Psalm 117

Psalm 117 (Vulgata 116) im Wolf Coz-Psalter, Sankt Gallen 820-830

Psalm 117 – najkrótszy z utworów zgromadzonych w biblijnej Księdze Psalmów.

Jego numer przyjęty został za Biblią hebrajską, Septuaginta i Wulgata nadają mu numer 116.

Gatunek literacki i okoliczności powstania

Psalm 117 jest hymnem pochwalnym należącym do grupy Hallelu. Z uwagi na jego krótkość, niektóre rękopisy dołączały go do Psalmu 116 lub 118, co jednak nie znajduje uzasadnienia w budowie psalmu oraz jego tematyce.

Według Stanisława Łacha Psalm 117 powstał w okresie Deutero-Izajasza (V w. p.n.e.), gdy Izrael uprzytomnił sobie, że Jahwe jako stwórca świata jest Panem nie tylko narodu żydowskiego, ale i innych narodów.

Treść i teologia

Zobacz w Wikiźródłach tekst
Psalm 117 (116) w Biblii Wujka
Zobacz w Wikiźródłach tekst
Psalm 117 w Biblii Gdańskiej
Zobacz w Wikiźródłach tekst
Psalm CXVII w Psałterzu Dawidów Jana Kochanowskiego

Psalm 117 jest najkrótszy w całej Księdze Psalmów i w oryginale hebrajskim składa się jedynie z siedemnastu słów:

Wielbijcie Jahwe, wszystkie narody,
wychwalajcie Go, wszystkie ludy,
bo umocniona jest nad nami Jego łaskawość,
a wierność Jahwe - na wieki.
Alleluja.

Psalm jest zatem złożony z zachęty do uwielbienia Boga (wiersz 1), oraz uzasadnienia takiej postawy (wiersz 2).

Chrześcijanie odczytują ten krótki psalm jako zachętę do dialogu między religiami i do postrzegania przymierza między Panem i jego ludem w perspektywie uniwersalnej.

W tym świetle święty Paweł użył słów pierwszego wersetu Psalmu 117, by wezwać wszystkie narody świata do oddawania czci Bogu. W liście do Rzymian pisał: "Dlatego oddawać Ci będą cześć między poganami i śpiewać imieniu Twojemu. Znów mówi Pismo (...): Chwalcie Pana, wszyscy poganie, niech Go wielbią wszystkie narody!" (Rz 9,11)

Jan Paweł II podczas audiencji generalnej 28 listopada 2001 mówił: Możemy więc mówić o swego rodzaju «ekumenizmie» modlitwy, łączącej ściśle narody różniące się pochodzeniem, historią i kulturą. Pozostajemy w kręgu wielkiego «widzenia» Izajasza, który opisuje, jak «na końcu czasów» wszystkie narody popłyną w kierunku «góry świątyni Pańskiej». (por. Iz 2,1-5)

Bibliografia

  • Stanisław Łach: Księga Psalmów: Wstęp - przekład z oryginału - komentarz - ekskursy. Poznań: Pallotinum, 1990, s. 491, 492.
  • Jan Paweł II, Psalm 117 — zachęta do wielbienia Boga za Jego miłość – katecheza podczas audiencji generalnej, 28 listopada 2001

Linki zewnętrzne

Zobacz multimedia związane z tematem: Psalm 117
  • p
  • d
  • e
Psalmy‏תהילים‎ (Tehilim)
Księga pierwsza
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • 13
  • 14
  • 15
  • 16
  • 17
  • 18
  • 19
  • 20
  • 21
  • 22
  • 23
  • 24
  • 25
  • 26
  • 27
  • 28
  • 29
  • 30
  • 31
  • 32
  • 33
  • 34
  • 35
  • 36
  • 37
  • 38
  • 39
  • 40
  • 41
Księga druga
Księga trzecia
Księga czwarta
  • 90
  • 91
  • 92
  • 93
  • 94
  • 95
  • 96
  • 97
  • 98
  • 99
  • 100
  • 101
  • 102
  • 103
  • 104
  • 105
  • 106
Księga piąta
Grupy psalmów
Inne terminy
Psalmy apokryficzne

  • zobacz też: kategoria Psalmy