Ulbricht Doktrini
Adını Doğu Alman lider Walter Ulbricht'ten alan Ulbricht Doktrini, Doğu Almanya ile Batı Almanya arasındaki normal diplomatik ilişkilerin ancak her iki devletin de birbirinin egemenliğini tam olarak tanıması durumunda gerçekleşebileceğini iddia ediyordu. Bu, Batı Almanya'nın tek meşru Alman devleti olduğu konusunda ısrar eden bir Batı Almanya politikası olan Hallstein Doktrini ile çelişiyordu.
Doğu Almanya, Çekoslovakya, Polonya, Macaristan ve Bulgaristan gibi komünist devletlerin görüşlerini kabul etti. Bu devletlerin tümü, Doğu Almanya'nın egemenliğini tanıyana kadar Batı Almanya ile ilişkileri normalleştirmemeyi kabul etti.
Batı Almanya sonunda Hallstein Doktrini'ni terk etti ve bunun yerine Ostpolitik politikalarını benimsedi. Aralık 1972'de, Doğu ve Batı Almanya arasında iki Alman devletinin ayrı varlıklar olduğunu yeniden onaylayan bir Temel Antlaşma imzalandı. Anlaşma aynı zamanda diplomatik misyon değişimine ve her iki Alman devletinin Birleşmiş Milletler'e tam üye olarak girmesine de izin verdi.[1]
