Ovidiu Silaghi
Data i miejsce urodzenia | 12 grudnia 1962 |
---|---|
Minister ds. małych i średnich przedsiębiorstw Rumunii | |
Okres | od 5 kwietnia 2007 |
Przynależność polityczna | Partia Narodowo-Liberalna |
Minister transportu Rumunii | |
Okres | od 7 maja 2012 |
Przynależność polityczna | Partia Narodowo-Liberalna |
Ovidiu Ioan Silaghi (ur. 12 grudnia 1962 w Satu Mare) – rumuński polityk i przedsiębiorca, parlamentarzysta, minister, deputowany do Parlamentu Europejskiego (2007, 2013–2014).
Życiorys
Ukończył w 1987 studia inżynierskie z zakresu mechaniki na Universitatea Transilvania din Brașov. W 2004 uzyskał magisterium z administracji publicznej na Universitatea de Vest „Vasile Goldiș” w Aradzie.
Pracował jako inżynier w jednym z przedsiębiorstw przemysłowych, w latach 90. prowadził własną działalność gospodarczą. Od 1999 do 2004 stał na czele okręgowej izby handlowej, przemysłowej i rolniczej.
Na początku lat 90. zaangażował się w działalność Partii Narodowo-Liberalnej. Od 2000 do 2004 był radnym okręgu Satu Mare. W latach 2004–2008 zasiadał w Izbie Deputowanych.
Pełnił funkcję obserwatora w PE. Po przystąpieniu Rumunii do Unii Europejskiej 1 stycznia 2007 objął mandat eurodeputowanego jako przedstawiciel PNL w delegacji krajowej. Został członkiem grupy Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy oraz wiceprzewodniczącym Komisji Kontroli Budżetowej[1].
Z PE odszedł już w kwietniu 2007, obejmując urząd ministra ds. małych i średnich przedsiębiorstw, handlu, turystyki i wolnych zawodów w rządzie Călina Popescu-Tăriceanu. Stanowisko to zajmował do grudnia 2008. W 2010 ponownie został przewodniczącym okręgowych władz liberałów[2]. W 2012 był ministrem transportu w rządzie Victora Ponty, ponownie w tym samym roku wybrany do Izby Deputowanych.
W 2013 ponownie objął mandat eurodeputowanego w miejsce innego z posłów[1]. Nie ubiegał się o reelekcję. Tuż przed końcem kadencji PE zrezygnował z mandatu, powracając do krajowego parlamentu, gdzie dołączył do frakcji Partii Socjaldemokratycznej. W 2014 został wiceprzewodniczącym Partii Liberalno-Reformatorskiej[3].
Przypisy
Bibliografia
- Profil na stronie Izby Deputowanych. [dostęp 2014-06-15]. (rum.).
- p
- d
- e
W dniu powstania |
|
---|---|
Późniejsi członkowie rządu |
|