Neofit (patriarcha Bułgarii)

Neofit
Simeon Dimitrow
Jego Świątobliwość patriarcha Bułgarii i metropolita Sofii
Ilustracja
Kraj działania

Bułgaria

Data i miejsce urodzenia

15 października 1945
Sofia

Data i miejsce śmierci

13 marca 2024
Sofia

Miejsce pochówku

Cerkiew „Sweta Nedelja” w Sofii

Patriarcha Bułgarii i metropolita Sofii
Okres sprawowania

2013–2024

Metropolita ruseński
Okres sprawowania

2001–2013

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Bułgarski Kościół Prawosławny

Śluby zakonne

3 sierpnia 1975

Diakonat

15 sierpnia 1975

Prezbiterat

25 marca 1976

Chirotonia biskupia

8 grudnia 1985

Wybór patriarchy

24 lutego 2013

podpis
Odznaczenia
Order Stara Płanina (Bułgaria) Order Świętych Cyryla i Metodego (Bułgaria) Order Księcia Jarosława Mądrego I klasy
Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

8 grudnia 1985

Miejscowość

Sofia

Miejsce

Sobór św. Aleksandra Newskiego

Konsekrator

Maksym

Konsekrowani biskupi
Gerazym (Georgiew) 18 grudnia 2016
Współkonsekrowani biskupi
Tichon (Iwanow) 6 lipca 2003
Naum (Dimitrow) 17 marca 2007
Jan (Iwanow) 18 marca 2007
Sioniusz (Radew) 24 marca 2007
Borys (Dobrew) 22 marca 2008
Antoni (Michalew) 23 marca 2008
Grzegorz (Cwetkow) 29 października 2010
Jan (Stojkow) 30 listopada 2010

Neofit, imię świeckie Simeon Nikołow Dimitrow (ur. 15 października 1945 w Sofii, zm. 13 marca 2024 tamże[1]) – bułgarski biskup prawosławny. Patriarcha Bułgarii w latach 2013–2024.

Życiorys

Młodość i wczesna działalność

Pochodzi z głęboko religijnej rodziny. Jego matka była sprzątaczką, ojciec pracował jako kolejarz[2]. W 1965 ukończył naukę w seminarium duchownym w Sofii, zaś w 1971 w Akademii Duchownej św. Klemensa z Ochrydy w tym samym mieście. Przez dwa kolejne lata kontynuował edukację na katedrze śpiewu cerkiewnego na Moskiewskiej Akademii Duchownej. W 1973, po powrocie do Bułgarii, został wykładowcą śpiewu cerkiewnego (od 1977 także liturgiki) oraz dyrygentem chóru studentów Akademii Duchownej, której był absolwentem. 3 sierpnia 1975 złożył wieczyste śluby mnisze w Monasterze Trojańskim przed patriarchą Bułgarii Maksymem. 15 sierpnia tego samego roku został przez niego wyświęcony na hierodiakona, zaś 25 marca 1976 na hieromnicha. W 1980 otrzymał godność archimandryty[3].

Biskup

8 grudnia 1985 w soborze św. Aleksandra Newskiego w Sofii miała miejsce jego chirotonia na biskupa lewkijskiego, wikariusza metropolii sofijskiej. Od 1989 był rektorem Akademii Duchownej św. Klemensa Ochrydzkiego, zaś od 1991 do 1992 był dziekanem wydziału teologicznego uniwersytetu w Sofii, pierwszym po jego ponownym otwarciu[4]. Od 1992 pełnił funkcję sekretarza Świętego Synodu Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego. 27 marca 1994 powierzono mu zarząd eparchii dorostolskiej i czerweńskiej, zaś w 2001, po podziale tejże eparchii na dorostolską i ruseńską został metropolitą ruseńskim[3].

W styczniu 2012 komisja badająca archiwa tajnych służb komunistycznej Bułgarii podała, że Neofit (Dimitrow) był agentem KDS o pseudonimie Simeonow[5]. Duchowny zaprzeczył, jakoby współpracował z tajnymi służbami, twierdząc, że kontaktował się z nimi jedynie z powodu swoich oficjalnych wyjazdów za granicę[6]. Faktycznie biskup nie podjął aktywnej współpracy, zaś po 1989 żądał wykreślenia swojego nazwiska z listy tajnych współpracowników[2].

Patriarcha Bułgarii

24 lutego 2013 został wybrany na patriarchę przez Sobór Lokalny, pokonując w głosowaniu metropolitę łoweckiego Gabriela i metropolitę starozagorskiego Galakcjona[4][7]. W decydującym głosowaniu uzyskał 90 głosów, zaś metropolita Gabriel – 47[8].

Zmarł 13 marca 2024 w Szpitalu Wojskowej Akademii Medycznej w Sofii, po długiej chorobie[1][9]. Został pochowany w soborze św. Niedzieli w Sofii[10].

