Niszczyciele min typu Osprey
 USS Raven (MHC-61) | |||
| Kraj budowy |
| ||
|---|---|---|---|
| Użytkownicy |
| ||
| Stocznia | Intermarine, | ||
| Wejście do służby | 1993-1999 (US Navy) | ||
| Wycofanie | 2006-2007 (US Navy) | ||
| Zbudowane okręty | 12 | ||
| Okręty w służbie | 10 | ||
| Dane taktyczno-techniczne | |||
| Wyporność | 804 t (pełna) | ||
| Długość | 57,3 m | ||
| Szerokość | 11,0 m | ||
| Zanurzenie | 3,7 m | ||
| Napęd | |||
| Prędkość | 10 węzłów | ||
| Załoga | 51 | ||
| Uzbrojenie | 2 karabiny maszynowe kalibru 12,7 mm | ||
| |||
Niszczyciele min typu Osprey – typ dwunastu amerykańskich niszczycieli min zbudowanych w latach 90. XX wieku w stoczniach Intermarine oraz Avondale Shipyard. Wzorowane na włoskim typie Lerici, jednostki typu Osprey były pierwszymi okrętami United States Navy zaprojektowanymi specjalnie do pełnienia roli niszczycieli min.
Okręty weszły do służby w latach 1993-1999 i pełniły ją do lat 2006-2007. Cztery spośród nich trafiły następnie do służby w marynarkach wojennych Grecji oraz Egiptu. Sześć kolejnych sprzedano Tajwanowi, Indiom oraz Turcji, jednak nie zostały one dotychczas dostarczone. Okręty indyjskie planowano początkowo przekazać litewskiej marynarce wojennej.
Okręty
- USS „Osprey” (MHC-51)
- USS „Heron” (MHC-52) (sprzedany Grecji jako „Kalypso” (M-64))
- USS „Pelican” (MHC-53) (sprzedany Grecji jako „Evniki” (M-61))
- USS „Robin” (MHC-54)
- USS „Oriole” (MHC-55) (sprzedany Tajwanowi[1])
- USS „Kingfisher” (MHC-56) (sprzedany Indiom[2])
- USS „Cormorant” (MHC-57) (sprzedany Indiom[2])
- USS „Black Hawk” (MHC-58) (sprzedany Turcji)
- USS „Falcon” (MHC-59) (sprzedany Tajwanowi[1])
- USS „Cardinal” (MHC-60) (sprzedany Egiptowi)
- USS „Raven” (MHC-61) (sprzedany Egiptowi)
- USS „Shrike” (MHC-62) (sprzedany Turcji)
Przypisy
Bibliografia
- Osprey Class. Naval-technology.com. [dostęp 2012-06-14]. (ang.).
- MHC 51 Osprey Coastal Mine Hunters. GlobalSecurity.org. [dostęp 2012-06-14]. (ang.).
- p
- d
- e
Niszczyciele min typu Osprey
|
