Olga Koszutska

Olga Koszutska
Data i miejsce urodzenia

23 października 1930
Kalisz

Data i miejsce śmierci

9 lutego 2002
Warszawa

Zawód

aktorka teatralna, reżyserka telewizyjna i teatralna

Współmałżonek

Zygmunt Listkiewicz

Olga Koszutska (ur. 23 października 1930 w Kaliszu, zm. 9 lutego 2002 w Warszawie[1]) – polska aktorka teatralna oraz reżyser telewizyjny i teatralny.

Życiorys

Absolwentka wydziału reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie (1955)[2]. Współpracowała z teatrami Bydgoszczy, Gdyni, Jeleniej Góry, Kielc, Krakowa, Łodzi, Poznania, Warszawy i Wrocławia. Żona aktora Zygmunta Listkiewicza, matka działacza piłkarskiego Michała Listkiewicza, spokrewniona z aktorką Marią Broniewską. Zginęła podczas napadu rabunkowego na jej warszawskie mieszkanie[3][4].

Grób Zygmunta Listkiewicza i Olgi Koszustskiej na cmentarzu Wawrzyszewskim

Filmografia

Reżyseria

Spektakle teatralne

  • 1978: Wróg ludu
  • 1977: Dom lalki
  • 1977: Wassa Żeleznowa
  • 1976: Czapka błazeńska
  • 1976: Klik – klak
  • 1975: Dzień dobry ci, królu Lulu!
  • 1975: Policja
  • 1975: Pieśń z roku 1831
  • 1974: Ich czworo
  • 1974: Zielony Gil
  • 1974: Iluzja
  • 1973: Fantazy
  • 1973: Żołnierze
  • 1973: Zabawa w koty
  • 1973: Dzieje grzechu
  • 1972: Duże jasne
  • 1971: Wołanie wiatru
  • 1971: Żołnierz i bohater
  • 1971: Cienie
  • 1970: Trutnie i kobiety
  • 1970: Pierścień wielkiej damy
  • 1970: Szkic do portretu
  • 1969: Zawsze we troje
  • 1969: Koncert
  • 1968: Poskromienie złośnicy
  • 1968: W małym dworku
  • 1968: Nie zapomnisz owych dni
  • 1967: Trzy białe strzały
  • 1966: Bohater bez chorągwi
  • 1965: Dożywocie
  • 1965: Don Karlos
  • 1964: No more Hiroshima (dwukrotnie)
  • 1964: Najzwyklejszy cud
  • 1964: Koniec Księgi VI
  • 1963: Grupa Laokoona
  • 1963: Gość
  • 1963: Maskarada
  • 1962: Zielone rękawice
  • 1962: Opera za trzy grosze
  • 1962: Tajemnicza szkatułka
  • 1962: Lai znaczy jaśmin
  • 1961: Odwety
  • 1961: Zielony Gil
  • 1960: Królowa przedmieścia
  • 1959: Życie Galileusza
  • 1959: Wróg Ludu
  • 1959: Mąż i żona
  • 1959: Kochanek Sybilli
  • 1959: I koń się potknie...
  • 1958: Igraszki trafu i miłości
  • 1958: Ludzie i morze
  • 1958: Ich czworo
  • 1958: Pierścień wielkiej damy
  • 1957: Boy
  • 1957: Upiory
  • 1956: Don Karlos
  • 1954: Dom lalki
  • 1954: Wielki człowiek do małych interesów[1]

Spektakle telewizyjne

  • 1973: Zaciszny Pensjonat
  • 1972: Wesele Figara
  • 1971: Przejście Sarny
  • 1967: Kowal, Pieniądze i Gwiazdy
  • 1961: Dom Pychy
  • 1961: Warszawska Ulica
  • 1961: Zabić Człowieka
  • 1960: Wyjeżdżamy na Wakacje[2]

Adaptacja

Spektakle telewizyjne

  • 1961: Dom Pychy
  • 1961: Zabić Człowieka
  • 1960: Wyjeżdżamy na Wakacje[2]
  • 1959: Kochanek Sybilli[1]

Aktorstwo

Spektakle teatralne

  • 1961: Zielony Gil jako Donna Clara
  • 1958: Kot w butach jako Basia
  • 1956: Eugeniusz Oniegin jako Tatiana

Scenariusz

Spektakle teatralne

  • 1973: Żołnierze
  • 1971: Wołanie wiatru
  • 1970: Szkic do portretu (wraz z Lucyną Tychową)
  • 1968: Nie zapomnisz owych dni[1]

Inscenizacja

Spektakle teatralne

  • 1968: Nie zapomnisz owych dni[1]
5 lipca 1975 Sławomir Mrożek forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr im. Wandy Siemaszkowej, Rzeszów
13 grudnia 1975 Irena Listkiewicz forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr im. Stefana Jaracza, Łódź
21 lutego 1976 Jarosław Abramow-Newerly forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Polski, Bydgoszcz
23 października 1976 Luigi Pirandello forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Polski, Bydgoszcz
11 lutego 1977 Gorki Maksym forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Nowy, Łódź
16 grudnia 1977 Henrik Ibsen forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki, Białystok
28 kwietnia 1978 Ibsen Henryk forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr im. Juliusza Słowackiego, Kraków

Przypisy

  1. a b c d e Olga Koszutska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2020-07-24] .
  2. a b c FilmPolski.pl – Olga Koszutska [online], FilmPolski [dostęp 2020-07-24]  (pol.).
  3. Wirtualna Polska MediaW.P.M. S.A Wirtualna Polska MediaW.P.M., 25 lat więzienia za zabójstwo Olgi Listkiewicz [online], wiadomosci.wp.pl, 23 maja 2003 [dostęp 2020-07-24]  (pol.).
  4. Michał Listkiewicz: Wybaczyłem zabójczyni mamy. gazetakrakowska.pl, 24 grudnia 2014. [dostęp 2020-07-25].
  • ISNI: 0000000113487258
  • VIAF: 165772649
  • GND: 1051763835
  • PLWABN: 9810562500705606
  • NUKAT: n95001242
  • WorldCat: viaf-165772649