Odznaczenia

Przypisy

  1. a b СЪОБЩЕНИЕ ПО ПОВОД КОНЧИНАТА НА НЕГОВО СВЕТЕЙШЕСТВО БЪЛГАРСКИЯ ПАТРИАРХ И СОФИЙСКИ МИТРОПОЛИТ † НЕОФИТ [online], bg-patriarshia.bg, 13 marca 2024 [dostęp 2024-03-13]  (bułg.).
  2. a b Kto będzie patriarchą?. [dostęp 2013-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-17)].
  3. a b Русенски митрополит Неофит. [dostęp 2011-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-27)].
  4. a b Митр. Неофит е избран Български патриарх и Софийски митрополит
  5. Eleven out of 15 members of Bulgarian Orthodox Church's Holy Synod worked for communist State Security
  6. В Болгарии активно обсуждается публикация досье спецслужб на митрополитов Болгарской Православной Церкви
  7. Започва вторият тур между митр. Неофит и митр. Гавриил. Старозагорският митрополит отпада (обновление 3)
  8. Неофит е новият патриарх на Българската православна църква
  9. Zmarł patriarcha Bułgarii Neofit [online], Chrystus [dostęp 2024-03-14] .
  10. Состоялось отпевание и погребение Святейшего Патриарха Болгарского Неофита / Новости / Патриархия.ru [online], Патриархия.ru [dostęp 2024-03-18]  (ros.).
  11. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 401/2013 - Офiцiйне представництво Президен… [online], archive.ph, 29 lipca 2013 [dostęp 2021-08-25] .
  12. УКАЗ № 163. ДЪРЖАВЕН ВЕСТНИК 49/2010 (29.07.2010) www
  13. Указ № 205 Обн. ДВ. бр. 86 от 6 ноември 2015 г. www
  • p
  • d
  • e
  • Grzegorz (Nemcow) (1872–1898)
  • Bazyli (Michajłow) (1899–1927)
  • Michał (Czawdarow) (1927–1961)
  • Sofroniusz (Stojczew) (1962–1994)
  • Neofit (Dimitrow) (1994–2003)
  • Hilarion (Conew) (2003–2009)
  • Ambroży (Paraszkewow) (2010–2020)
  • Jakub (Donczew) (od 2020)
  • p
  • d
  • e
Obecni zwierzchnicy prawosławnych patriarchatów oraz Kościołów autokefalicznych
Starożytne patriarchaty
  • Bartłomiej I
  • Teodor II
  • Jan X
  • Teofil III
Inne patriarchaty
  • Cyryl
  • Eliasz II
  • Porfiriusz
  • Daniel
Autokefaliczne Kościoły Prawosławne
  • Jerzy III
  • Hieronim II
  • Anastazy
  • Sawa
  • Rościsław
  • Tichon[A]
  • Epifaniusz[B]
  • Stefan[C]
  1. jest uznawany za zwierzchnika kanonicznego Kościoła przez Kościoły Rosyjski, Gruziński, Bułgarski, Polski oraz Czech i Słowacji
  2. jest uznawany za zwierzchnika kanonicznego Kościoła przez Patriarchaty Konstantynopolitański i Aleksandryjski oraz Kościoły Cypru i Grecji
  3. jest uznawany za zwierzchnika kanonicznego Kościoła przez Kościoły Rosyjski, Serbski i Bułgarski
  • p
  • d
  • e
Patriarchowie Bułgarii
  • Eutymiusz (1375–1393)
  • Cyryl (1953–1971)
  • Maksym (1971–2012)
  • Neofit (2013-2024)
Patriarchowie niekanoniczni (Synod Alternatywny)
  • Pimen (1996–1999)
  • Innocenty (1999–2012)
  • p
  • d
  • e
Sobór Biskupów Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego
Patriarcha
  • vacat
Święty Synod
  • metropolita warneński Jan
  • metropolita amerykański, kanadyjski i australijski Józef
  • metropolita wielkotyrnowski Grzegorz
  • metropolita pleweński Ignacy
  • metropolita łowecki Gabriel
  • metropolita starozagorski Cyprian
  • metropolita płowdiwski Mikołaj
  • metropolita zachodnio- i środkowoeuropejski Antoni
  • metropolita newrokopski Serafin
  • metropolita ruseński Naum
  • metropolita wraczański Grzegorz
  • metropolita widyński Daniel
  • metropolita dorostolski Jakub
Biskupi pomocniczy
  • biskup lewkijski Paweł
  • biskup mesemwrijski Jakub
  • biskup adrianopolski Eulogiusz
  • biskup tiweripolski Tichon
  • biskup welicki Sioniusz
  • biskup prowacki Ignacy
  • biskup krupniski Innocenty
  • biskup znepolski Arseniusz
  • biskup bełogradczycki Polikarp
  • biskup agatopolski Hieroteusz
  • biskup melnicki Gerazym
  • biskup smolański Wissarion
  • biskup konstantyński Michał
  • p
  • d
  • e
  • Doroteusz (1861–1872)
  • Melecjusz (1872–1883)
  • Parteniusz (1892–1918)
  • Stefan (1922–1948)
  • Cyryl (1953–1971)
  • Maksym (1971–2012)
  • Neofit (2013-2024)