Ä

Ä ä

Ä, ä (a diereza, a umlaut, a z przegłosem) – litera powstała poprzez dodanie dwóch kropek nad łacińską literą A lub a. Występuje w alfabetach języków germańskich (szwedzkiego, niemieckiego, luksemburskiego), a także m.in. fińskiego, estońskiego, słowackiego, turkmeńskiego i północnofryzyjskiego. Nie występuje we współczesnym zapisie języka polskiego.

Użycie ä

Znak Ä na skandynawskim rozkładzie klawiatury komputera
  • W języku niemieckim ä to a z przegłosem (niem. Umlaut). A-Umlaut oznacza tam półotwarte [ɛ] (krótkie, np. kräftig lub długie, np. Käse). Dotyczy to wymowy standardowej. W praktyce długa samogłoska [ɛː] zastępowana jest najczęściej przez półprzymknięte [eː]. Inne samogłoski z przegłosem, występujące w języku niemieckim, to ü i ö. Gdy klawiatura komputera lub maszyny do pisania nie zawiera specjalnych niemieckich znaków, ä zastępuje się przez ae tak samo, jak ö na oe, ü na ue[1] oraz ß przez ss.
  • W języku szwedzkim ä stosuje się podobnie jak w niemieckim. Wcześniej, podobnie, jak współcześnie jest w norweskim i duńskim, zastępowane było przez Æ.
  • W języku słowackim znak ä nazywany jest a z dwiema kropkami (słow. a s dvoma bodkami). Oznacza /e/ lub /æ/, przy czym ta druga głoska jest zalecana w starannej wymowie, ale rzadka w wymowie standardowej[2][3].
  • W języku fińskim znak ä czyta się jako samogłoskę a przednią (między a i e, ale zasadniczo bliżej a).
  • W slawistycznym alfabecie fonetycznym znak ä oznacza głoskę pośrednią między polskim /a/ a /e/, czyli to co [æ] w IPA.

