Rajdowe Mistrzostwa Świata 1994

Sezon 1994
Rajdowych mistrzostw świata

Liczba rajdów

Pierwsza runda

Rajd Monte Carlo

Ostatnia runda

Rajd Wielkiej Brytanii

Mistrzowie

Kierowcy

Didier Auriol

Konstruktorzy

Toyota

Poprzedni sezon • Następny sezon

Multimedia w Wikimedia Commons

Rajdowe Mistrzostwa Świata w roku 1994 były 22 sezonem Rajdowych Mistrzostwach Świata FIA. Sezon składał się z 10 rajdów. Mistrzem świata kierowców rajdowych w roku 1994 został francuski kierowca Didier Auriol startujący samochodem Toyota Celica Turbo 4WD, wyprzedził on Carlosa Sainza i Juhe Kankkunena. Tytuł konstruktorów wygrała Toyota przed Subaru i Fordem.

Kalendarz

W sezonie 1994 kalendarz mistrzostw świata składał się z dziesięciu rajdów, było to o trzy mniej niż w rok wcześniej, wynikało to z wprowadzonego systemu rotacji rajdów związanego z radykalnym sposobem na obniżenie kosztów mistrzostw świata. Rajdy Szwecji, Australii i Hiszpanii trafiły do kalendarza 2-litrowego Pucharu Świata FIA w roku 1994^[1].

Runda	Data	Nazwa rajdu	Zwycięzca	Wyniki
1	22–27 stycznia	62. Rajd Monte Carlo	François Delecour	Wyniki
2	1-4 marca	28. Rajd Portugalii	Juha Kankkunen	Wyniki
3	31 marca-3 kwietnia	42. Rajd Safari	Ian Duncan	Wyniki
4	5–7 maja	38. Rajd Francji	Didier Auriol	Wyniki
5	29–31 maja	41. Rajd Grecji	Carlos Sainz	Wyniki
6	30 czerwca–2 lipca	14. Rajd Argentyny	Didier Auriol	Wyniki
7	29–31 lipca	24. Rajd Nowej Zelandii	Colin McRae	Wyniki
8	26–28 sierpnia	44. Rajd Finlandii	Tommi Mäkinen	Wyniki
9	9–12 października	36. Rajd San Remo	Didier Auriol	Wyniki
10	20–23 listopada	50. Rajd Wielkiej Brytanii	Colin McRae	Wyniki

Zespoły i kierowcy

Zespół	Producent	Samochód	Opony	Kierowca	Rundy
Toyota Castrol Team	Toyota	Celica Turbo 4WD Celica GT-Four ST205	M	Juha Kankkunen	wszystkie
				Didier Auriol	wszystkie
				Andrea Aghini	2, 4, 9
				Ian Duncan	3
				Yoshio Fujimoto	3, 5, 7, 10
				Marcus Grönholm	8
				Tomas Jansson	8
				Gilberto Pianezzola	9
				Piero Longhi	9
555 Subaru World Rally Team	Subaru	Impreza 555	P	Carlos Sainz	1–2, 4–10
				Colin McRae	1–2, 4–10
				Peter Bourne	7
				Richard Burns	7, 10
Ford Motor Co	Ford	Escort RS Cosworth	M	Miki Biasion	1–2, 4–7, 9–10
				François Delecour	1–2, 8–10
				Bruno Thiry	1–2, 4, 6, 8–10
				Alex Fiorio	2
				Gianfranco Cunico	4
				Malcolm Wilson	5, 10
				Ari Vatanen	5–8, 10
				Raimund Baumschlager	5, 8
				Tommi Mäkinen	8
				Stig Blomqvist	10
Mitsubishi Ralliart Europe	Mitsubishi	Lancer Evo I Lancer Evo II	M	Armin Schwarz	1, 5, 7, 9
				Kenneth Eriksson	1, 5, 7
				Kenjiro Shinozuka	3
				Tommi Mäkinen	9
Société Diac	Renault	Clio Williams	M	Jean Ragnotti	1, 4
				Alain Oreille	1, 4
				Serge Jordan	1, 4
				Philippe Bugalski	4
				Claude Balesi	4
Škoda Motorsport	Škoda	Favorit 136L	M	Pavel Sibera	1–2, 5, 8–10
				Vladimír Berger	1
				Emil Triner	2, 5, 8–10
Subaru Rally Team Japan	Subaru	Impreza WRX	P	Patrick Njiru	3
Subaru Rally Team Japan	Subaru	Impreza WRX	P	Richard Burns	3
Jolly Club	Ford	Escort RS Cosworth	P	Gianfranco Cunico	9
Jolly Club	Ford	Escort RS Cosworth	P	Malcolm Wilson	9

