Tommaso Maria Ghilini
| Kardynał prezbiter | |||
 | |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 5 sierpnia 1718 | ||
| Data i miejsce śmierci | 3 kwietnia 1787 | ||
| Nuncjusz apostolski we Flandrii | |||
| Okres sprawowania | 1763–1775 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Diakonat | 22 grudnia 1759 | ||
| Prezbiterat | 22 marca 1760 | ||
| Sakra biskupia | 24 lipca 1763 | ||
| Kreacja kardynalska | 1 czerwca 1778 | ||
| Kościół tytularny | San Callisto | ||
| |||
| Data konsekracji | 24 lipca 1763 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | Klemens XIII | ||||||
| Współkonsekratorzy | Giovanni Ottavio Bufalini | ||||||
| |||||||
| |||||||
Tommaso Maria Ghilini (ur. 5 sierpnia 1718 w Alessandrii, zm. 3 kwietnia 1787 w Turynie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 5 sierpnia 1718 roku w Alessandrii, jako syn Tommasa Ghiliniego i Francesci Botta-Adorny[1]. Studiował na Uniwersytecie w Turynie, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Następnie został referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur i relatorem Świętej Konsulty[1]. 22 grudnia 1759 roku przyjął święcenia diakonatu, a 22 marca 1760 – prezbiteratu[2]. 18 lipca 1763 roku został tytularnym arcybiskupem Rodos, a sześć dni później przyjął sakrę[2]. W latach 1763–1775 był nuncjuszem we Flandrii[2]. 1 czerwca 1778 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Callisto[2]. Zmarł 3 kwietnia 1787 roku w Turynie[1].
Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba):