Wywołanie z klawiatury numerycznej

  • ä – Alt+132
  • Ä – Alt+142

Przypisy

  1. Zapis niemieckich liter ü, ö, ä [online], rjp.pan.pl [dostęp 2022-06-16] .
  2. Navrátil Ladislav, Šimurka Jozef, Pravopis – praktická príručka slovenského pravopisu, Enigma, Nitra 2016, ISBN 978-80-8133-057-5, str. 32
  3. Dalewska-Greń H., Języki słowiańskie, PWN, Warszawa 2007, ISBN 978-83-01-12391-8, str. 30-31
  • p
  • d
  • e
Podstawowe litery*
Warianty litery A
Inne litery
Nieużywane
współcześnie litery
  • Ꞛ ꞛ
  • Ꜳ ꜳ
  • Ꜳ́ ꜳ́
  • Ꜳ̋ ꜳ̋
  • Ꜳ̇ ꜳ̇
  • Ꜳ̈ ꜳ̈
  • Ꜳ̣ ꜳ̣
  • Æ̆ æ̆
  • Æ̇ æ̇
  • Ǣ́ ǣ́
  • Ǣ̆ ǣ̆
  • Æ̨ æ̨
  • Ǽ̨ ǽ̨
  • Æ̣ æ̣
  • Ꜵ ꜵ
  • Ꜵ́ ꜵ́
  • Ꜵ̋ ꜵ̋
  • Ꜵ̣ ꜵ̣
  • Ꜷ ꜷ
  • Ꜷ́ ꜷ́
  • Ꜷ̣ ꜷ̣
  • Ꜹ ꜹ
  • Ꜹ́ ꜹ́
  • Ꜹ̋ ꜹ̋
  • Ꜻ ꜻ
  • Ꜹ̨ ꜹ̨
  • Ꜹ̣ ꜹ̣
  • Ꜽ ꜽ
  • Ꜽ̇ ꜽ̇
  • Ꜽ̣ ꜽ̣
  • Ƃ ƃ
  • Ↄ ↄ
  • Ꜿ ꜿ
  • Ꝣ ꝣ
  • Ꝯ ꝯ
  • Ƌ ƌ
  • Ꝺ ꝺ
  • Ꝺ́ ꝺ́
  • Ꝺ̇ ꝺ̇
  • Ꞝ ꞝ
  • Ⅎ ⅎ
  • Ꝼ ꝼ
  • Ꝼ́ ꝼ́
  • Ꝼ̇ ꝼ̇
  • Ꝼ̣ ꝼ̣
  • Ᵹ ᵹ
  • Ꝿ ꝿ
  • Ƣ ƣ
  • Ⱶ ⱶ
  • Ƕ ƕ
  • Ʞ ʞ
  • Ꝇ ꝇ
  • Ꞁ ꞁ
  • Ỻ ỻ
  • Œ̄̆ œ̄̆
  • Ꝏ ꝏ
  • Ꝏ́ ꝏ́
  • Ꝏ̋ ꝏ̋
  • Ꝏ̈ ꝏ̈
  • Ꝏ̣ ꝏ̣
  • Ɔ̨ ɔ̨
  • Ʀ ʀ
  • Ʀ̣ ʀ̣
  • Ꝛ ꝛ
  • Ꝛ́ ꝛ́
  • Ꝛ̣ ꝛ̣
  • Ꝝ ꝝ
  • Ꞃ ꞃ
  • ſ
  • ſ́
  • Ꞅ ꞅ
  • Ꝭ ꝭ
  • Ꞇ ꞇ
  • Ʇ ʇ
  • Ꜩ ꜩ
  • Ꝥ ꝥ
  • Ꝧ ꝧ
  • Þ̣ þ̣
  • Ꝫ ꝫ
  • Ꞟ ꞟ
  • Ỽ ỽ
  • Ꝡ ꝡ
  • Ꝡ̋ ꝡ̋
  • Ꝡ̈ ꝡ̈
  • Ƿ ƿ
  • Ꝩ ꝩ
  • Ꝩ́ ꝩ́
  • Ꝩ̇ ꝩ̇
  • Ꝩ̣ ꝩ̣
  • Ɯ ɯ
  • Ỿ ỿ
  • Ȝ ȝ
  • Ꜫ ꜫ
  • Ꜭ ꜭ
  • Ꜯ ꜯ
  • Ƨ ƨ
  • Ƽ ƽ
  • Ƅ ƅ
Dwuznaki
Trójznaki
Tetragrafy
Pentagrafy
Heksagrafy
Heptagrafy
  • Schtsch schtsch
Inne symbole
  • ɐ
  • ʙ
  • ɢ
  • ʛ
  • ʜ
  • ʟ
  • ɴ
  • ɶ
  • ʀ
  • ʁ
  • ʏ
  • ɒ
  • ɒ
  • ɕ
  • ʗ
  • ȡ
  • ƍ
  • ȸ
  • ʣ
  • ʥ
  • ʤ
  • ɘ
  • Ɜ ɜ
  • Ꞝ ꞝ
  • ɞ
  • ɟ
  • ɸ
  • ȷ
  • ɭ
  • ȴ
  • ȵ
  • ɳ
  • ɔ
  • ꬿ
  • ɷ
  • ᴖ̈
  • ᴗ̈
  • ʠ
  • ȹ
  • ɼ
  • ɾ
  • ɿ
  • ʅ
  • ʂ
  • ʆ
  • ƪ
  • ƫ
  • ȶ
  • ʨ
  • ƾ
  • ʦ
  • ʧ
  • ʮ
  • ʯ
  • ᵿ
  • ɤ
  • ʍ
  • ʎ
  • ʑ
  • ʐ
  • ʓ
  • ƺ
  • ʖ
  • Ɂ ʔ ɂ
  • ʕ
  • ǀ
  • ǁ
  • ǂ
  • ǃ
  • ʘ
  • ʻ
  • ˀ
  • * Artykuły poświęcone wariantom diakrytyzowanym dostępne z poziomu artykułu litery podstawowej