Wyniki

Klasyfikacja kierowców

Do klasyfikacji mistrza świata kierowców w sezonie 1994 zaliczane było pierwszych dziesięć miejsc zajętych w rajdzie i punktowane one były według zasady:

Pozycja	1º	2º	3º	4º	5º	6º	7º	8º	9º	10º
Punkty	20	15	12	10	8	6	4	3	2	1

Do końcowego wyniku liczone było osiem najlepszych startów^[2].

Miejsce	Kierowca	MCO	PRT	KEN	FRA	GRE	ARG	NZL	FIN	ITA	GBR	Pkt
1	Didier Auriol	NU	2	3	1	NU	1	5	2	1	6	116
2	Carlos Sainz	3	4		2	1	2	NU	3	2	NU	99
3	Juha Kankkunen	2	1	NU	4	3	NU	2	9	7	2	93
4	Colin McRae	10	NU		NU	X	NU	1		5	1	49
5	Bruno Thiry	6	NU		6		4		NU	4	3	44
6	Miki Biasion	4	3		5	NU	NU	NU		3	NU	42
7	Armin Schwarz	7				2		3		NU		31
8	François Delecour	1	NU						4	NU	X	30
9	Ari Vatanen					5	3	NU	NU		5	28
10	Tommi Mäkinen		NU						1	NU	9	22
11	Ian Duncan			1								20
12	Kenneth Eriksson	5				NU		4				18
13	Kenjiro Shinozuka			2								15
14	Andrea Aghini		NU		3					NU		12
15	Patrick Njiru			4								10
16	Alex Fiorio		ReNUt			4						10
17	Stig Blomqvist										4	10
18	Rudi Stohl			6			7					10
19	Fernando Peres		5									8
20	Richard Burns			5				NU			NU	8
21	Jorge Recalde		NU		17		5	NU	NU	16		8
22	Marcus Grönholm								5			8
23	Malcolm Wilson					6				9	NU	8
24	Yoshio Fujimoto			WD		7		7			NU	8
25	José Carlos Macedo		6									6
26	Jorge Bescham						6					6
27	Joe McAndrew							6				6
28	Lasse Lampi								6			6
29	Gianfranco Cunico				NU					6		6
30	Jesús Puras	9	8		12		NU	NU		17	15	5
31	Raphael Sperrer		7									4
32	Karim Hirji			7								4
33	Patrick Bernardini				7							4
34	Thomas Rådström								7			4
35	Gwyndaf Evans										7	4
36	Isolde Holderied	15	11		16		8		29	15	16	3
37	Jean Ragnotti	13			8							3
38	Pierre-Manuel Jenot	8										3
39	Sammy Aslam			8								3
40	Aris Vovos					8						3
41	Brian Stokes							8				3
42	Jarmo Kytölehto								8			3
43	Piero Longhi									8		3
44	Jan Habig										8	3
45	Emil Triner		12			9			19	18	22	2
46	Rui Madeira		9									2
47	Rob Hellier			9								2
48	Serge Jordan	NU			9							2
49	Gabriel Raies						9					2
50	Ed Ordynski							9				2
51	Pavel Sibera	20	10			10			18	NU	19	2
52	Grégoire De Mévius		NU			NU			14	NU	10	1
53	Azar Anwar			10								1
54	Marco Massarotto				10							1
55	Gustavo Ramonda						10					1
56	Kiyoshi Inoue							10				1
57	Olli Harkki								10			1
58	Jorge Bica		NU							10		1
Miejsce	Kierowca	MCO	PRT	KEN	FRA	GRE	ARG	NZL	FIN	ITA	GBR	Pkt

