Eparchia chersońska

Eparchia chersońska
Херсонська єпархія
Ilustracja
Sobór Świętego Ducha w Chersoniu
Państwo

 Ukraina

Obwód

 chersoński

Siedziba

Chersoń

Data powołania

1837

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego

Sobór

Świętego Ducha

Biskup diecezjalny

arcybiskup chersoński i taurydzki Jan (Siopko)

Dane statystyczne
Liczba dekanatów

11

Liczba klasztorów

3

Położenie na mapie obwodu chersońskiego
Mapa konturowa obwodu chersońskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Chersoń”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, na dole znajduje się punkt z opisem „Chersoń”
Ziemia46°38′04,4″N 32°36′22,7″E/46,634556 32,606306
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Eparchia chersońska – jedna z eparchii Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego, z siedzibą w Chersoniu. Jej obecnym ordynariuszem jest arcybiskup chersoński i taurydzki Jan (Siopko)[1], zaś funkcję katedry pełni sobór Świętego Ducha w Chersoniu[2].

Historia

Eparchia chersońska na tle podziału administracyjnego UKP PM
 Osobny artykuł: Eparchia dniepropetrowska.

Eparchia została erygowana w 1775 na terenach przyłączonych do Rosji w wyniku wojny turecko-rosyjskiej pod nazwą eparchia słowiańska i chersońska. Pierwszą siedzibą biskupów była Połtawa. Eparchia liczyła 232 cerkwie i 2 klasztory[3]. W 1837, po kolejnych reorganizacjach terytorialnych, przyjęła nazwę chersońskiej i taurydzkiej; siedzibą hierarchów była Odessa. W 1859, gdy liczyła 624 parafie i 5 klasztorów, z jej terytorium wydzielono eparchię taurydzką i symferopolską obejmującą Krym[3]. Po jej wydzieleniu w eparchii pozostało 446 parafii, 12 soborów i cztery monastery[3].

Po rewolucji październikowej, w ZSRR duchowieństwo i wierni eparchii zostali poddani zmasowanym prześladowaniom, wskutek czego działalność administratury praktycznie zamarła. Odbudowa struktur parafialnych rozpoczęła się dopiero po 1945. Terytorium eparchii chersońskiej znalazło się w jurysdykcji biskupów odeskich[4].

W 1991 Święty Synod Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego wydzielił eparchię chersońską z terytorium eparchii odeskiej[3].

Biskupi

1837–1947[5]

  • Gabriel (Rozanow), 1837–1848
  • Innocenty (Borisow), 1848–1857
  • Dymitr (Murietow), 1857–1874
  • Leoncjusz (Lebiedinski), 1874–1875
  • Joannicjusz (Gorski), 1875–1877
  • Platon (Gorodiecki), 1877–1882
  • Dymitr (Murietow), 1882–1883
  • Nikanor (Browkowicz), 1883–1890/1891
  • Sergiusz (Lapidiewski), 1891–1893
  • Justyn (Ochotin), 1893–1905
  • Dymitr (Kowalnicki), 1905–1913
  • Nazariusz (Kiriłłow), 1913–1917[6]
  • Platon (Rożdiestwienski), 1918–1920[7]
  • Prokopiusz (Titow), 1921–1925[8]
  • Teodozjusz (Kirika), 1933–1937(?)
  • Antoni (Marcenko), 1942–1943
  • Focjusz (Topiro), 1945
  • Michał (Rubinski), 1945–1947

Po 1991[3]

  • Leoncjusz (Gudimow), 1991–1992
  • Hilarion (Szukało), 1992–1997
  • Hiob (Smakouz), 1997–1999
  • Jonatan (Jeleckich), 1999–2008
  • Hilary (Szyszkowski), 2008[9]
  • Jan (Siopko), od 2008

Przypisy

  1. ↑ Правлячі архієреї
  2. ↑ Херсонська єпархія
  3. ↑ a b c d e ХЕРСОНСЬКА єпархія
  4. ↑ Historia eparchii odeskiej. pravoslav.odessa.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-22)]. ros. 
  5. ↑ Херсонская епархия. [dostęp 2012-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-22)].
  6. ↑ Назарий (Кириллов). [dostęp 2012-09-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-10)].
  7. ↑ Платон (Рождественский)
  8. ↑ Прокопий (Титов). [dostęp 2012-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-09)].
  9. ↑ ІЛАРІЙ, Єпископ Макарівський
  • p
  • d
  • e
Biskupi eparchii chersońskiej
1837–1947
  • Gabriel (Rozanow) (1837–1848)
  • Innocenty (Borisow) (1848–1857)
  • Dymitr (Murietow) (1857–1874)
  • Leoncjusz (Lebiedinski) (1874–1875)
  • Joannicjusz (Gorski) (1875–1877)
  • Platon (Gorodiecki) (1877–1882)
  • Dymitr (Murietow) (1882–1883)
  • Nikanor (Browkowicz) (1883–1890/1891)
  • Sergiusz (Lapidiewski) (1891–1893)
  • Justyn (Ochotin) (1893–1905)
  • Dymitr (Kowalnicki) (1905–1913)
  • Nazariusz (Kiriłłow) (1913–1917)
  • Platon (Rożdiestwienski) (1918–1920)
  • Prokop (Titow) (1921–1925)
  • Nikander (Fienomienow) (1825-1927)
  • Teodozjusz (Kirika) (1933–1937(?))
  • Antoni (Marcenko) (1942–1943)
  • Focjusz (Topiro) (1945)
  • Michał (Rubinski) (1945–1947)
Po 1991
  • Leoncjusz (Gudimow) (1991–1992)
  • Hilarion (Szukało) (1992–1997)
  • Hiob (Smakouz) (1997–1999)
  • Jonatan (Jeleckich) (1999–2008)
  • Hilary (Szyszkowski) (2008)
  • Jan (Siopko) (od 2008)