Pervigilium Veneris

Pervigilium Veneris (pol. Nocne czuwanie) – łaciński poemat nieznanego autora datowany na II-III wiek. Odnaleziony został w XVI wieku.

Opis

Utwór jest wezwaniem do święcenia kwietniowych obchodów na cześć bogini Wenus – święta miłości oraz budzącej się przyrody w kwietniu – miesiącu urodzin bogini. Możliwe, że wiosenne święto stało się impulsem dla autora do napisania poematu. Liczy on 93 wersy i jest skomponowany w trocheicznym katalektycznym tetrametrze, często stosowanym dla pieśni ludowych^[1]. Nieznany autor był przedstawicielem szkoły poetae novelli, do której należeli lirycy przedstawiający w swojej twórczości koloryt ludowy wsi rzymskiej, jej obrzędowość oraz język. Widoczne w Pervigilium Veneris wpływy Wergiliusza oraz Owidiusza świadczą, że autor musiał być oczytany w literaturze rzymskiej i greckiej^[2].

Przypisy

Bibliografia

• MariaM. Cytowska MariaM., HannaH. Szelest HannaH., Literatura rzymska: okres cesarstwa, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992, ISBN 83-01-10574-7 .
• Pervigilium Veneris, [w:] RyszardR. Kulesza RyszardR. (red.), Słownik kultury antycznej, wyd. 2, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2012, s. 391, ISBN 978-83-235-0942-4 .

Linki zewnętrzne

• Pervigilium Veneris na stronie The Latin Library.