Port lotniczy Phuket
 Lotnisko Phuket z powietrza | |||
| Państwo |
| ||
|---|---|---|---|
| Miejscowość | Phuket | ||
| Typ | cywilne | ||
| Właściciel | Airports of Thailand Public Co Ltd | ||
| Data otwarcia | 1988 | ||
| Kod IATA | HKT | ||
| Kod ICAO | VTSP | ||
| Wysokość | 25 m n.p.m. | ||
| Statystyki ruchu (2017) | |||
| Liczba pasażerów | 18 855 637 | ||
| Cargo | 53,199 t | ||
| Liczba operacji | 106 093 | ||
| Drogi startowe | |||
| |||
Położenie na mapie Tajlandii  | |||
 8°06′48″N 98°19′01″E/8,113333 98,316944 | |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Port lotniczy Phuket (ang.: Phuket International Airport, taj.: ท่าอากาศยานนานาชาติภูเก็ต, kod IATA: HKT, kod ICAO: VTSP) – trzeci co do wielkości port lotniczy Tajlandii, położony 32 km od centrum miasta Phuket, na północy wyspy Phuket, kurortu na wybrzeżu Oceanu Indyjskiego.
Według danych za 2023 rok, port obsłużył w ciągu roku ponad 13,9 mln pasażerów i przewiózł 32 tys. ton ładunków, wykonując 87 tys. operacji lotniczych[1] na jednej asfaltobetonowej 3000-metrowej drodze startowej o szerokości 45 metrów. Port obsługuje wiele linii lotniczych połączeniami do miast Tajlandii, Azji, Europy i obu wybrzeży oceanicznych Australii.
Najpopularniejsze są trasy krajowe, łączące Phuket z dwoma lotniskami w Bangkoku – Suvarnabhumi i Don Mueang. Z tras międzynarodowych największą popularnością cieszą się trasy do Singapuru, Kuala Lumpur i Szanghaju (dane za 2019 rok)[2].
Lotnisko posiada dwa terminale, które aktywnie obsługują ruch pasażerski. Terminal 1 dedykowany jest lotom krajowym, zaś większy Terminal 2 obsługuje wszystkie połączenia międzynarodowe. Terminale są położone w dwóch oddzielnych budynkach, oddalonych od siebie o około 500 metrów. Przemieszczać między nimi można się pieszo lub darmowym busem lotniskowym.[3]
Katastrofy i wypadki
Osobny artykuł: Katastrofa lotu One-Two-GO Airlines 269.
16 września 2007 rejsowy lot nr 269 tajskich tanich linii lotniczych One-Two-GO Airlines, przylatujący z portu lotniczego Don Munag w Bangkoku, rozbił się podczas lądowania po mocnym przyziemieniu na drodze startowej na silnym wietrze podczas ulewy tropikalnej. Samolot typu McDonnell Douglas MD-82 wpadł w poślizg i opuścił pole wzlotów, wpadając pomiędzy drzewa pobliskiej dżungli, rozbijając się na dwie części i stając w płomieniach. Ze 130 osób na pokładzie (123 pasażerów i 7 członków załogi) 89 zginęło i 41 zostało rannych.
Linie lotnicze i kierunki lotów
Rejsowe
Międzynarodowe czarterowe
- Belair (Zurych)
- Enter Air (Warszawa)
- Hong Kong Airlines (Hongkong)
- MyTravel Airways (Oslo, Sztokholm-Arlanda, Kopenhaga)
- Novair (Sztokholm-Arlanda, Kopenhaga, Malmö, Göteborg)
- Thomsonfly (Londyn-Gatwick, Manchester)
- TransAsia Airways (Tajpej-Taoyuan Taiwan)
- Travel Service (Praga-Ruzyně)
- TUIfly Nordic (Kopenhaga, Oslo, Sztokholm-Arlanda)
- Polskie Linie Lotnicze LOT (Katowice, Warszawa)
Przypisy
- ↑ The Civil Aviation Authority of Thailand (CAAT) | สำนักงานการบินพลเรือนแห่งประเทศไทย [online], caat.or.th [dostęp 2024-05-14] (taj.).
- ↑ https://www.airportthai.co.th/wp-content/uploads/2020/08/Report-2019.pdf
- ↑ Phuket International Airport - All You Need To Know [online], org/phuket-international-airport-need-know.html [dostęp 2024-05-14] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona internetowa portu lotniczego Phuket. [dostęp 2010-06-15]. (taj. • ang.)
