Taras Wozniak

Taras Wozniak

Тарас Степанович Возняк

Data i miejsce urodzenia	11 maja 1957 Swaryczów, USRR, ZSRR
Zawód, zajęcie	informatyk, tłumacz, dziennikarz, politolog, kulturoznawca
Narodowość	ukraińska
Multimedia w Wikimedia Commons

Taras Stepanowycz Wozniak (ukr. Тарас Степанович Возняк) (ur. 11 maja 1957 we wsi Swaryczów (ukr. Сваричів) w rejonie rożniatowskim obwodu stanisławowskiego) – ukraiński kulturoznawca, politolog, naczelny redaktor niezależnego kulturoznawczego kwartalnika „Ji”, od września 2016 dyrektor generalny Lwowskiej Galerii Sztuki im. Borysa Woźnickiego, laureat Nagrody im. Wasyla Stusa (2021).

Życiorys

Urodził się po powrocie ojca z pobytu w latach 1945–1956 na zesłaniu do Magadanu. Jego rodzina zamieszkała w miasteczku Broszniów-Osada w rejonie rożniatowskim obwodu stanisławowskiego.

W latach 1974–1979 studiował na Politechnice Lwowskiej. W latach 1980–1984 służył w Armii Sowieckiej w stopniu oficera. W tym czasie zajmował się tłumaczeniem dzieł filozoficznych Edmunda Husserla, Romana Ingardena, Gabriela Marcela, Martina Heideggera, Hansa-Georga Gadamera i Maxa Schelera.

Po demobilizacji w roku 1984 pracował jako programista w Lwowskiej Fabryce Urządzeń Frezerskich. Pod hasłem zainicjowanej przez Michaiła Gorbaczowa „Głasnosti” został aktywistą demokratyzacji i współorganizatorem pierwszego na Ukrainie strajku w Lwowskiej Fabryce Urządzeń Frezerskich.

Zbliżył się do nieformalnej grupy intelektualistów nazwanych umownie „szkołą lwowską” działającej w latach osiemdziesiątych we Lwowie.

Organizował wydawnictwo niecenzurowanych publikacji kulturoznawczych (samizdat). Wydawał dzieła Bruno Schulza.

W roku 1987 wraz z Mikołajem Jakowiną rozpoczął przygotowania do wydawania niezależnego czasopisma kulturoznawczego. Nazwę „Ji” zaproponowali ukraiński tłumacz Grigorij Koczur i językoznawca Jurij Szewielow.

Pierwszy numer ukazał się w roku 1989 pod redakcją Tarasa Woźniaka, który kieruje nim do obecnych czasów. Pierwszych pięć numerów powielano kserograficznie w Wilnie z poparciem Sąjūdisu, dopiero w roku 1995 czasopismo zostało zalegalizowane.

Obecnie „Ji” ukazuje się w wersjach papierowej i elektronicznej. Poświęcone jest sprawom społeczeństwa, praw człowieka, stosunków między społecznościami, wielokulturowości, integracji europejskiej, regionalizmu, globalizacji, dialogu ekumenicznego i bieżącej polityce.

Zajmuje się też postaciami 18-wiecznego rzeźbiarza galicyjskiego Jana Jerzego Pinzela, pisarza Bruno Schulza i malarza Zygmunta Haupta.

Od roku 2005 jest współzałożycielem i prezesem Fundacji Współpracy Polsko-Ukraińskiej – Warszawa-Kijów.

Wybrane publikacje

• Wozniak Т. Teksty i Tłumaczenia, Charków, “Folio”, 1998, 667 s., ISBN 966-03-0382-3.
• Wozniak Т. Filozofja języka, Lwów, «Ї», 2009, 180 s., ISBN 978-966-7007-76-8.
• Wozniak Т. Miasto jako zjawisko, Lwów, „Ї”, 2009, 290 s., ISBN 978-966-7007-77-5.
• Wozniak Т. Eseje filozoficzne, Lwów, «Ї», 2009, 300 s., ISBN 978-966-7007-78-2.
• Wozniak Т. Politologija retrospektywna. Epoka Kuchmy: Lwów, «Ї», 2010, 180 s., ISBN 978-966-378-182-2.
• Wozniak Т. Politologija retrospektywna. Epoka Juszczenki. Długie preludium, Lwów, «Ї», 2010, 264 s., ISBN 978-966-378-183-9.
• Wozniak Т. Politologija retrospektywna. Epoka Juszczenki. Utrata nadziei, Lwów, «Ї», 2010, 202 s., ISBN 978-966-378-184-6.
• Wozniak Т. Politologija retrospektywna. Epoka Janukowicza – I, Lwów, «Ї», 2010, 122 s., ISBN 978-966-378-185-3.
• Wozniak Т. Sztetły galicyjskie jako zjawisko, Lwów, «Ї», 2010, 444 s., ISBN 978-966-7007-96-6.
• Wozniak Т. Tα μετα τα φυσικά Karpat, Lwów, «Ї», 2011, 200 s., ISBN 978-966-24-0577-4.
• Wozniak Т. Bruno Schulz. The Return, Lwów, «Ї», 2012, 218 p., ISBN 978-966-7022-96-9.
• Wozniak Т. Politologija retrospektywna. Epoka Janukowicza – II. No, i mamy swobodę – VO Svobodę, Lwów, «Ї», 2013, 544 s., ISBN 978-966-397-174-2.
• Wozniak Т. Politologija retrospektywna. Epoka Janukowicza – III, Agonia reżymu, Lwów, «Ї», 2010, 456 s.
• Wozniak Т. Фαινόμενο miejsca, Lwów, «Ї», 2014, 106 s., ISBN 978-966-397-176-6.
• Wozniak Т. Geopolityczne konteksty wojnу na Ukrainie, Lwów, «Ї», 2015, 220 s.
• Wozniak Т. Eseje filozoficzne, Kijów, Duch i Litera, 2016, 590 s. ISBN 978-966-378-416-8.
• Wozniak Т. Język i miejsce. Kijów, Duch i Litera, 2017, 467 s.
• Wozniak Т. Politologija retrospektywna. Epoka Poroszenki. Wojna, Lwów, «Ї», 2017, 300 s.,
• Wozniak Т. Politologija retrospektywna. Epoka Poroszenki. Oporność systemu, Lwów, «Ї», 2017, 475 s.,
• Wozniak Т. Bruno Schulz. Powrót. Kijów, Duch i Litera, 2017, 195 s., ISBN 978-966-885369-2.
• Wozniak Т. Judaica Galiciensia, Wozniak Т. Kijów, Duch i Litera, 2017, 546 s., ISBN 978-966-378-507-3.
• Wozniak Т. Eseje kultorologiczne, Kijów, Duch i Litera, 2018, 252 p., ISBN 978-966-378-641-4.
• Wozniak Т. Eseje politologiczne, Kijów, Duch i Litera, 2018, 498 p., ISBN 978-966-378-642-1.
• Wozniak Т. Mała galicyjska encyklopedia: żart i poważnie, Lwów, Rastr 7, 2020, 368 p., ISBN 978-617-7864-38-6.
• Wozniak Т. Eseje o sztuce, Kijów, Duch i Litera, 2020, 258 p., ISBN 978-966-378-772-5.

Bibliografia

• Возняк Т. Тексти та переклади (Teksty i przekłady), Харків: Фоліо, 1998, 667 с., ISBN 966-03-0382-3.

Linki zewnętrzne

• Fundacja Współpracy Polsko-Ukraińskiej
• Magazyn „Ji”
• Blog Tarasa Wozniaka
• Archiwalny blog Tarasa Wozniaka. zaxid.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-08)].