Stanisław Tondos

Zobacz też: inne znaczenia.
Stanisław Tondos
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 marca 1854
Kraków

Data i miejsce śmierci

22 grudnia 1917
Kraków

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

Malarstwo

Multimedia w Wikimedia Commons
Jacek Malczewski: Portret Stanisława Tondosa
Grób Stanisława Tondosa na cmentarzu Rakowickim w Krakowie

Stanisław Tondos (ur. 10 marca 1854 w Krakowie, zm. 22 grudnia 1917 tamże) – polski malarz pejzażysta.

Życiorys

Studiował w latach 1869–1875 w Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Jana Matejki i Władysława Łuszczkiewicza, naukę kontynuował w Wiedniu i Monachium. Artysta malował przede wszystkim akwarele przedstawiające pejzaże miejskie (weduty), posługiwał się również techniką olejną i pastelami. Najczęściej przedstawiał Kraków, malował też Warszawę, Poznań i Lwów, wyjeżdżał pracować do Wenecji, Wiednia, Norymbergi i Magdeburga. Jego prace mają współcześnie wartość dokumentalną, ilustrują bowiem wygląd nieistniejących budynków i całych zespołów architektonicznych.

Stanisław Tondos był zwolennikiem propagowania sztuki za pomocą kart pocztowych, jego prace były popularyzowane w tej formie przez wydawnictwo Salonu Malarzy Polskich. W 1886 roku przy współpracy z Juliuszem Kossakiem wydał tekę graficzną pt. Klejnoty m. Krakowa zawierającą reprodukcje 24 akwarel. Później z Wojciechem Kossakiem publikował kolejne cykle akwarel: Kościół Mariacki w Krakowie (1892), Wawel przeszłości skarbnica, siedziba Piastów i Jagiellonów (1910) i Kraków Legiony (1915–1917). W Krakowie wystawiał w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, w Warszawie zaś w Towarzystwie Zachęty i w Salonie Krywulta. Otrzymał złote medale na wystawach pocztówek w Warszawie i w Paryżu w 1900, był też kierownikiem artystycznym czasopisma Świat.

Jego kariera przebiegała nie bez kłopotów. Na studiach profesor Jan Stanisławski uważał go za analfabetę artystycznego[1]. Później, gdy Tondos zdał sobie sprawę, że nie potrafi zadowalająco przedstawiać ludzkich postaci, zmuszony był do współpracy z Kossakami, którzy dla niego malowali sztafaż. Źródłem problemów był również wyjątkowo niski wzrost i nerwowy charakter artysty, którego utarczki z krakowskimi "andrusami" były tematem wielu anegdot i opowieści[2].

Miał syna Stanisława Michała (1895–1978), oficera Wojska Polskiego.

Galeria

Przypisy

  1. J. Zieliński. Historia pocztówki krakowskiej. „Gazeta Antykwaryczna”. 12/2000 (57). 
  2. Kopiec wspomnień. Warszawa: 1959.

Bibliografia

  • Encyklopedia Krakowa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 998-999. ISBN 978-83-01-13325-2.
  • Sztuka.pl – biogram. [dostęp 2010-11-08]. (pol.).

Linki zewnętrzne

  • Prace Stanisława Tondosa w Domu Aukcyjnym Agra-Art
  • Pocztówki z reprodukcjami prac w bibliotece Polona
  • ISNI: 0000000109581188
  • VIAF: 18695825
  • LCCN: n86021681
  • GND: 112608641X
  • PLWABN: 9810631834205606
  • NUKAT: n2007278354
  • LIH: LNB:C6N9;=yh
  • PWN: 3988026