São Luís
São Luís | |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 2°31′S 44°18′W / 2.517°S 44.300°W / -2.517; -44.300 | |
| Država |  Brazil |
| Savezna država | Maranhão |
| Osnovan | 1612. [1] |
| Vlast | |
| - Prefeito | Eduardo Braide |
| Površina | |
| - Područje utjecaja | 834,8 km²[2] |
| Visina | 4[1] |
| Stanovništvo (2021./2022.) | |
| - Urbano područje | 1,054,010[1] |
| - Područje utjecaja | 1,115,932[2] |
| - Gustoća područja utjecaja | 1,337 stan/km²[2] |
| Vremenska zona | VST (UTC-4:30) |
| Poštanski broj | 65000-000[1] |
| Pozivni broj | 98[1] |
| Karta | |
  São Luís class=notpageimage| Pozicija São Luísa u Brazilu | |
São Luís je grad od 1,054,010[1] i općina od 1,115,932 stanovnika.[2] na sjeveroistoku Brazila u u Saveznoj državi Maranhão u kojoj je administrativni centar
On je i aglomeracija od 1,458,836 stan[3]
Geografske karakteristike
Grad se prostire na zapadnoj obali otoka São Luís na Atlantiku, koji je smješten između dva zaljeva; Baía de São Marcos i Baía de São José.[4] Od glavnog grada Brasilie je udaljen 1,994 km.
Historija
Današnji grad je osnovao 1612. francuski pomorac i kapetan Daniel de la Touche[5] On je podigao utvrdu i nazvao je po kralju dječaku sv. Louisu, pa je po njemu i dobio današnje ime São Luís.[4] Utvrdu su 1615. zauzeli Portugalci, a nakon njih 1641. Nizozemci, koji su vladali njime do 1644.[5]
Kad je 1621. Portugal podjelio svoju južnoameričku koloniju na dvije administrativne jedinice, Maranhão i Brazil, - postao prijestolnica Kolonije Maranhão, to je bio do 1737. kad je prijestolnica postao Belém.[4]
Od 1679. je sjedište biskupije.[5]
Obrazovanje i kultura
Grad je sjedište Instituta za historiju i geografiju jednog od najstarijih u zemlji, i od sjedište Federalnog univerziteta Maranhão, koji je osnovan 1966.[5]
U Brazilu je poznat kao centar tradicijske muzike.[5]
Znamenitosti
Tokom 17. vijeka nastao je njegov historijski centar na površini od 66,65 hektara. Njega je projektirao Inženjer Frias de Mesquita, po španjolskom ortogonalnom četverokutnom raspredu.[4]
| Historijski centar grada São Luísa | |
|---|---|
 Svjetska baština – UNESCO | |
 | |
| Brazil | |
| Registriran: | 1997 (21. zasjedanje) |
| Vrsta: | Kulturno dobro |
| Mjerilo: | iii, iv, v |
| Ugroženost: | - |
| Referenca: | UNESCO |
On je 1997. uvršten na Unesco-vu Listu svjetske baštine.[6]
Privreda i transport
São Luís je snažan industrijski centar, grad čeličana i velike Alcoine tvornice aluminija. Pored tog ima šećerane, destilerije, predionice pamuka, tvornice za preradu kakaovca, metala i kemikalije.[5]
São Luís ima dvije luke Madeiru i Itaqui, iz njih se izvoze palmino ulje, drvna građa, tekstil, šećer, riža, kasava i kukuruz. One služe i za grad Teresinu u Državi Pjaui i za rudnike željezne rude Carajás iz Države Para do kojih ide željeznica.[5]
Cestama i autoputevima je povezan sa [[Belémom, Teresinom i Brasiliom. Grad ima Internacionalni aerodrom (IATA: SLZ, ICAO: SBSL)[5]
Izvori
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 „São Luís” (engleski). City Population. Pristupljeno 14.01.2024.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 „São Luís Municipality in Maranhão” (engleski). City Population. Pristupljeno 14.01.2024.
- ↑ „São Luís Urban Agglomeration in Brazil” (engleski). City Population. Pristupljeno 14.01.2024.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 „Breve histórico” (portugalski). Prefeitura Municipal do São Luís. Pristupljeno 14.01.2024.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 „São Luís” (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 14.01.2024.
- ↑ „Historic Centre of São Luís” (engleski). UNESCO. Pristupljeno 14.01.2024.
Vanjske veze
São Luís na Wikimedijinoj ostavi
- Prefeitura Municipal do São Luís (službene stranice) (pt)
- p
- r
- u
Rezervati atlantske šume obale otkrića • Brasília • Nacionalni parkovi cerrada: Chapada dos Veadeiros i Emas • Svetište Dobrog Isusa u Congonhasu • Historijski centar Diamantine • Brazilski atlantski otočni rezervati: Fernando de Noronha i Atol das Rocas • Historijski centar grada Goiása • Isusovačke misije Guarana 1 • Nacionalni park Iguaçu • Historijski centar grada Olinde • Historijski centar grada Ouro Preta • Zaštićeno vlažno područje Pantanal • Historijski centar grada Salvadora da Bahie • Rio de Janeiro: Carioca krajolici između planine i mora • Trg sv. Franje u São Cristóvãu • Historijski centar grada São Luísa do Maranhãa • Nacionalni park Serra da Capivara • Jugoistočni šumski atlantski rezervati (Serra do Mar) • Zaštićena područja središnjeg Amazona
Brazilska nematerijalna svjetska baština
Živi muzej Fandango • Samba de Roda područja Recôncavo, Bahia • Usmena i slikovna baština naroda Wajapi • Yaokwa festival naroda Enawene Nawe za održavanje društvenog i kozmičkog reda
