Trichlorofluorometan

Trichlorofluorometan
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
trichlorofluorometan
Inne nazwy i oznaczenia
R-11, freon-11, CFC-11
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

CCl3F

Masa molowa

137,36 g/mol

Wygląd

bezbarwna ciecz

Identyfikacja
Numer CAS

75-69-4

PubChem

6389

SMILES
C(Cl)(Cl)(Cl)F
InChI
InChI=1S/CCl3F/c2-1(3,4)5
InChIKey
CYRMSUTZVYGINF-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Gęstość
1,4879 g/cm³ (20 °C)[2]; ciecz
Rozpuszczalność w wodzie
1,1 g/kg (20 °C)[2]
Temperatura topnienia

−110,44 °C[2]

Temperatura wrzenia

23,7 °C (1013 hPa)[2]

Punkt krytyczny

198 °C[3]; 4,40 MPa[3]; 248,0 cm³/mol ≈ 0,554 g/cm³[3]

logP

2,53[1]

Lepkość

0,740 mPa·s (−25 °C, 1013 hPa)[4]
0,539 mPa·s (0 °C, 1013 hPa)[4]
0,421 mPa·s (25 °C, 1013 hPa)[4]

Budowa
Moment dipolowy

0,46 ± 0,02 D[5]

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2018-01-08]
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie podanej karty charakterystyki
Wykrzyknik
Uwaga
Zwroty H

H312, H420

Zwroty P

P273, P280, P501

Temperatura zapłonu

niepalny

Numer RTECS

TB6125000

Podobne związki
Podobne związki

metan, CFC-12, chloroform, tetrachlorometan

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Trichlorofluorometan, CFC-11, freon-11 – organiczny związek chemiczny z grupy freonów. Jest to związek złożony z atomu węgla połączonego z trzema atomami chloru i jednym atomem fluoru. Budową przypomina metan, lecz jego atomy wodoru są podstawione atomami halogenów.

Zastosowania

Był pierwszym szeroko stosowanym czynnikiem chłodzącym. Z powodu względnie wysokiej temperatury wrzenia może być stosowany w systemach o niskim ciśnieniu operacyjnym co umożliwiło projektowanie mniej skomplikowanych systemów chłodzących niż dla czynników R-12 lub R-22.

Szkodliwość

Ze względu na dużą zawartość chloru i łatwość, z jaką atom chloru może zostać oderwany pod wpływem działania promieni UV, R-11 ma wysoki współczynnik ODP, czyli potencjał niszczenia warstwy ozonowej. Związek ten posłużył jako wzorzec skali ODP (o wartości 1.0). Produkcja R-11 w Stanach Zjednoczonych zakończyła się w 1995 roku[potrzebny przypis]. Od 1 stycznia 1996 roku w Polsce obowiązuje zakaz wprowadzania do obrotu R-11 i towarów zawierających ten czynnik[6].

Przypisy

  1. Haynes 2016 ↓, s. 5-176.
  2. a b c d Haynes 2016 ↓, s. 3-520.
  3. a b c Haynes 2016 ↓, s. 6-81.
  4. a b c Haynes 2016 ↓, s. 6-247.
  5. Haynes 2016 ↓, s. 9-66.
  6. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1995 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia czasowych ograniczeń obrotu towarowego z zagranicą substancjami zubożającymi warstwę ozonową i towarami zawierającymi te substancje, Dz.U. z 1995 r. nr 151, poz. 745 .

Bibliografia

  • CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, ISBN 978-1-4987-5429-3  (ang.).
Encyklopedia internetowa (rodzaj indywiduum chemicznego):