Tomasz Połuch
 generał dywizji | |
| Data i miejsce urodzenia | 29 lutego 1972 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby | od 1992 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | • 14 Brygada Zmechanizowana więcej patrz tekst |
| Stanowiska | • dowódca plutonu zmechanizowanego więcej patrz tekst |
| Odznaczenia | |
      | |
Tomasz Połuch (ur. 29 lutego 1972 w Ostródzie) – generał dywizji Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej (2016–2024).
Życiorys
Jest absolwentem Wyższej Szkoły Oficerskiej im. Tadeusza Kościuszki (1996) oraz Akademii Obrony Narodowej, w której ukończył studia magisterskie oraz studia podyplomowe[1]. W 1996 otrzymał przydział służbowy do Elbląga, gdzie rozpoczął zawodową służbę wojskową na stanowiskach dowódcy plutonu zmechanizowanego, dowódcy plutonu rozpoznawczego oraz dowódcy kompanii rozpoznawczej w 14 Brygadzie Zmechanizowanej. W 2001 został wyznaczony na stanowisko oficera rozpoznania w 16 Brygadzie Zmechanizowanej, a następnie oficera szkoleniowego w 9 Brygadzie Kawalerii Pancernej[1].
Od 30 czerwca 2004 pełni służbę w Żandarmerii Wojskowej. Był między innymi Komendantem Oddziału Specjalnego Żandarmerii Wojskowej w Mińsku Mazowieckim. W 2014 roku został Komendantem Oddziału Specjalnego Żandarmerii Wojskowej w Warszawie. 24 grudnia 2015 minister obrony narodowej Antoni Macierewicz powierzył mu pełnienie obowiązków Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej, a 1 marca 2016 roku mianował go Komendantem Głównym Żandarmerii Wojskowej[1]. 21 listopada 2016 prezydent RP Andrzej Duda mianował go z dniem 29 listopada 2016 na stopień generała brygady[2]. Nominację odebrał 29 listopada[3]. 15 sierpnia 2021 prezydent RP mianował go na stopień generała dywizji[4]. Nominację odebrał 15 sierpnia 2021 z rąk prezydenta na dziedzińcu Belwederu. 14 lutego 2024 minister obrony narodowej Władysław Kosiniak-Kamysz odwołał go ze stanowiska Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej[5], po czym został skierowany do dyspozycji Dyrektora Departamentu Kadr MON, który wyznaczył go do pełnienia służby w Dowództwie Operacyjnym Rodzajów Sił Zbrojnych[6].
Awanse
- podporucznik – 1996[1]
(...)
- generał brygady – 29 listopada 2016[7]
- generał dywizji – 15 sierpnia 2021[8]
Ordery, odznaczenia i wyróżnienia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2022)[9]
- Wojskowy Krzyż Zasługi (2015)[10]
- Medal „W służbie Bogu i Ojczyźnie” (2019)[11]
- Medal „Za rozwój współpracy wojskowej” (Ukraina, 2023)[12]
- Odznaka Honorowa Naczelnego Wodza Sił Zbrojnych Ukrainy „Za Wspieranie Wojska” (Ukraina, 2023)[12]
- Odznaka pamiątkowa Oddziału Specjalnego Żandarmerii Wojskowej – 2014 (ex officio)
- Odznaka pamiątkowa Komendy Głównej Żandarmerii Wojskowej – 2016 (ex officio)
- Odznaka Honorowa Żandarmerii Wojskowej
- Odznaka Skoczka Spadochronowego Wojsk Powietrznodesantowych – 1994
- Wojskowa Odznaka Sprawności Fizycznej I stopnia – 1996
i inne
Bibliografia
- ArturA. Gałecki ArturA. (red.), Kronika Wojska Polskiego 2016, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2017, s. 187, ISSN 1734-2317 .
- Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” z 2015, 2016, 2020, 2021, 2022
Przypisy
- ↑ a b c d Gałecki 2017 ↓, s. 256.
- ↑ M.P. z 2017 r. poz. 31.
- ↑ ''Uroczystość wręczenia awansów generalskich'' [online], mon.gov.pl [dostęp 2016-12-01] .
- ↑ M.P. z 2021 r. poz. 972.
- ↑ Komunikat MON dot. zmian kadrowych w Komendzie Głównej Żandarmerii Wojskowej [online], mon.gov.pl [dostęp 2024-02-14] .
- ↑ Generał dywizji / Wiceadmirał. gov.pl. [dostęp 2024-02-22].
- ↑ M.P. z 2017 r. poz. 31.
- ↑ M.P. z 2021 r. poz. 972.
- ↑ M.P. z 2022 r. poz. 303.
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 626.
- ↑ Komendant KGŻW wyróżniony medalem w „Służbie Bogu i Ojczyźnie” [online], ordynariat.wp.mil.pl [dostęp 2024-02-14] .
- ↑ a b Wizyta ukraińskiej delegacji w KGŻW [online], www.wojsko-polskie.pl [dostęp 2024-02-22] .
