Teofila Koronkiewicz

Teofila Koronkiewicz
Ilustracja
Teofila Koronkiewicz (1936)
Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1901
Lepel

Data i miejsce śmierci

23 września 1985
Otwock

Zawód

aktorka

Lata aktywności

1925–1979

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Teofila Koronkiewicz (ur. 20 grudnia 1901 w Lepelu, zm. 23 września 1985 w Otwocku) – polska aktorka[1].

Życiorys

Córka Tomasza. W latach 1918–1920 studiowała aktorstwo w szkole dramatycznej w Penzie, potem w Miejskiej Szkole Dramatycznej w Krakowie, którą ukończyła w 1924. Występowała w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1924–1927), Teatrze na Pohulance w Wilnie (sezon 1932/33). Związana była ze scenami poznańskimi: Teatrem Nowym (sezony 1930/31, 1935/36, 1936/37), Teatrem Miejskim im. Rostworowskiego (1932), Teatrem Polskim (sezony 1933/35, 1936/37) i Teatrem Narodowym (sezon 1937/38), z którego zespołem jeździła z gościnnymi występami po woj. poznańskim, Pomorzu, woj. warszawskim i łódzkim. W sezonie 1938/39 była na etacie w Teatrze Polskim w Bydgoszczy.

W czasie okupacji niemieckiej pracowała w gospodarstwie w Klarysewie pod Warszawą, w 1945 organizowała ruch artystyczny młodzieży wiejskiej na terenie Konstancina, Jeziorny i Skolimowa.

W okresie powojennym grała na scenach warszawskich: Miejskich Teatrów Dramatycznych (1945–1949), Teatru Powszechnego (1949–1968) i Teatru Narodowego (1969–1975)[1]. 1 stycznia 1976 przeszła na emeryturę.

Była żoną Adama Twardowskiego (1898–1951), dr. praw, porucznika dypl., starosty działdowskiego (1933–1935)[2], z którym miała syna Jerzego (ur. 1929)[3].

Zmarła w Otwocku, pochowana na cmentarzu w Powsinie.

Filmografia

  • 1958: Kalosze szczęścia – panna Felicja – wróżka Radość
  • 1963: Godzina pąsowej róży – przełożona pensji
  • 1966: Bariera
  • 1970: Wakacje z duchami (serial tv) – Trociowa
  • 1971: Podróż za jeden uśmiech (serial tv) – pani z pociągu (odc. 7)
  • 1971: Nie lubię poniedziałku – starsza pani z pieskiem
  • 1972: Zniszczyć pirata – matka Piotra
  • 1972: Podróż za jeden uśmiech – pani z pociągu
  • 1972: Dary magów – pani Ewelina, sąsiadka Tomalów
  • 1973: Wielka miłość Balzaka (serial tv) – kobieta w salonie Hańskich w Wiedniu (odc. 4)
  • 1973: Akcja V (spektakl TV) – panna Brucks, gospodyni Glorii (odc. 1, 3, 6)
  • 1973: Stawiam na Tolka Banana (serial tv) – pani Tecia, gosposia Seratowiczów (odc. 1, 3, 7)
  • 1973: Drużynowy – starsza pani
  • 1974: Koniec wakacji – sąsiadka Lepiszewska
  • 1975: Dyrektorzy (serial tv) – matka Stokłosa (odc. 2)
  • 1975: Kitka
  • 1976: Zginął pies – babcia Tomka, właścicielka „Gapci”
  • 19761977: Zezem – 4 role: Nadolna; nauczycielka; teściowa właściciela nowego fiata; teściowa Górnego

Źródło: Filmpolski.pl[1].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. a b c Teofila Koronkiewicz w bazie filmpolski.pl
  2. Twardowski Adam [online], EPDZ, 7 sierpnia 2019 [dostęp 2023-10-23]  (pol.).
  3. e-kartoteka [online], e-kartoteka.net [dostęp 2023-10-23] .
  4. M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki” - wymieniona jako Koronkiewicz-Twardowska Teofila c. Tomasza.
  5. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki - wymieniona jako Twardowska Teofila.

Linki zewnętrzne

  • ISNI: 0000000409883663
  • VIAF: 303816602
  • PLWABN: 9810699788905606
  • WorldCat: viaf-303816602
Identyfikatory zewnętrzne:
  • FilmPolski.pl: 111822