Włodzimierz Jarosławowicz (1020–1052)
| Ten artykuł od 2010-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Książę nowogrodzki | |
Okres | od 1034 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | Rurykowicze |
Data urodzenia | 1020 |
Data śmierci | 4 października 1052 |
Miejsce spoczynku | |
Ojciec | |
Matka | Ingegerda |
Rodzeństwo | Izjasław, |
Dzieci |
Włodzimierz Jarosławowicz (ur. w 1020, zm. 4 października 1052) – książę nowogrodzki, syn Jarosława Mądrego i Ingegerdy (Ireny) – córki króla Szwecji Olafa.
Życiorys
Według różnych źródeł objął tron nowogrodzki w 1030 lub 1034. W rządach pomagali mu wojewoda Wyszata i biskup Łuka Żydiata.
W 1042 dokonał zwycięskiej wyprawy zbrojnej na Jam w południowej Finlandii, w 1043 wraz z Haraldem Surowym podjął nieudaną wyprawę na Bizancjum.
Zbudował w Nowogrodzie Wielkim sobór Sofijski, poświęcony 14 września 1052 przez biskupa Łukę, jak również kamienny zamek i mury obronne. Zmarł w 1052, i został pochowany w soborze Sofijskim.
Pozostawił syna Rościsława – księcia tmutarakańskiego.