Zygmunt Dworski

Zygmunt Dworski
Ilustracja
Zygmunt Dworski (1931)
Data urodzenia

26 kwietnia 1857

Data śmierci

22 października 1931

Zawód, zajęcie

sędzia

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons
Grób Zygmunta Dworskiego na cmentarzu Powązkowskim

Zygmunt Karol Dworski (ur. 26 kwietnia 1857, zm. 22 października 1931) – polski prawnik, sędzia, prezes Sądu Najwyższego w II Rzeczypospolitej.

Urodził się 26 kwietnia 1857[1]. Ukończył studia prawa. Podjął służbę w sądownictwie Austro-Węgier. Pracował w Sądzie Najwyższym w Wiedniu[2]. W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej w 1907 pełnił funkcję c. k. radcy wyższego sądu krajowego we Lwowie; w tym czasie był członkiem wydziału Związku Sędziów we Lwowie[3][4].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do służby sądowniczej II Rzeczypospolitej. Został sędzią Sądu Najwyższego, a 13 kwietnia 1921 został mianowany na stanowisko prezesa Sądu Najwyższego[5]. Z tego stanowiska z dniem 9 kwietnia 1929 został przeniesiony w stan spoczynku[6].

2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[7].

Zmarł 22 października 1931[1]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 117-6-23)[1].

Przypisy

  1. a b c Cmentarz Stare Powązki: ZYGMUNT DWORSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-02-28] .
  2. Zygmunt Zarzycki: O dwóch krakowskich przedwojennych procesach separacyjnych. ejournals.eu. s. 222. [dostęp 2015-09-28].
  3. Komitet Organizacyjny Kraj. Związku Sędziów we Lwowie. „Reforma Sądowa”, s. 88, Nr 6, 7, 8 z sierpnia 1907. 
  4. Krajowy Związek Sędziów we Lwowie. „Reforma Sądowa”, s. 109, Nr 11 z listopada 1907. 
  5. Ruch służbowy w sądownictwie. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”, s. 238, Nr 13 z 1 lipca 1921. 
  6. Czystki w Sądzie Najwyższym Zygmunt Dworski
  7. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 17.