SuperH

Ten artykuł od 2012-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

SuperH (znany także jako SH) jest architekturą mikroprocesorów typu RISC przeznaczoną do zastosowań wbudowanych. Rodzina SH została początkowo zaprojektowana w firmie Hitachi jako następca rodziny H8.

Architektura SH jest tak gęsta, że jedna z prac naukowych stawia ją wyżej niż x86, x86_64, oraz CRIS v32. ARM kupiło licencję jednego z patentów SuperH by stworzyć zestaw instrukcji Thumb w połowie lat 90 XX wieku. Patenty natomiast wygasły: ostatni na SH2 w 2014, na SH4 w 2016. Przykładowo SH2 był zastosowany w konsoli Sega Saturn, SH4 w Sega Dreamcast.^[1]

Modele

Do rodziny procesorów z rdzeniem SuperH należą:

1. SH-1 - używany w mikrokontrolerach do niskopoziomowych, osadzonych rozwiązań (napędy CD-ROM, duże urządzenia AGD itd.)
2. SH-2 - używany w bardziej wydajnych mikrokontrolerach oraz w motoryzacji (np. w układach sterowania silnikiem oraz w rozwiązaniach sieciowych)
3. SH-DSP - przeznaczony na rynek telefonii komórkowej, później używany w wielu rozwiązaniach wymagających DSP do kompresji JPEG itd.
4. SH-3 - używany w mobilnych rozwiązaniach oraz w nawigacji samochodowej, często pod kontrolą systemu Windows CE. Dużą popularność zdobywa używanie handhelda Jornada firmy Hewlett Packard pod kontrolą systemu GNU/Linux (projekt Jlime) oraz NetBSD (port hpcsh)
5. SH-3-DSP - używany głównie w multimedialnych terminalach i zastosowaniach sieciowych, także w drukarkach i faksach
6. SH-4 - używany wszędzie tam, gdzie jest wymagana duża wydajność, np. w multimedialnych terminalach samochodowych, konsolach gier oraz set-top box
7. SH-5 - używany w high-endowych multimedialnych zastosowaniach
8. SH-X - główny rdzeń używany w najróżniejszych odmianach (z/bez DSP czy koprocesora arytmetycznego) w układach sterowania silnikiem samochodowym, samochodowych zestawach multimedialnych, telefonach komórkowych oraz STB
9. SH-Mobile - stworzony w celu odciążęnia szerokopasmowych LSI, dzięki temu tworzenie systemu jest prostsze a sam system jest wydajniejszy

Rdzenie SuperH są wspierane przez wiele systemów RTOS oraz twórców najróżniejszych narzędzi na całym świecie.

Istotne cechy

1. Skalowalność
2. Niski koszt
3. Zoptymalizowane dla rozwiązań osadzonych
4. Wysoka wydajność

Zobacz też

Debuggery

• CodeScape

RTOS

• eCos otwarty RTOS
• RTEMS RTOS

Przypisy