św. Jan strofujący Heroda (1662-68) – Sewilla, Muzeum Sztuk Pięknych,
Św. Sebastian (ok. 1660) – Neapol, Museo di Capodimonte,
Uczta Absaloma – Neapol, Museo di Capodimonte,
Uczta Baltazara (1658) – Neapol, Museo di Capodimonte,
Uwolnienie św. Piotra z więzienia – Wiedeń, Akademie der Bildenden Kuenste,
Wesele w Kanie (1655) – Londyn, National Gallery,
Wskrzeszenie Łazarza (ok. 1650) – Rzym, Galleria Nazionale d’Arte Antica,
Zapłata podatku (ok. 1635) – Rzym, Palazzo Corsini.

Zobacz też

Przypisy

↑ Franca TrinchieriF.T. Camiz Franca TrinchieriF.T., Dominici, Suor Maria de, [w:] Dictionary of Women Artists: Introductory surveys ; Artists, A-I, DeliaD. Gaze (red.), Taylor & Francis, 1997, s. 462, ISBN 978-1-884964-21-3 [dostęp 2020-04-18] (ang.).