İşgücü verimliliği
| Ekonomi |
 |
Bölgelere göre ekonomi Afrika · Kuzey Amerika Güney Amerika · Asya Avrupa · Okyanusya |
| Ana hatlar |
|---|
| Genel sınıflandırma |
Mikroekonomi · Makroekonomi |
| Teknikler |
| Matematiksel · Ekonometri |
| Dalları ve alt dalları |
| Davranışsal · Kültürel · Çevresel |
| Listeler |
| Kategoriler · Başlıklar · Ekonomistler |
Ekonomi İdeolojileri Anarşizm · Kapitalizm · Liberalizm |
Bu kutu:
|
İşgücü verimliliği veya emek verimliliği, bir grup işçinin belirli bir süre içinde ürettiği mal ve hizmet miktarıdır. Ekonomistlerin ölçtüğü çeşitli verimlilik türlerinden biridir. Genellikle işgücü verimliliği olarak adlandırılan emek verimliliği, bir kuruluş veya şirket, bir süreç, bir endüstri veya bir ülke için bir ölçüdür.
İşgücü verimliliği, bireysel performansa dayalı bir fayda veya yaptırım tahsis etme amacıyla kullanılmak üzere genel üretkenliğin nihai olarak bireysel çalışana kadar giderek daha küçük birimlere bölünebileceği varsayımına dayalı, bireysel düzeyde kullanılan bir ölçü olan çalışan üretkenliğinden ayırt edilmelidir.
2002 yılında OECD bunu "çıktı hacminin girdi hacmine oranı" olarak tanımladı.[1] Üretimin hacimsel ölçümleri genellikle gayri safi yurtiçi hasıla (GSYİH) veya brüt katma değer (GVA) olup, sabit fiyatlarla ifade edilir, yani enflasyona göre ayarlanmıştır.
En yaygın kullanılan üç girdi ölçüsü şunlardır:
- çalışılan saat; genellikle OECD yıllık Ulusal hesaplar veritabanından elde edilebilir,[2]
- iş; ve
- istihdamdaki kişi sayısı.
Ayrıca bakınız
Eğitimin ekonomik rolüne ilişkin yaklaşımlar
Kaynakça
- ^ OECD Manual: Measuring Productivity; Measurement of Aggregate and Industry-Level Productivity Growth [OECD Kılavuzu: Verimliliği Ölçmek; Toplam ve Sektör Düzeyinde Verimlilik Artışının Ölçümü] (İngilizce), 2002
- ^ "Defining and Measuring Productivity" [Verimliliği Tanımlama ve Ölçme] (PDF) (İngilizce). 19 Nisan 2017. 19 Nisan 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2017.