Kolor	Opis
Złoty	Zwycięzca
Srebrny	2. miejsce
Brązowy	3. miejsce
Zielony	Punktowane miejsce
Niebieski	Ukończył nie punktował
Fioletowy	Nie ukończył NU
Czarny	Wykluczony X
Biały	Nie wystartował NW
Puste	Nie brał udziału

Klasyfikacja zespołowa

W sezonie 1994 system punktacji producentów składał się z dwóch grup punktacji, które do siebie dodawano. Wpierw punkty dla producenta zdobywał najwyżej sklasyfikowany samochód danej marki według klucza:

Pozycja	1º	2º	3º	4º	5º	6º	7º	8º	9º	10º
Punkty	10	9	8	7	6	5	4	3	2	1

Dodatkowe punkty były przyznawane dla najwyżej sklasyfikowanego samochodu danej marki za zajęcie miejsca od pierwszego do ósmego w swojej grupie, pod warunkiem, że dany zespół znalazł się w pierwszej dziesiątce w klasyfikacji generalnej, według klucza:

Pozycja	1º	2º	3º	4º	5º	6º	7º	8º
Punkty	8	7	6	5	4	3	2	1

Do klasyfikacji końcowej sezonu było branych osiem najlepszych występów. Wyniki rajdów nie brane pod uwagę w końcowej klasyfikacji ujęto w nawiasach. Wszystkie rundy liczyły się do końcowej klasyfikacji. Aby zespół zdobył tytuł mistrza świata musiał wziąć udział w co najmniej dziewięciu rajdach^[2]. Zespół Mitsubishi nie był sklasyfikowany (NK) bo brał udział tylko w czterech rajdach.

Miejsce	Zespół	MCO	PRT	KEN	FRA	GRE	ARG	NZL	FIN	ITA	GBR	Punkty
1	Toyota	2	1	1	1	(3)	1	2	2	1	(2)	151
2	Subaru	3	(4)	(4)	2	1	2	1	3	2	1	140
3	Ford	1	3		5	5	3	NU	1	3	3	116
NK	Mitsubishi	5				2		3		NU		41
Miejsce	Zespół	MCO	PRT	KEN	FRA	GRE	ARG	NZL	FIN	ITA	GBR	Punkty

Puchar kierowców samochodów produkcyjnych (Grupa N)

Do końcowej klasyfikacji brano pod uwagę osiem najlepszych startów, aby zawodnik mógł być sklasyfikowany co najmniej jeden ze startów musiał odbyć się poza Europą^[1].

Msc.	Kierowca	Punkty
1	Jesús Puras	50
2	Isolde Holderied	42
3	Jorge Recalde	27
4	Pierre-Manuel Jenot	13
	Patrick Njiru	13
	Carlos Menem Jr	13
	Ed Ordynski	13
	Jarmo Kytölehto	13
	Jonny Milner	13

Klasyfikacja końcowa producentów w Dwulitrowym Rajdowym Pucharze Świata^[3]

Msc.	Producent	Punkty
1	Skoda	43
2	Nissan	40
3	Renault	33
4	Opel/Vauxhall	32
5	Peugeot	18
6	Ford	10
7	Volkswagen	10
8	Hyundai	10
9	Citroen	8
10	SEAT	7

Przypisy

↑ ^a ^b Home > Seasons > Season 1994. www.juwra.com. [dostęp 2020-05-07]. (ang.).
↑ ^a ^b Home > Seasons > Season 1994 > Championship standings. www.juwra.com. [dostęp 2020-05-07]. (ang.).
↑ [https://archive.ph/Rsw0 1994 FIA 2-Litre World Cup for Manufacturers Final classification]. www.rallybase.nl. [dostęp 2021-01-06]. (pol.).