Zachariasz (papież)

Ten artykuł dotyczy papieża. Zobacz też: inne osoby noszące to imię.
Zachariasz
Zacharias
Papież
Biskup Rzymu
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

brak danych
Kalabria

Data i miejsce śmierci

15 marca 752
Rzym

Miejsce pochówku

bazylika św. Piotra

Papież
Okres sprawowania

3 grudnia 741–15 marca 752

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

rzymskokatolicki

Pontyfikat

3 grudnia 741

Multimedia w Wikimedia Commons
Święty
Zachariasz
Ilustracja
Czczony przez

Kościół katolicki
Cerkiew prawosławną

Wspomnienie

22 marca (Kościół katolicki)
5 listopada (Cerkiew prawosławna)

Zachariasz (ur. w Kalabrii, zm. 15 marca 752[1]) – święty Kościoła katolickiego i Cerkwi prawosławnej, 91. papież w okresie od 3 grudnia 741 do 15 marca 752[2].

Życiorys

Był synem Polychroniusza z Kalabrii.

Był ostatnim z papieży pochodzenia greckiego, ale urodzonym w Italii, a także ostatnim papieżem, który zawiadomił cesarza o swojej elekcji[2]. Kontynuował walkę z ikonoklazmem[3].

W latach 40. VIII wieku papież pertraktował z królem Longobardów, Liutprandem (z którym spotkał się osobiście w 742 roku) i odzyskał zrabowane dobra, zajęte miasta, a także podpisał 20-letni traktat pokojowy[1]. W rok później Longobardowie zrabowali Rawennę i ponownie Zachariasz przeprowadził skuteczne negocjacje[1]. Jednak wkrótce potem jeden z następców Liutpranda, Aistulf, zajął Rawennę, co zakończyło istnienie egzarchatu[1].

Zachariasz zaraz po wyborze wysłał legatów do cesarza Konstantyna V Kopronima. Kontynuował politykę ustaloną przez swoich poprzedników. Opierał się ikonoklastycznym roszczeniom cesarza Konstantyna i jednocześnie starał się nie zrywać więzów z cesarstwem[2]. Na prośbę Pepina Krótkiego wydał formalne rozporządzenie, aby tytuły królewskie nadawano tym, którzy faktycznie sprawują władzę[1]. W efekcie poparł swym autorytetem detronizację ostatniego króla z dynastii Merowingów, Childeryka III i nakazał św. Bonifacemu (który był już wówczas legatem papieskim) namaścić Pepina Krótkiego na nowego króla Franków[1].

Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 22 marca[4]. Cerkiew prawosławna wspomina go 5 listopada[5].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 17-129. ISBN 83-06-02633-0.
  2. a b c Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 46-47. ISBN 83-7006-437-X.
  3. Hubert Jerzy Kaczmarski: Poczet Papieży: Biskupi Rzymu od św. Piotra do Jana Pawła II. Warszawa: Novum, 1986, s. 191.
  4. Święty Zachariasz, papież. Brewiarz. [dostęp 2012-10-14]. (pol.).
  5. Richard McBrien: Leksykon papieży. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 91. ISBN 83-7311-764-4.

Bibliografia

  • Pope St. Zachary. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-10-13]. (ang.).
  • p
  • d
  • e
I wiek
II wiek
  • 6. Aleksander I
  • 7. Sykstus I
  • 8. Telesfor
  • 9. Hygin
  • 10. Pius I
  • 11. Anicet
  • 12. Soter
  • 13. Eleuteriusz
  • 14. Wiktor I
  • 15. Zefiryn
III wiek
IV wiek
V wiek
VI wiek
VII wiek
VIII wiek
  • 85. Jan VI
  • 86. Jan VII
  • 87. Syzyniusz
  • 88. Konstantyn
  • 89. Grzegorz II
  • 90. Grzegorz III
  • 91. Zachariasz
  • 92. Stefan II
  • 93. Paweł I
  • 94. Stefan III
  • 95. Hadrian I
  • 96. Leon III
IX wiek
X wiek
XI wiek
XII wiek
XIII wiek
XIV wiek
XV wiek
XVI wiek
XVII wiek
XVIII wiek
XIX wiek
XX wiek
XXI wiek
Zobacz też
Papieże elekci
Inne postacie

  • Kategoria Papieże
  • p
  • d
  • e
Uznani za świętego
bez formalnej kanonizacji
Święci Kościołów
katolickiego i prawosławnego
Święty tylko
Kościoła prawosławnego
  • Liberiusz
Święci tylko
Kościoła katolickiego
Formalnie
kanonizowani i
beatyfikowani
przez Kościół katolicki

  1. Na powyższej liście każdy papież wyniesiony na ołtarze zostaje wpisany według pontyfikatu
  2. Kanonizowany bez zatwierdzenia cudu
  • PWN: 3999697
  • Britannica: biography/Saint-Zacharias
  • Universalis: zacharie